Ειδικότερα, το Νομοθετικό Διάταγμα 17.7/16.8.1923, που ίσχυε μέχρι την εφαρμογή του νόμου 3842/2010, προέβλεπε ότι τα ακίνητα που κληρονομούνται και έχουν κηρυχθεί ως αναγκαστικά απαλλοτριωθέντα φορολογούνται τον χρόνο καταβολής της αποζημίωσης ή κατά τον χρόνο άρσης της απαλλοτριώσεως τους.
Ο νόμος 3842/2010 προέβλεψε ότι μέσα σε ένα έτος από την ψήφιση του (δηλαδή μέσα στο 2011) όσοι κληρονομήσαν απαλλοτριωμένες εκτάσεις πρέπει να υποβάλλουν αναδρομικά δηλώσεις φόρου κληρονομιάς.
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση αυτό έγινε για να μην έχουν οι φορολογούμενοι εκκρεμότητες.
Όμως, το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 4447/2014 απόφασή του, έκρινε ότι η επίμαχη ρύθμιση του νόμου 3842/2010 είναι αντίθετη στα άρθρα 4 και 17 του Συντάγματος και παρέπεμψε το ζήτημα για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου.
