Ειδικότερα, σύμφωνα με την πειθαρχική απόφαση ο σωφρονιστικός υπάλληλος την ηρωίνη την κατείχε με «προφανή σκοπό να την εισάγει στο σωφρονιστικό κατάστημα», ενώ κατά τους ισχυρισμούς του ήταν προς ιδίαν χρήση, καθώς δήλωσε τοξικομανής από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του.
Από το Εφετείο Κακουργημάτων καταδικάστηκε σε κάθειρξη 7 ετών για διακίνηση απαγορευμένων ναρκωτικών ουσιών εκτός σωφρονιστικού καταστήματος και του επιβλήθηκε παράλληλα χρηματικό πρόστιμα ύψους 10.000 ευρώ, ενώ κηρύχθηκε αθώος από την κατηγορία της απόπειρας εισαγωγής ναρκωτικών ουσιών σε φυλακή. Να σημειωθεί ότι η ποινική απόφαση δεν είναι αμετάκλητη.
Αναλυτικότερα, Αστυνομικοί της υποδιεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά από παρακολούθηση 4 μηνών, ένα βράδυ του Ιουνίου 2014 και ενώ ο σωφρονιστικός υπάλληλος είχε ξεκινήσει από το σπίτι του για να πάει να αναλάβει βάρδια, συνελήφθη από αστυνομικούς. Κατείχε 0,9 γραμμάρια ηρωίνης, που πέταξε κατά τη σύλληψή του. Όπως αναφέρεται, πριν φύγει από το σπίτι του, είχε ήδη κάνει χρήση κάνναβης.
Κατά την έρευνα που έγινε στο σπίτι του βρέθηκαν υπολείμματα κάνναβης σε φούντα μέσα σε ποσότητα καπνού, 1 γραμμάριο φούντα κάνναβης, υπολείμματα ηρωίνης, 9,7 γραμμάρια φούντα κάνναβης μέσα σε σακούλα στο γραμματοκιβώτιο, ενώ βρέθηκαν κάρτες SIM κινητών τηλεφώνων διαφόρων εταιρειών.
Αντιφατικές οι μαρτυρίες κρατουμένων και σωφρονιστικών υπαλλήλων
Οι μαρτυρίες είναι αντιφατικές για τον σωφρονιστικό υπάλληλο. Αναλυτικότερα κρατούμενοι κατέθεσαν ότι η τιμή της ηρωίνης μέσα στις φυλακές ήταν 180 ευρώ το γραμμάριο και από το ποσό αυτό ο μεσάζων κρατούμενος είχε μίζα 50 ευρώ. Ακόμη, αναφέρουν δύο αριθμούς κινητών τηλεφώνων που μπορούσε ο κρατούμενος να κάνει την παραγγελία των ναρκωτικών.
Ακόμη, κατατέθηκε από κρατούμενο ότι ο σωφρονιστικός υπάλληλος διένειμε διάφορα ναρκωτικά σε κρατούμενους (ηρωίνη, χασίς και χάπια) και ότι έκρυβε τα ναρκωτικά μέσα σε πακέτα από τσιγάρα και τα έδινε στους κρατούμενους, ενώ η προμήθεια του κινητού τηλεφώνου έφτανε τα 2.500 ευρώ.
Παράλληλα, πρώην συνάδελφοί του κατέθεσαν ότι ήταν γνωστή η εξάρτησή του από τα ναρκωτικά, αλλά ουδέποτε υπήρξε πληροφορία ή υποψία ότι έδινε ναρκωτικά σε κρατούμενους. Ακόμη, λόγω της γνωστής εξάρτησής του, υποστηρίχτηκε ότι κατά την είσοδό του στη φυλακή υπόκειτο σε αυστηρούς ελέγχους. Δηλαδή, σημειώνεται ότι εάν επιχειρούσε να εισέλθει στο κατάστημα κράτησης με ναρκωτικά θα γινόταν σίγουρα αντιληπτός από τους θυρωρούς στην πύλη.
Ο σωφρονιστικός υπάλληλος υποστηρίζει ότι όσα σε βάρος του αναφέρουν οι κατάδικοι είναι σκευωρία κρατουμένων οι οποίοι αφενός προσπάθησαν να ευεργετηθούν από την δήθεν συνεργασία τους με τις Αρχές και αφετέρου να εκδικηθούν τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, ενώ επισημαίνει ότι η πειθαρχική απόφαση είναι αντισυνταγματική, παράνομη, αναιτιολόγητη και αντιφατική.
