Σύμφωνα με το επιστημονικό άρθρο του Spencer Alexander Mc Daniel από το Indiana University, η λέξη «μαλάκας» προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα και πρόκειται για ένα επίθετο που αποδίδοταν στη σημασία «μαλακός» ή «απαλός».
Ωστόσο, η λέξη «μαλακός» κατέληξε να αποδίδει σωματικές και ηθικές αδυναμίες. Η ανώνυμη συγγραφέας της φιλοσοφικής πραγματικότητας για «Τις αρετές και τις φάρσες» περιγράφει τη «μαλακία» ως μια χαρακτηριστική ιδιότητα τόσο των δειλών όσο και των ατόμων που δεν έχουν πυγμή και θάρρος.
Με λίγα λόγια, με την πάροδο του χρόνου η λέξη «μαλάκας» που συνδεόταν με την «απαλότητα» ή αργότερα με την «αδυναμία» άλλαξε σημασία τον 10 αιώνα μ.Χ.. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η αδυναμία και ο εξευτελισμός συσχετίστηκε με τον αυνανισμό.
Έτσι στη νέα ελληνική γλώσσα, η λέξη «μαλακία» συνδέεται με τον όρο του «αυνανισμού» κι ως εκ τούτου, η λέξη «μαλάκας» που στην αρχή σήμαινε ένα «μαλακό» ή «αδύναμο» άτομο, τώρα σημαίνει το «άτομο που αυνανίζεται».
Πάρα ταύτα, στην καθημερινότητα, η λέξη «μαλάκας» σπάνια χρησιμοποιείται με την έννοια του αυνανισμού αλλά περισσότερο για να περιγράψει ένα «χαζό» ή «ενοχλητικό» άτομο.
Δεκάδες είναι μάλιστα τα παράγωγα που έχουν δημιουργηθεί από αυτή τη λέξη.
Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα πράγματα, ωστόσο, σχετικά με την εν λόγω λέξη είναι πως πολλές φορές χρησιμοποιείται μεταξύ φίλων για να περιγράψει ακριβώς την έννοια ενός κοντινού προσώπου.
Η λέξη «μαλάκας» είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα του πόσο μπορεί να αλλάξει η σημασία μίας έννοιας με την πάροδο του χρόνου.
*Σημειώνεται πως οι όροι που χρησιμοποιούνται στο συγκεκριμένο άρθρο του Dikaiologitika News προέρχονται από το επιστημονικό άρθρο του Spencer Alexander McDaniel
