Γεννημένος στη Λομβαρδία, στο Μπούστο Αρζίτσιο του Βαρέζε, ο Σιρόνι δεν έκρυβε τη γοητεία που του ασκούσαν τα χρώματα και το φως της Σικελίας, αλλά και τη γοητεία που ασκεί το μπαρόκ σκηνικό που εκτείνεται από τις Συρακούσες έως τη Μόντικα, τη Ραγκούζα, το Σίκλι, τον Νότο και κυρίως τη Ντοναλουκάτα -τη λογοτεχνική και τηλεοπτική Βιγκάτα- που τα τελευταία χρόνια αποτελούσε τον χώρο όπου ζούσε και δρούσε ο ήρωας της σειράς Σάλβο Μονταλμπάνο.
Ο πρωταγωνιστής Λούκα Τζινγκαρέτι, που είχε συμφωνηθεί να αναλάβει τη σκηνοθεσία της σειράς μετά την αποχώρηση του Σιρόνι - οποίος έκανε το τελευταίο γύρισμά του στις 26 Ιουλίου- αποχαιρέτισε τον Σιρόνι με ένα μακρύ και συγκινητικό μήνυμα στο Twitter.
Ο Τζινγκαρέτι ήταν προσωπική επιλογή του Σιρόνι για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όπως δήλωνε ο ίδιος, είχε να επιλέξει μεταξύ τριών ηθοποιών: «Ο πρώτος δεν μπορούσε να έρθει γιατί είχε καυγαδίσει με τη σύζυγό του και είχε μαυρισμένο μάτι, ο δεύτερος δεν είχε κάνει καλό δοκιμαστικό και ο Λούκα ήταν εξαίσιος στο δικό του. Η επιλογή να βάλουμε έναν συμπαθητικό αστυνομικό προέρχεται από τις αμερικανικές σειρές, καθώς σε εμάς έως τα τέλη του '80 οι αστυνομικοί απεικονίζονταν ως φασίστες με το γκλομπ στο χέρι. Εγώ εστίασα στην ιδιωτική προσωπικότητα του επιθεωρητή».
Αλλά τι έλεγε κι ο ίδιος ο Καμιλέρι; «Γνώριζε τον Λούκα γιατί ήταν μαθητής του στην Ακαδημία Σίλβιο Ντ' Αμίκο, όταν όμως του μίλησα για την επιλογή μου είχε αντιρρήσεις. "Εγώ τον είχα φαντασθεί διαφορετικό, άλλο πράμα έγραψα"», τόνιζε ο Σιρόνι. Ο διαλεκτός συγγραφέας από το Πόρτο Εμπέντοκλε είχε σμιλέψει τον πρωταγωνιστή του στο πρότυπο του επιθεωρητή «ντοτόρ Ινγκραβάλο» από το εμβληματικό μυθιστόρημα «Εκείνο το παλιομπέρδεμα της Οδού Μερουλάνα» του Κάρλο Εμίλιο Γκάντα: Με κοιλίτσα, γέρο, αργό στις κινήσεις του και κυρίως μία μεσογειακή φιγούρα με μπούκλες. Κυρίως όχι καραφλό. «Όταν όμως είδε το πρώτο επεισόδιο, πείστηκε: «"Μου άρεσαν έως και οι κομπάρσες"», μου είπε», θυμόταν ο Σιρόνι.
Ο Σιρόνι ξεκίνησε από το θέατρο. Φοίτησε στην Σχολή του Πίκολο Τεάτρο, των Τζόρτζο Στρέλερ και του Πάολο Γκράσι, στο Μιλάνο. Όμως, η συνάντησή του με τα πλατό της RAI άλλαξε τα πάντα. Για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης σκηνοθέτησε έρευνες στο εξωτερικό και στην Ιταλία, έκανε μέχρι και τηλεοπτικά σποτ. Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή του άλλαξε κατεύθυνση. Το 1978 σκηνοθετεί τα επεισόδια της σειράς που άντλησαν έμπνευση από τα διηγήματα «Ο Εκατοέγκλημας» (Il Centodelitti) του Τζόρτζο Σερμπανένκο, ενώ το 1987-1990 έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε τα πρώτα επεισόδια της σειράς Eurocop. Ακολούθησαν άλλες δουλειές και σκηνοθεσίες σε τηλεπαιχνίδια, ενώ έγραψε και σκηνοθέτησε και ραδιοφωνικές σειρές.
Το 1999 ξεκινάει τον Μονταλμπάνο, τη σειρά που θα αποθεώσει την σκηνοθετική καριέρα του, όχι μόνο σε τηλεοπτικά νούμερα, αλλά κυρίως σε συναισθηματική αποδοχή από το κοινό. Ολόκληρη η Ιταλία θα παραμένει καρφωμένη στους δέκτες τις ημέρες της προβολής της για να παρακολουθήσει, παθιασμένα και πιστά, τις περιπέτειες του επιθεωρητή, που τουλάχιστον στο μυαλό του δημιουργού του είχε άλλη όψη. «Έχει μία σειρά από αρετές και μειονεκτήματα που είναι τυπικά όλων των Ιταλών», δήλωνε ο Σιρόνι. «Είναι ένας αναρχικός ατομιστής. Κάνει ό,τι θέλει εκείνος, του αρέσει να τρώει καλά, και τον έλκουν οι ωραίες γυναίκες», συμπλήρωνε.
