Σύμφωνα με το «Έθνος της Κυριακής» και το ρεπορτάζ της Νικολίτσας Τρίγκα, το σχέδιο προβλέπει τεράστια αλλαγή για το καθεστώς εισαγωγής στα ΑΕΙ, οδηγώντας ακόμη και τους μισούς υποψηφίους εκτός πανεπιστημίων, ενώ πλέον, όλοι οι μαθητές θα πρέπει να συμμετάσχουν σε έναν αμείλικτο αγώνα για να κατακτήσουν μια θέση στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Τα πανεπιστήμια ζητούν αυτήν τη δυνατότητα εδώ και αρκετά χρόνια, χωρίς καμία κυβέρνηση να την παραχωρεί, καθώς ο κοινωνικός αντίκτυπος μιας τέτοιας επιλογής θα ήταν τεράστιος, όπως και το πολιτικό κόστος.
Εάν τα πανεπιστήμια όριζαν φέτος τον αριθμό των εισακτέων, από τα 78.000 παιδιά που κέρδισαν μια θέση στην Ανώτατη Εκπαίδευση θα έμπαιναν τα μισά, ενώ σε κάποια ιδρύματα, κυρίως τα μεγάλα, ο αριθμός θα ήταν ακόμα μικρότερος.
Η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, έχει δηλώσει ότι «στις προθέσεις μας είναι τα πανεπιστήμια να ορίζουν τον αριθμό των εισακτέων και παράλληλα να ορίζουν τη βάση εισαγωγής. Θέλουμε το 10 να είναι η ελάχιστη βάση εισαγωγής και από εκεί και πέρα το κάθε ίδρυμα να μπορεί να ορίζει μια βάση εισαγωγής πάνω από την ελάχιστη. Οποια θέλει: 15, 16, 17, 13… Το θεωρούμε αδιανόητο ο Ελληνας φορολογούμενος να πληρώνει για ιδρύματα στα οποία κάποιος μπαίνει με βαθμό 3. Το λέμε ευθέως.
Πρέπει να πάμε σε ένα σύστημα στο οποίο τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα είναι πιο ελεύθερα και πιο αυτόνομα. Αυτός είναι ο στόχος. Σήμερα η κατάσταση έχει ως εξής: δηλώνει το πανεπιστήμιο πως θα πάρει 500 φοιτητές και τελικά παίρνει 1.500. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η εκπαίδευση που παρέχει επί της ουσίας στους 1.500 είναι μειωμένη, διότι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε αυτόν τον πάρα πολύ μεγάλο όγκο. Τελικά, πλήττονται όλοι».
Η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει εάν θα κάνει πράξη τις εξαγγελίες της από την ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, με αποτέλεσμα οι μαθητές της Γ’ τάξης και οι οικογένειές τους να μη γνωρίζουν τι θα τους περιμένει τον Ιούνιο, όταν θα κληθούν να δώσουν τη μάχη για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Το πρόβλημα δεν είναι ο χρόνος εφαρμογής ενός τέτοιου μέτρου, αφού όποτε και αν εφαρμοστεί, το κόστος για τα παιδιά του λυκείου θα είναι ίδιο. Χιλιάδες μαθητές θα μένουν εκτός πανεπιστημίου και θα πρέπει να βρουν άλλες διεξόδους για τις σπουδές και την επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Η στάση των ΑΕΙ
Τα πανεπιστήμια, από την πλευρά τους, θεωρούν ότι είναι ζήτημα αυτοτέλειας και αυτοδιοίκησης να ορίζουν τον αριθμό των εισακτέων τους και την ελάχιστη βάση βαθμού εισαγωγής.
Το υπουργείο Παιδείας καλείται να πείσει την κοινωνία για την ορθότητα μιας τέτοιας απόφασης, η οποία μπορεί να οδηγεί 40.000-50.000 νέους κάθε χρόνο εκτός Ανώτατης Εκπαίδευσης,και μάλιστα σε μια εποχή που οι γονείς με δυσκολία στηρίζουν οικονομικά τα παιδιά τους στις «δωρεάν» σπουδές τους στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας. Τα πανεπιστήμια σχεδόν στο σύνολό τους θέλουν να έχουν συμμετοχή στον καθορισμό του αριθμού των εισακτέων.
Οπως τονίζει στο «Εθνος της Κυριακής» ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παπαϊωάννου, «αυτό προέρχεται από την ανάγκη που μας διέπει να παρέχουμε υψηλό επίπεδο σπουδών και ανταγωνιστικά πτυχία στους φοιτητές μας. Οταν το υπουργείο μάς στέλνει κάθε χρόνο τον διπλάσιο αριθμό φοιτητών από αυτόν που ζητάμε, πώς θα παρέχουμε σωστή εκπαίδευση στους φοιτητές μας;». Και συμπληρώνει: «Εάν εμείς καθορίσουμε τον αριθμό των εισακτέων και τις βάσεις εισαγωγής, τότε θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε και ένα υψηλό επίπεδο σπουδών».
Οσον αφορά στις αντιδράσεις που θα υπάρχουν από την κοινωνία, ο πρύτανης λέει χαρακτηριστικά: «Eάν δεν σπάσεις αβγά, ομελέτα δεν γίνεται. Πιστεύω ότι μπορούμε -χωρίς να θίγονται τα κεκτημένα- να φτιάξουμε νέους όρους για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και θεωρώ ότι η πρόταση του υπουργείου κινείται στη σωστή κατεύθυνση». Ανάλογη είναι και η θέση της πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Πάτρας, Β. Κυριαζοπούλου, η οποία όμως υπογραμμίζει ότι «εφόσον μειωθούν οι εισακτέοι, θα ανέβουν οι βάσεις. Νομίζω ότι θα πάμε σε μια μέση λύση, καθώς θα υπάρχουν σχολές που θα μπορούν να πάρουν παραπάνω φοιτητές και άλλες -όπως οι θετικές σχολές- λιγότερους. Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα ζητήματα θέλουν μια σοβαρή συζήτηση πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις».
Αντιδρούν οι καθηγητές σχολείων
Οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία, που ζουν από κοντά τον αγώνα των μαθητών, θεωρούν ότι οι ανώτατες σπουδές δεν είναι «δικαίωμα για λίγους». Επισημαίνουν ότι χρέος της πολιτείας είναι να στηρίξει τα πανεπιστήμια και όχι να στείλει τη νέα γενιά στις ιδιωτικές σπουδές ή στο εξωτερικό με τη μέθοδο του «κόφτη» στον δρόμο προς τα πανεπιστήμια.