Για χιλιάδες μόνιμους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα, η ημέρα πληρωμής μοιάζει περισσότερο με ανάσα λίγων ωρών παρά με πραγματική οικονομική ανακούφιση. Το ποσό του 15ήμερου μπαίνει στον λογαριασμό – συχνά αργά το απόγευμα – και μέσα σε ελάχιστο χρόνο «εξαφανίζεται» σε ανελαστικές υποχρεώσεις: ενοίκιο, λογαριασμούς, καύσιμα, σούπερ μάρκετ, φροντιστήρια και δραστηριότητες των παιδιών. Και το βράδυ, στην απλή ερώτηση «τι υπόλοιπο έμεινε;», η απάντηση των 100 ευρώ μέχρι το επόμενο 15ήμερο δεν είναι εξαίρεση. Είναι, πλέον ο κανόνας, τονίζει σε ανάρτησή του ο πρόεδρος της Διδασκαλίας Ομοσπονδίας, Σπύρος Μαρίνης.
Δεν φταίει η κακή διαχείριση – Φταίει ο μισθός
Ο Σπύρος Μαρίνης τονίζει ότι δεν πρόκειται για προσωπική κακή διαχείριση ή για έλλειψη υπευθυνότητας. «Φταίει η συστηματική υποτίμηση της εργασίας των εκπαιδευτικών, οι μισθοί που έχουν μείνει στάσιμοι και η ακρίβεια που πλήττει κάθε οικογένεια» σημειώνει. «Και η ίδια η ζωή γίνεται ένας φαύλος κύκλος επιβίωσης αντί για ζωή.Ήρθε η ώρα να ανατραπεί αυτή η βασανιστική λούπα».
Ο πρόεδρος των δασκάλων σημειώνει στο Dnews «Δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από αξιοπρέπεια. Ζητάμε αυξήσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας, την επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, συλλογικές συμβάσεις που να προστατεύουν τους νεοδιόριστους και τους αναπληρωτές, μέτρα για να ζούμε χωρίς διαρκή άγχος για τα οικονομικά μας». Οι εκπαιδευτικοί δεν ζητούν πολυτέλειες. Ζητούν αυτονόητα βιώσιμο μισθό και συνθήκες που τους επιτρέπουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους όχι να παλεύουν κάθε μήνα να «βγει» ο λογαριασμός.
Κλείνοντας, ο Σπύρος Μαρίνης στέλνει ένα μήνυμα προς όλους όσους θεωρούν ότι οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους: «Ήρθε η ώρα να γυρίσουμε την πλάτη στις πολιτικές, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που μας έφεραν ως εδώ. Να δυναμώσουμε την οργάνωση και τον αγώνα μας, να ενισχύσουμε την αγωνιστική δύναμη μέσα στα σωματεία μας. Και όσοι σήμερα μας λοιδορούν, όσοι μας θεωρούν αδύναμους να κερδίσουμε το δίκιο μας, όσοι μας απαξιώνουν και μας εξαθλιώνουν, θα νιώσουν τη δύναμη και την αποφασιστικότητά μας. Για να μην μετράμε τα ρέστα μας για να βγει ο μήνας, αλλά για να ζούμε και να απολαμβάνουμε μια ζωή αντάξια των αναγκών μας και των κόπων μας.».
Η ανάρτηση του Σπύρου Μαρίνη
Σήμερα ήταν μέρα πληρωμής για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Τα χρήματα του 15ήμερου μπήκαν γύρω στις 16:30.
Αμέσως ξεκινάει ένας μικρός μαραθώνιος πληρωμών: ενοίκιο, σούπερ μάρκετ, καύσιμα για το αυτοκίνητο, εξόφληση φροντιστηρίων και δραστηριοτήτων των παιδιών…
Και ξαφνικά, γυρίζοντας σπίτι το βράδυ, στην ερώτηση «υπόλοιπο;» βλέπεις πως σου έχει μείνει το αστρονομικό ποσό των 100€.
Μέχρι το επόμενο 15ήμερο, στις 12 Δεκεμβρίου.
Όχι, δεν είσαι σπάταλος/η.
Ούτε φταίνε οι γονείς σου που όταν ήσουν μικρός/η δεν σε έμαθαν τι θα πει αποταμίευση.
Ούτε έκανες κάπου λάθος υπολογισμό.
Φταίει ότι ο μισθός είναι μικρός — σχεδόν εξευτελιστικός.
Φταίει ότι η ακρίβεια σαρώνει, για να θησαυρίζουν οι μεγάλοι όμιλοι.
Φταίει ότι η φοροληστεία κλέβει ό,τι περισσεύει, για να χαρίζονται στη συνέχεια φοροαπαλλαγές και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο.
Και η ίδια η ζωή γίνεται ένας φαύλος κύκλος επιβίωσης αντί για ζωή.
Ήρθε η ώρα να ανατραπεί αυτή η βασανιστική λούπα.
Η αγωνιώδης προσπάθεια να «βγαίνει» ο μήνας με δεύτερες και τρίτες δουλειές μάς στερεί τον χρόνο για ποιοτική ζωή, για μελέτη και προετοιμασία της επόμενης μέρας αλλά και την τόσο ζωτική για έναν εκπαιδευτικό ενασχόληση με την τέχνη και τον πολιτισμό.
Ήρθε η ώρα να παλέψουμε πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για επιστροφή 13ου και 14ου μισθού, για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, για μέτρα στήριξης της διαβίωσης, ειδικά για αναπληρωτές και νεοδιόριστους.
Ήρθε η ώρα να γυρίσουμε την πλάτη στις πολιτικές, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που μας έφεραν ως εδώ.
Να δυναμώσουμε την οργάνωση και τον αγώνα μας, να ενισχύσουμε την αγωνιστική δύναμη μέσα στα σωματεία μας.
Και όσοι σήμερα μας λοιδορούν, όσοι μας θεωρούν αδύναμους να κερδίσουμε το δίκιο μας, όσοι μας απαξιώνουν και μας εξαθλιώνουν, θα νιώσουν τη δύναμη και την αποφασιστικότητά μας.
Για να μην μετράμε τα ρέστα μας για να βγει ο μήνας, αλλά για να ζούμε και να απολαμβάνουμε μια ζωή αντάξια των αναγκών μας και των κόπων μας
{https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0eiAkRNpoGN78xNi5yxgGdTxheJQUpSeRyE43uDMYaKfLbVAwRj623WZtHPkaCCcTl&id=61567244836226}
