Η κηδεία του Σιρόνι θα γίνει στον τόπο όπου άφησε την τελευταία του πνοή , την Ασίζη, εκεί όπου είχε επιλέξει να ζει με τη σύζυγό του, Λουτσία Φιούμι, την οποία παντρεύτηκε το 2016. Ακολουθεί ένα ρεπορτάζ, οδοιπορικό, στα λογοτεχνικά χνάρια του Αντρέα Καμιλέρι και του αστυνόμου του, Σάλβο Μονταλμπάνο, στη Σικελία το οποίο δημοσίευσε πρόσφατα η Athens Voice.
Ο Αντρέα Καμιλέρι, πέθανε στα 93 του χρόνια, την Τετάρτη 17 Ιουλίου, στο νοσοκομείο Santo Spirito της Ρώμης, ακριβώς έναν μήνα μετά την αιφνίδια εισαγωγή του μετά από ένα καρδιοαναπνευστικό επεισόδιο. Είχε πολλά προβλήματα υγείας, μανιώδης καπνιστής, τυφλός, έγραψε τα τελευταία του βιβλία υπαγορεύοντας στην υπομονετική βοηθό του που είχε καταφέρει να μάθει το σικελικό ιδιόλεκτό του. Ένας άνθρωπος, με τα χαρακτηριστικά του σοφού της διπλανής πόρτας, ο διανοούμενος της καθημερινότητας, ίνδαλμα για τους Ιταλούς, και όχι μόνο, αναγνώστες του. Ο maestro, όπως τον αποκαλούσαν όλοι. Ένα ορθάνοιχτο μυαλό που είχε τα κουράγια, ακόμα και στα βαθειά του γεράματα, να τα βάλει με το λαϊκίστικο, βορβορώδες σύστημα Σαλβίνι και να βρεθεί στο στόχαστρο.
Μετά από την ταφή του ακολούθησε λαϊκό προσκύνημα που όμοιό του είχαν να δουν πολλά χρόνια οι Ιταλοί. Η μορφή του επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο κυριάρχησε για μία ακόμα φορά. Τον ενσάρκωσε τηλεοπτικά ο 58άχρονος ηθοποιός Luca Zingaretti, μεγάλος αδελφός του Ιταλού πολιτικού Nicola Zingaretti. Εδώ στα μέρη μας τον έχουμε απολαύσει από κάποιες προσφορές σε DVD ελληνικών εφημερίδων και, φυσικά, από διάφορα παράνομα, ναι είναι αλήθεια, το έχουμε κάνει και αυτό, downloads, από το Internet.
Ο επιθεωρητής Σάλβο Μονταλμπάνο, λοιπόν, σε όλα τα βιβλία του Αντρέα Καμιλλέρι (εκδόσεις Πατάκη), έχει ένα κοσμοπολίτικο κουσούρι. Τρώει καλά. Στο βιβλίο «Υποχρεωτική Πορεία» αναγκάστηκε να βγει στην πιάτσα της Σικελίας και ν’ αναζητήσει νέο στέκι για φαγητό. Τι είχε συμβεί, λογοτεχνικά; Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ταβέρνας «Σαν Καλότζερο», όπου έτρωγε ο Μονταλμπάνο τού είχε πει, όπως γράφει ο Καμιλλέρι: «Αστυνόμε, αύριο να μην έρθετε. Η ταβέρνα θα είναι κλειστή». Ο Καλότζερο, ο ιδιοκτήτης, θα έβγαινε στη σύνταξη. Η φράση αυτή είχε καρφωθεί σαν τεράστιο πιρούνι στα αφτιά του αστυνόμου Σάλβο Μονταλμπάνο. Του ξερίζωνε την ψυχή το κλείσιμο της αγαπημένης του ταβέρνας της «Σαν Καλότζερο». Ο ιδιοκτήτης της, ο Καλότζερο, τού χάριζε τη γαστρονομική όαση όταν έσφιγγαν οι έρευνες ή ξεγλιστρούσαν οι ύποπτοι και το μυαλό του έπρεπε να ξελαμπικάρει. Αλλά, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση, ο επιθεωρητής Σάλβο Μονταλμπάνο έπρεπε να βρει όσο το δυνατόν πιο σύντομα μια ταβέρνα που θα μπορούσε να ικανοποιεί τις γευστικές του ανάγκες. Είπαμε, είναι μια μηχανή που καίει καλέ συνταγές. Μέχρι που βρήκε τον Έντζο. Πώς τον περιγράφει ο ίδιος ο Αντρέα Καμιλλέρι;
Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερα
