Πρωτοβουλίες οι οποίες θα «ξεκλειδώσουν» την «πόρτα» του διαλόγου για την ανασυγκρότηση της «κυβερνώσας Αριστεράς», ετοιμάζεται να πάρει ο Σωκράτης Φάμελλος το αμέσως επόμενο διάστημα.
Στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σύμπραξη των δυνάμεων εκείνων που θέλουν να βάλλουν τέλος στην κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη - ακόμα και αν αυτό το σχέδιο μοιάζει μακρινό και ιδιαίτερα φιλόδοξο στην παρούσα φάση.
Πρώτο βήμα η συνάντηση με Κοτζιά
Η νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας, επιβάλλει και νέα καθήκοντα στα κόμματα της Αριστεράς. Για την ακρίβεια, χρειάζεται ένα ισχυρό μήνυμα ότι η κοινωνία μπορεί να βρει προοδευτική διέξοδο στις δυνάμεις που θέλουν να συγκρουστούν με το σημερινό σύστημα διακυβέρνησης.
Και είναι σαφές ότι παράλληλα με την ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται και η συστράτευση με τα πρόσωπα, τα κόμματα και τις κινήσεις που συμμετείχαν στο επιτυχημένο εγχείρημα της «κυβερνώσας Αριστεράς» και που για τους γνωστούς λόγους (βλέπε Στέφανος Κασσελάκης) αποστασιοποιήθηκαν ή αποχώρησαν.
Ως πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να θεωρηθεί η χθεσινή συνάντηση με τον Νίκο Κοτζιά. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και επικεφαλής του κινήματος «Πράττω», συναντήθηκε με τον Σωκράτη Φάμελλο.
Η Κουμουνδούρου, στην ανακοίνωση της, σημειώνει ότι οι δύο άνδρες συμφώνησαν για την «επιτακτική ανάγκη να υπάρχει προοδευτική ενωτική απάντηση τόσο στα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης, όσο και στην αγωνία και τις διεκδικήσεις της κοινωνίας».
Από το παραπάνω σημείο, μπορεί κάποιος βάσιμα να καταλάβει ότι ο Νίκος Κοτζιάς, με το ειδικό βάρος που έχει, θα είναι ο πρώτος που θα συμβάλει στην πράξη ώστε να υπάρξει η πολυπόθητη ενότητα του χώρου. Όμως, δεν θα είναι ο μόνος, αφού στο παρασκήνιο γίνονται ήδη συζητήσεις και διαβουλεύσεις και με άλλες δυνάμεις.
Κατσέλη και Κόκκαλης, οι επόμενοι
Δύο πρόσωπα που αναμένεται να είναι συνεπής στο ραντεβού της επανεκκίνησης του χώρου, είναι η Λούκα Κατσέλη και ο Πέτρος Κόκκαλης. Η πρώην υπουργός, αν και γνώριζε ότι δεν έχει καμία ελπίδα εκλογής, έδωσε με μεγάλη αξιοπρέπεια τη μάχη της Προεδρίας της Δημοκρατίας, καταφέρνοντας με την «ακτινοβολία» της προσωπικότητας της να προσπεράσει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ – ασχέτως με το τι συνέβη στην τρίτη ψηφοφορία.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, διατηρεί άψογες σχέσεις με τον Σωκράτη Φάμελλο, επικοινωνεί τακτικά μαζί του και η επαναδραστηριοποίηση της -με όποιο τρόπο και αν επιλέξει εκείνη- θα αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το συμμαχικό σχήμα που μπορεί να επιτευχθεί – αν βέβαια καρποφορήσουν οι διαβουλεύσεις.
Στην ίδια κατηγορία, εντάσσεται και ο Πέτρος Κόκκαλης. Μπορεί το αποτέλεσμα του «Κόσμος» στις ευρωεκλογές να μην ήταν το επιθυμητό, σίγουρά όμως υπάρχει κοινό που παρακολουθεί την «πράσινη» ατζέντα που εκφράζει. Αν και έχει κάποιες εβδομάδες να επικοινωνήσει με τον Σωκράτη Φάμελλο, θεωρείται ότι θα αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της νέας προσπάθειας.
Η περιπλοκότητα της Νέας Αριστεράς
Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να τα βρει με τη Νέα Αριστερά; Προφανώς, δεν υπάρχει καν θέμα συζήτησης επ’ αυτού. Θέλει η Νέα Αριστερά να τα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά, αλλά με συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ποιες είναι αυτές; Η συμπόρευση στη λογική ενός «Λαϊκού Μετώπου», που θα διατηρεί την αυτοτέλεια των κομμάτων που θα συμμετέχουν σε αυτό. Τι άλλο θέλει; Σαφή προγραμματική συμφωνία, που θα είναι δεσμευτική για όλους τους συμμετέχοντες.
Είναι διατεθειμένη η Κουμουνδούρου να συμφωνήσει στα παραπάνω αιτήματα της Πατησίων; Έτσι δείχνει, αν και θα πρέπει να γίνει και ένα βήμα από τη Νέα Αριστερά, το οποίο θα είναι η ένταξη των βουλευτών της στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πώς ακριβώς θα μετουσιωθεί σε πράξη αυτή η συνεργασία, είναι κάτι που θα πρέπει άμεσα να «φωτιστεί». Γιατί ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος, με τα τωρινά δεδομένα. Ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και για τη Νέα Αριστερά.
