Η υπόθεση αφορά στη χορήγηση δανείου το οποίο δόθηκε χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες εξηγήσεις σχετικά με τους όρους που προβλέπει η σύμβαση με τον δανειολήπτη.
Το δικαστήριο επισημαίνει ότι «η παράλειψη του δανειστή, στην περίπτωση καταναλωτικής πιστώσεως, να περιλάβει στη σύμβαση ορισμένα στοιχεία ουσιώδους σημασίας δύναται να επισύρει την κύρωση της εκπτώσεώς του από το δικαίωμα εισπράξεως τόκων και εξόδων».
Αυτό σημαίνει ότι αν ένας δανειολήπτης δεν ενημερώνεται σωστά από τον δανειστή, στην συγκεκριμένη περίπτωση από την τράπεζα, μπορεί να γλιτώσει τόκους και έξοδα. Οπως προκύπτει από την υπόθεση, αν σε μια δανειακή σύμβαση υποκρύπτονται ή στην καλύτερη περίπτωση παραλείπονται βασικοί όροι που αφορούν το δάνειο, τα έξοδα και άλλες κρίσιμες λεπτομέρειες της σύμβασης τότε ο δανειολήπτης μπορεί να διεκδικήσει στα δικαστήρια να βρει το δίκιο του.
