«Πρώτα ήταν η Ιταλία. Μετά ακολούθησαν η Φινλανδία και η Ελλάδα. Η Ισπανία θα μπορούσε να είναι η επόμενη». Έτσι ξεκινά το δημοσίευμα του Politico για την ανησυχητική άνοδο της ακροδεξίας στην Ευρώπη, την ώρα που όλο και περισσότερα εθνικιστικά και ξενοφοβικά κόμματα εξασφαλίζουν περισσότερες έδρες στα εθνικά κοινοβούλια και τα περιφερειακά γραφεία.
Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), το οποίο ήδη βρίσκεται υπό παρακολούθηση λόγω ακροδεξιού εξτρεμισμού, υπερτερεί πλέον των Σοσιαλδημοκρατών του καγκελάριου Όλαφ Σολτς και μόλις σημείωσε μια σημαντική νίκη στις περιφερειακές εκλογές - μια ανησυχητική στιγμή για την χώρα που έχει σημαδευτεί από το ναζιστικό παρελθόν της.
Η τάση, βέβαια, δεν ξεκίνησε ακριβώς με την Ιταλία και την ακροδεξιά πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι. Την προηγούμενη χρονιά σημειώθηκαν μια σειρά εντυπωσιακών αποτελεσμάτων για τους συντηρητικούς. Και θα μπορούσαν να έρθουν κι άλλα, καθώς χώρες όπως η Ισπανία και η Σλοβακία φαίνονται έτοιμες να κινηθούν προς τα δεξιά στις επερχόμενες εκλογές.
Πρόσω ολοταχώς για πιο συντηρητικές Βρυξέλλες
Πρόκειται για μια εξέλιξη που αναπόφευκτα θα «αλλάξει» την Ευρώπη, επηρεάζοντας τα πάντα, από τον τρόπο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής μέχρι τα δικαιώματα επιμέλειας και την αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής.
Καθώς η Ένωση πρόκειται να εκλέξει νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον επόμενο χρόνο, η μετατόπιση προς τα δεξιά θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο συντηρητικές Βρυξέλλες - σε μια περίοδο στην οποία η ΕΕ θα λάβει κρίσιμες αποφάσεις για ζητήματα όπως η επέκτασή της στα ανατολικά, οι εμπορικές συναλλαγές με την Κίνα, αλλά και η επιτήρηση του κράτους δικαίου στο εσωτερικό της Ένωσης.
Το μεταβαλλόμενο πολιτικό τοπίο της Ευρώπης παρουσιάστηκε ήδη στις Βρυξέλλες αυτή την εβδομάδα, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ συγκεντρώθηκαν για την τακτική τους Σύνοδο Κορυφής. Στο τραπέζι καθόταν ένα νέο πρόσωπο - ο Petteri Orpo, ο νέος πρωθυπουργός της Φινλανδίας, ο οποίος ηγείται του συντηρητικού Κόμματος Εθνικού Συνασπισμού.
Η πολιτική διαδρομή της χώρας του τον τελευταίο χρόνο καταδεικνύει τη δεξιά στροφή που έχει σημειωθεί σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης. Μετά από τέσσερα χρόνια αριστερής κυβέρνησης συνασπισμού πέντε κομμάτων, οι ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τη Σάνα Μαρίν του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών, οδηγώντας στη συγκρότηση της πιο δεξιάς κυβέρνησης στην ιστορία της Φινλανδίας.
Οι εξαιρέσεις που απλά επιβεβαίωνουν τον κανόνα
Ένας χρόνος απομένει μέχρι να προσέλθουν οι πολίτες της ΕΕ στις κάλπες, και οι επόμενοι μήνες θα δώσουν το στίγμα για το προς τα πού φυσάει ο πολιτικός άνεμος.
Οι πρωτες εξελίξεις θα έρθουν από την Ισπανία, με τους ψηφοφόρους να προσέρχονται στις κάλπες τον επόμενο μήνα. Ο βασικός εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς, το Λαϊκό Κόμμα (PP), είναι σίγουρο ότι θα ανακτήσει την εξουσία, αφού επικράτησε του σοσιαλιστικού κόμματος του Πέδρο Σάντσεθ στις τοπικές εκλογές τον περασμένο μήνα. Καθώς η προεκλογική εκστρατεία κορυφώνεται, ο Σάντσεθ προειδοποιεί για μια πιθανή συνεργασία μεταξύ του PP και του ακροδεξιού κόμματος Vox - ευελπιστώντας πως μια τέτοια σύνδεση θα «τρόμαζε» τους αριστερόστροφους ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης. Η επιστροφή του PP στην εξουσία, ωστόσο, αναμένεται να παγιώσει τη δεξιά κλίση της Ευρώπης.
Την ίδια ώρα, το Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας προηγείται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών του φθινοπώρου, ενώ η Σλοβακία προετοιμάζεται για την επιστροφή του λαϊκιστή ηγέτη Ρόμπερτ Φίκο στις πρόωρες εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο.
Η αλήθεια είναι πως δεν ακολουθούν όλες οι χώρες της Ευρώπης την τάση αυτη: Οι κεντρώες κυβερνήσεις στην Ιρλανδία και τη Λιθουανία, για παράδειγμα, αντιμετωπίζουν εκλογικές προκλήσεις από την αριστερά. Πρόκειται για τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Πηγή: Politico
