Το ποια είναι η στενή, πολιτική και όχι μόνο, σχέση Κώστα Καραμανλή και Προκόπη Παυλόπουλου ανήκει στα λεγόμενα «πασίδηλα γεγονότα». Με διακριτές βεβαίως αφετηρίες και προοπτικές, οι δυο τους έχουν συνεργαστεί αρμονικά από το 1996 -δηλαδή κοντά τριάντα χρόνια τώρα- και έχουν, ιδίως ως προς τον τρόπο πολιτικής και θεσμικής σκέψης, πολλά κοινά που φτάνουν ορισμένες φορές μέχρι και το σημείο ταύτισης.
Προχθές, Τετάρτη, ο Κώστας Καραμανλής έκανε την πιο ηχηρή του παρέμβαση μέχρι σήμερα με αποδέκτη τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Και στο επίκεντρο της ομιλίας του ήταν η τρέχουσα κρίση θεσμών που τείνει να μετατραπεί σε επώδυνη εθνική κρίση.
Την επόμενη Παρασκευή, 24 Οκτωβρίου και ώρα 7 μ.μ., ο Προκόπης Παυλόπουλος θα εκφωνήσει στην Ακαδημία Αθηνών τον πανηγυρικό της 28ης Οκτωβρίου 1940, δηλαδή της επετείου του ΟΧΙ. Έναν πολύ διαφορετικό πανηγυρικό για τα δεδομένα της Ακαδημίας Αθηνών, αφού έχει τον ριζοσπαστικό, κυριολεκτικώς, τίτλο «η διαχρονική προσήλωση του Έθνους των Ελλήνων στις αρχές της Αντίστασης υπέρ της Ελευθερίας». Από τον τίτλο αυτό και μόνο αρχίζει να δημιουργείται η σκέψη ότι θα είναι μάλλον απίθανο ο Προκόπης Παυλόπουλος να μην πάρει τη «σκυτάλη» από τον Κώστα Καραμανλή.
Το λέμε αυτό γιατί ξέρουμε καλά ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος θα αφιερώσει μεγάλο μέρος της ομιλίας του στο δικαίωμα και στην υποχρέωση αντίστασης υπέρ των δημοκρατικών θεσμών σε ώρες κρίσης, όπως αποτυπώνονται στο άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος. Ένα άρθρο στου οποίου την αναθεώρηση μετείχε ενεργά ο Προκόπης Παυλόπουλος -μαζί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο- κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001.
Μπορεί λοιπόν να πιστέψει κανείς ότι, με δεδομένες τις πάγιες επ’ αυτού θέσεις του, ο Προκόπης Παυλόπουλος θα μείνει σε μία σειρά στείρων νομικών αναλύσεων; Δύσκολο έως αδύνατο. Το πιο πιθανό είναι ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος θα αδράξει την ευκαιρία να πάει το ζήτημα πέρα από εκεί που το άφησε ο Κώστας Καραμανλής. Και θα υποστηρίξει ότι μετά τις διαπιστώσεις για την κρίση των θεσμών και των δικαιωμάτων και τις ολέθριες εθνικές επιπτώσεις τους αρχίζει το χρέος των Ελλήνων να δώσουν, ατομικώς και συλλογικώς, την «πληρωμένη» απάντηση σε εκείνους -εδώ ορθότερα σε εκείνον- που φέρει την καίρια ευθύνη και για τον ευτελισμό των θεσμών και για την επικίνδυνη κατηφορική πορεία της κοινωνίας και της Χώρας.
Να γιατί θεωρούμε ότι οι, συμπληρωματικές μεταξύ τους, παρεμβάσεις Κώστα Καραμανλή και Προκόπη Παυλόπουλου θα δώσουν το συνολικό στίγμα της αυθεντικής ιδεολογίας και της πολιτικής προοπτικής της Νέας Δημοκρατίας, βεβαίως υπό το φως των παρακαταθηκών του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή.





























