Ένα από τα ιστορικότερα και σημαντικότερα συγκροτήματα της ελληνικής heavy metal σκηνής, οι InnerWish, γιορτάζουν 30 χρόνια ιστορίας και πορείας, με μία μεγάλη συναυλία το Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2025, στο Floyd.
Η μπάντα επιστρέφει δυνατά, 9 χρόνια μετά την τελευταία headline εμφάνισή τους επί αθηναϊκού εδάφους και έχοντας στις βαλίτσες της το τελευταίο της άλμπουμ, «Ash of eternal flame», που κυκλοφόρησε το 2024.
Όπως εξηγεί το συγκρότημα στο Dnews, η πανδημία του Covid τούς έστειλε στην... εντατική και λίγο έλειψε να τους τραβήξει την πρίζα: «μας πήρε πολύ από κάτω στο θέμα μπάντα, σε βαθμό που ήμασταν για διάλυση».
Ευτυχώς για τους φαν και την ελληνική metal σκηνή, οι InnerWish ξαναβρήκαν τους εαυτούς τους και επανήλθαν με νέο υλικό και ακόμα πιο τρελή όρεξη.
«Κυρίως γιατί θέλουμε να παίζουμε όσο ίσως δεν θέλαμε ποτέ» εξηγούν στο Dnews και μας υπόσχονται ότι «καλώς εχόντων των πραγμάτων, τέτοια παύση δεν θα υπάρξει ξανά».
Τα μέλη της μπάντας δηλώνουν ήδη ότι στο Floyd θα μας το αποδείξουν και με το παραπάνω καθώς θα μας παρουσιάσουν «μία πολύ ωραία συναυλία, ώστε να τιμήσουμε με αυτό τον τρόπο, όλους όσους μας τιμούν τόσα χρόνια στηρίζοντάς μας και δίνοντας μας την έξτρα ώθηση να συνεχίσουμε όσο πιο δυνατά γίνεται»!
{https://youtu.be/-gnd3EWdPNY?si=ByikKTYXfSOruRi3}
- Τριάντα χρόνια Inner Wish. συνηθίζετε να κάνετε απολογισμούς; Ή έστω να κάνετε ένα «ξεσκαρτάρισμα», όσα κρατάτε και πετάτε, από αυτά τα 30 χρόνια πορείας;
Η αλήθεια είναι πως δεν κάνουμε συνήθως κάτι τέτοιο. Ότι κατά καιρούς θα δούμε πού βρισκόμαστε, τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε, τι δεν λειτουργεί κλπ., ισχύει. Αν κάτι πετάμε, είναι τα κενά που είχαμε στη δισκογραφία μας ίσως. Όχι ότι έγιναν επίτηδες, γιατί δυστυχώς υπήρχαν λόγοι την κάθε φορά. Αλλά προφανώς είναι και ευθύνη μας. Αυτό που κρατάμε σίγουρα είναι την επιμονή που έχουμε και το συναίσθημα που ακούμε να δημιουργείται όταν παίζουμε, όταν συνθέτουμε, όταν κάνουμε το οτιδήποτε αφορά το συγκρότημα.
- Ποιες οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε εσείς ως συγκρότημα, τις τρεις αυτές δεκαετίες;
Κάθε περίοδος της μπάντας έχει και τα δικά της. Ξεκινώντας από παλιότερα, στις αρχές από οικονομικά μέχρι άγνοια, τα βασικά των πρώτων χρόνων. Όσο περνούσε ο καιρός, κάθε τι νέο έφερνε και νέες προκλήσεις. Οι οποίες συνεχίζονται, ανάλογα την κατάσταση και την εποχή. Το θέμα είναι να μπορείς κάθε φορά να προσαρμόζεσαι και να ψάχνεις τη λύση στην κάθε κατάσταση.
