#ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΥΣΟΥΛΗΣ

Στο κυβερνητικό σχήμα απομένει το τυπικό τέλος ως τις εκλογές, δηλώνει ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας και τονίζει πως «χρειάζεται μια νέα πολιτική σύνθεση στο χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς».

Τα «Μειοψηφικά ηφαίστεια» μετά το «Μανιφέστο κατά του επίκαιρου», «Το Ελάχιστο Λεξικό», «Τα πρωινά της Πέμπτης», αλλά και το «Μια σημαδούρα για μαξιλάρι, μικρές θαλασσινές ιστορίες».

Η πορεία μοιάζει ενδιαφέρουσα, όπως σαν όλες τις εποχές που τελειώνουν. Η κρίση θα επιταχύνει τη κρίση. Και η κλιμάκωση της κρίσης θα μοιάζει να κερδίζει έδαφος, ως πιθανή οδός εξόδου, δοκιμασίας και συνειδητοποίησης ταυτόχρονα.

Η φαντασία ότι ένας ανασχηματισμός μπορεί να δώσει πνοή στο κυβερνητικό σχήμα έχει απογοητευτικά δοκιμαστεί πολλές φορές στο παρελθόν, δηλώνει στο Dnews o εκ των κορυφαίων πολιτικών επιστημόνων και τονίζει: Η συνθήκη θα γεννήσει μόνη της την ανάγκη όλα να επισπευσθούν και μάλλον αυτό, ως πολιτική ανάγκη που θα παρασύρει την Κυβέρνηση, θα φέρει πιο κοντά τις εκλογές.

«Η νέα πολιτική σύνθεση, αναγκαία όσο ποτέ, που ως ανάγκη προκύπτει στα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας, θα χρειαστεί αρκετό χρόνο, αν οι άνθρωποι, οι πολιτικοί πρωταγωνιστές των δύο χώρων αντέξουν την πρόκληση της πανηγυρικής αυτοκατάλυσης των δύο εξαντλημένων κομματικών χώρων, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ».

Ένα κείμενο τροφή για σκέψη που δίνει μια άλλη θεώρηση για όσα συμβαίνουν επί του παρόντος με αντίκτυπο όμως στο μέλλον.

Σε αυτή τη συνθήκη βρισκόμαστε. Ένα μειοψηφικό κυβερνητικό σχήμα και μια αδύναμη αντιπολίτευση. Πολιτική στασιμότητα και αδράνεια έχουμε μπροστά μας. Όλοι οι συμβατικοί τρόποι εξαντλήθηκαν. Όταν οι συνθήκες υπερβαίνουν τα πρόσωπα, οι συνθήκες ορίζουν και την πορεία.

Αυτό που η αντιπολίτευση δεν πέτυχε ως τώρα, να μετατρέψει δηλαδή την υπαρκτή δυσαρέσκεια σε πολιτικό αποτέλεσμα, συμβαίνει καμιά φορά να το αναλαμβάνει η κάλπη. Η κάλπη η ίδια, ως ευκαιρία πολιτικής έκφρασης, να γίνεται ο οργανωτής της δυσαρέσκειας.

Ο χρόνος, αμείλικτος, παίρνει μαζί του κάθε τι που, αντιδιαλεκτικά προσηλωμένο στο παρελθόν, δεν εργάζεται για την αλλαγή του.