Τα δικά μας ήταν λοιπόν πολλά και διάφορα. Αλλαγές μελών, καραντίνα (ίσως μακράν η δυσκολότερη περίοδός μας), βάλε κάτι σχετικό με τη μουσική και είσαι μέσα. Όμως επειδή έτσι είμαστε, κάθε τι μάς «σκυλιάζει» στο να βρούμε τη λύση. Και έτσι έχουμε προχωρήσει.
Νομίζω η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να καταφέρεις να ισορροπήσεις το κομμάτι της μπάντας και της μουσικής με αυτό της προσωπικής ζωής και τις όποιες δυσκολίες έχει ταυτόχρονα και αυτή.
- Γιατί υπήρξε ένα τόσο μεγάλο κενό -8 χρόνων- μέχρι να κυκλοφορήσετε το Ash of external flame, το 2024;
Κυρίως λόγω Covid. Πριν ξεσπάσει η πανδημία και η πρώτη καραντίνα, ήμασταν ήδη στο στούντιο και είχαμε ηχογραφήσει τύμπανα, μπάσο και είχαμε αρχίσει και κιθάρες νομίζω. Και απλά μετά πανδημία και φιλάκια... Μας πήρε πολύ από κάτω στο θέμα «μπάντα», σε βαθμό που ήμασταν για διάλυση. Εκεί που βρισκόμασταν στο στούντιο και γράφαμε, απλά τα πάντα σταμάτησαν και σιγά σιγά «σαπίσαμε» κι εμείς. Ο δίσκος ήταν να κυκλοφορήσει το 2020.
Με αυτά και εκείνα, αφού «απελευθερωθήκαμε» από την πανδημία, μας πήρε ακόμα λίγο και μετά επιτέλους βάλαμε μπροστά. Το καλό σε όλο αυτό, είναι πως στο ενδιάμεσο ήρθε η RPM, μας έκανε την πρόταση και βρεθήκαμε σε μία καταπληκτική εταιρεία. Οπότε από τη μία ήταν αρνητικό το κενό, σαφώς και λάθος, όμως από την άλλη έβγαλε και κάτι καλό.
{https://youtu.be/mjRZCq01VSA?si=9L0vwr7tkLGwHQ2t}
- Αυτή η «παύση» ήταν ίσως και ο λόγος που δεν σας είδαμε σε μια δική σας συναυλία στην Αθήνα;
Γενικότερα, έως τώρα κάναμε δικό μας live στην Αθήνα όποτε είχαμε κάποιο λόγο, που συνήθως ήταν ένας νέος δίσκος. Έτσι το είχαμε στο μυαλό μας. Οπότε τώρα, από τη μία ο νέος δίσκος, από την άλλη τα 30 χρόνια, ευκαιρία δεν είναι; (γέλια)
Πέραν της πλάκας, αυτό είχαμε σαν ας πούμε «κανόνα». Για headline συναυλίες μόνο. Από εδώ και πέρα δεν είμαι σίγουρος ότι θα κάνουμε το ίδιο. Κυρίως γιατί θέλουμε να παίζουμε όσο ίσως δεν θέλαμε ποτέ. Και προφανώς εννοώ ακόμα παραπάνω, όχι ότι δεν θέλαμε πριν. Επομένως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τέτοια «παύση» δεν θα υπάρξει ξανά.
{https://youtu.be/0wHGM5PMttQ?si=scVk5kB3URWewaba}
- Θεωρείτε ότι έχει ανανεωθεί ηλικιακά το κοινό που σας ακούει; Η νέα κυκλοφορία, έχει προσελκύσει ενδεχομένως και νέους φαν που σας έχουν ανακαλύψει πρόσφατα;
Εύχομαι πως ναι! Ειλικρινά! Δεν έχω εικόνα ακόμα για να είμαι ειλικρινής, αλλά θέλω να το πιστεύω. Είναι βασικό πράγμα η ανανέωση, η «νέα φουρνιά» οπαδών/κόσμου. Και φυσικά υπέροχο νεότεροι άνθρωποι να ασχολούνται με τη μουσική τους και ίσως αυτή να τους οδηγήσει και σε κάτι παραπέρα.
- Ωστόσο, τι είναι αυτό που χάσατε εξαιτίας της δισκογραφικής αδράνειας ή σε τι σας άφησε πίσω;
Όταν δεν υπάρχεις δισκογραφικά και μιλάω πάντα για συχνότητα κυκλοφοριών, είναι πολύ εύκολο, ειδικά στην εποχή μας, να «ξεχαστείς». Είναι τόσες οι κυκλοφορίες, τόσες οι μπάντες, κάθε μήνα κλπ., που είναι δύσκολο να παραμείνεις στην επιφάνεια αν δεν έχεις συχνές κυκλοφορίες. Επομένως αυτό μας έβαλε κάποια φρένα πιστεύω. Και ταυτόχρονα, λιγότερες συναυλίες, αφού κάθε δίσκος σού δίνει «αφορμή» για συναυλίες. Άρα αυτός ο συνδυασμός, μας άφησε λίγο πιο πίσω.
- Τι συμβολίζει το εξώφυλλο του δίσκο με τον Προμηθέα αλλά και πού αναφέρεται το άλμπουμ;
Ένα γενικότερο concept δεν υπάρχει στο δίσκο. Το εξώφυλλο δεν αντικατοπτρίζει λοιπόν κάποιο συγκεκριμένο concept. Θέλαμε να έχουμε μία φιγούρα στο εξώφυλλο και το εναρκτήριο τραγούδι, το Forevermore, μιλάει για το μύθο του Προμηθέα. Επομένως από εκεί μας ήρθε η αρχική ιδέα. Σε ένα βαθμό όμως, ο μύθος και τα μηνύματά του, δεν είναι μακριά από αρκετά από τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου. Μιλάμε για διάφορα πράγματα. Έχουμε μυθολογικό/ιστορικό (Hands of doom, Cretan warriors), κοινωνικό (Sea of lies), κατάθλιψη (Primal scream), προσωπικές μάχες του καθενός μας (Soul asunder, I walk alone), μία αναδρομή για τη χώρα μας (Ash of eternal flame). Διάφορα.
- Πώς συνδυάζεται η μουσική, οι ηχογραφήσεις, οι συναυλίες με την ιατρική και τα χειρουργεία; Και φυσικά αναφέρομαι στον κιθαρίστα σας που είναι και ένας από τους συνθέτες των τραγουδιών σας.
Με ένα παράξενο και μαγικό τρόπο, συνδυάζονται! Βασικά όλα ξεκινάνε από το πάθος και την αγάπη για αυτό που κάνεις. Και ο Μανώλης είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά αγαπάει τόσο την ιατρική, όσο και τη μουσική. Και επειδή είναι ένας άνθρωπος που σε εκείνον αυτό το πάθος λειτουργεί σαν καύσιμο, νομίζω για αυτό τα καταφέρνει. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο, επειδή οι απαιτήσεις της δουλειάς είναι χωρίς ωράριο και πολλές φορές είμαστε σε κάποια πρόβα, σε κάτι και σταματάμε γιατί οι ασθενείς προφανώς προηγούνται, αλλά βγαίνει ευκολότερα νομίζω από ό,τι ακούγεται.
{https://youtu.be/MV0irSiw1O4?si=K2qxdvx8YeF9P0aR}
- Γιατί σας είχαν αποδώσει τον χαρακτηρισμό χριστιανική metal μπάντα, και πόσο μακριά ή κοντά είστε από αυτό τον χαρακτηρισμό;
Θέμα «κόκκινο πανί» για μένα, για να είμαι ειλικρινής. Όχι λόγω θρησκείας, πίστης ή οτιδήποτε, όσο για την πιο «φανατισμένη» μεριά της. Και επειδή δεν είμαι των άκρων, όπως δεν μπορώ αυτό, δεν μπορώ και το αντίστοιχο ανάποδο. Με ένα όριο όλα.
Ο πρώτος δίσκος, το Waiting for the dawn, είχε σαφείς αναφορές στους στίχους του σε τέτοια θέματα. Άλλωστε τους είχε κάνει ο Γιάννης, που μετά την κυκλοφορία έγινε και μοναχός. Επομένως η σύνδεση τότε, είναι λογική σε ένα βαθμό. Το θέμα είναι ότι μετά, δίσκο με δίσκο και ειδικά στους δύο τελευταίους όπου οι στίχοι είναι δικοί μου οι περισσότεροι, έχουμε απομακρυνθεί τελείως από αυτό.
Ξαναλέω, άλλο το τι μπορεί να πιστεύει ο καθένας μας, άλλο αυτή η ταμπέλα. Αυτές οι ταμπέλες έχουν αρκετά αρνητικά, γιατί π.χ. κάποιος που σιχαίνεται την «Χ» ταμπέλα, δεν θα ακούσει μπάντες που την έχουν. Άλλο ταμπέλες τύπου power, thrash, death, core οτιδήποτε μουσικό, άλλο πολιτικές, θρησκευτικές κλπ. Είμαι αντίθετος προσωπικά σε αυτές, γιατί περιορίζουν αδίκως.
- Τι θα παρουσιάσετε στον κόσμο που σας στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, στο επετειακό σας live στο FLOYD στις 29 Νοεμβρίου;
Τραγούδια από όλη τη δισκογραφία μας φυσικά! Θα προσπαθήσουμε να τιμήσουμε όλους τους δίσκους μας όσο καλύτερα και δίκαια μπορούμε, έχοντας φυσικά και αρκετά κομμάτια από το τελευταίο μας άλμπουμ.
Σίγουρα θέλουμε να παρουσιάσουμε μία πολύ ωραία συναυλία, ώστε να τιμήσουμε με αυτό τον τρόπο, όλους όσους μας τιμούν τόσα χρόνια στηρίζοντάς μας και δίνοντας μας την έξτρα ώθηση να συνεχίσουμε όσο πιο δυνατά γίνεται. Θεωρώ πως μαζί με τους ELYSION, που είναι super μπάντα και εξαιρετικά παιδιά, θα προσφέρουμε ένα πολύ ωραίο βράδυ!
{https://youtu.be/57lv2CcsUMw?si=73g6LGZlKxQ-5G0L}
- Ποια επόμενα σχέδια έχετε στα σκαριά; Ένα νέο άλμπουμ ενδεχομένως και αν ναι, τι μπορούμε να αποκαλύψουμε για αυτό;
Σίγουρα νέο άλμπουμ και σίγουρα νωρίτερα από 8 χρόνια (γέλια)! Ήδη έχουμε ξεκινήσει να γράφουμε κομμάτια, αλλά δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο ακόμα. Το μόνο που μπορούμε να αποκαλύψουμε για την ώρα είναι πως τα πρώτα δείγματα είναι πολύ καλά. Αλλά για τα δικά μας γούστα προφανώς. Το τι θα αρέσει στο τέλος και πόσο στον κόσμο, είναι άλλη συζήτηση.
- Τριάντα χρόνια InnerWish και συνεχίζουμε; Ποιο είναι το ζητούμενο για εσάς ως μπάντα;
Να είμαστε αρχικά καλά, να συνεχίζουμε οι έξι μας και να περνάμε καλά κάνοντάς το! Αυτό είναι το Α και το Ω για εμάς. Από εκεί και πέρα, κάθε τι άλλο είναι ευπρόσδεκτο και καλοδεχούμενο. Η διάθεση υπάρχει, η πίστη το ίδιο, καλά να είμαστε και θα συνεχίσουμε για αρκετά ακόμα.
{https://youtu.be/1Gc6_6mdfHk?si=WrXSdJ8GA2gU4Z8V}
Πληροφορίες
INNERWISH + special guests
30th anniversary show
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025
Floyd Live Music Venue
Προπώληση εισιτηρίων εδώ





























