Πολιτική

Υποκλοπές: Οι «συμπτώσεις» που απειλούν τη δημοκρατία

Υποκλοπές: Οι «συμπτώσεις» που απειλούν τη δημοκρατία
Τελικά ήταν όλα συμπτώσεις -και με τη βούλα του Αρείου Πάγου.

Σύμπτωση είναι που όλα τα θύματα των υποκλοπών εμπλέκονταν σε υποθέσεις υψηλού ενδιαφέροντος για την κυβέρνηση.

Σύμπτωση είναι που το κακόβουλο λογισμικό τύπου Predator έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα μόνο από κυβερνήσεις.

Σύμπτωση είναι που 28 αξιωματούχοι και σημαίνοντα πρόσωπα του δημοσίου βίου παρακολουθούνταν τόσο με το παράνομο Predator όσο και «νομίμως» με τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ.

Σύμπτωση είναι ότι όταν σταματούσε η «νόμιμη» παρακολούθηση Ανδρουλάκη και Κουκάκη από την ΕΥΠ άρχιζε η παράνομη παρακολούθηση με το Predator.

Σύμπτωση είναι ότι το πόρισμα του Αρείου Πάγου δημοσιεύτηκε τρεις μέρες μετά την αποκάλυψη των 28 κοινών στόχων ΕΥΠ-Predator.

Σύμπτωση ότι η αυλαία του τέλους στο σκάνδαλο των υποκλοπών επιχειρείται να πέσει στα τέλη Ιουλίου, μέσα στα «μπάνια του λαού».

Ήταν όλα συμπτώσεις…

Το πόρισμα του Αρείου Πάγου που δημοσιοποιήθηκε χτες ήταν ξεκάθαρο: Καμία ανάμειξη κρατικών υπηρεσιών στις υποκλοπές με το Predator, απολύτως νόμιμες οι υποκλοπές της ΕΥΠ. Παραπέμπονται μόνο τέσσερις υπεύθυνοι εταιριών που σχετίζονται με το Predator. Και αυτοί όμως παραπέμπονται με το πλημμέλημα της παραβίασης απορρήτους επικοινωνιών. Κατά το πόρισμα, ο πιο πολυδαίδαλος μηχανισμός παρακολουθήσεων που έχει γνωρίσει η χώρα, δεν συνιστά εγκληματική οργάνωσή. Κι εννοείται ότι δεν έχει καμία σχέση με το κράτος…

Παραλογισμός

Αν ακολουθήσουμε τη συλλογιστική ότι όλα είναι καλά με τις υποκλοπές της ΕΥΠ, τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο Ανδρουλάκης αποτελούσε κάποιου είδους απειλή για την κρατική ασφάλεια. Γιατί αν δεν ήταν, τότε αποτελεί παραβίαση των νόμων η παρακολούθησή του από την ΕΥΠ. Είναι ο απόλυτος παραλογισμός να διαπιστώνεται ότι είναι όλα καλά με την παρακολούθηση του Ανδρουλάκη και να μην υπάρχει καμία επίπτωση από αυτήν τη διαπίστωση. Δεν γίνεται να είναι κάποιος απειλή για την εθνική ασφάλεια και ταυτόχρονα να είναι αρχηγός του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος με ανοιχτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την πρωθυπουργία

Όπως δεν γίνεται να έχουν παγιδευτεί υπουργοί, οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, κρατικοί αξιωματούχοι καθώς και κορυφαίοι επιχειρηματίες και να μην ξεκαθαρίζεται ποιος και γιατί το έκανε. Δεν μπορεί η απάντηση στα τεράστια ερωτήματα αυτής της δυσώδους υπόθεσης να είναι ότι κάποιοι… ιδιώτες για ανεξιχνίαστους λόγους επένδυσαν εκατομμύρια στη δημιουργία ενός τεράστιου δικτύου παρακολουθήσεων που γελοιοποίησε κάθε μηχανισμό ασφάλειας του ελληνικού κράτους.

Πανηγυρισμοί της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει και διακηρύττει ότι το σκάνδαλο έκλεισε. Ο Μάκης Βορίδης είπε στη Βουλή: «Τι να κάνουμε, όλοι οι θεσμοί της δημοκρατίας μας κατέληξαν ότι, ναι, δεν εμπλέκεται η κυβέρνηση στις παράνομες παρακολουθήσεις. […] Όλες οι ύβρεις που εκτοξεύσατε ήταν συκοφαντίες, ψέματα και έωλα πράγματα, δεν στηρίζονται στο νόμο και στα πραγματικά γεγονότα».

Από την πλευρά του ο ξάδερφος του πρωθυπουργού και πρώην διευθυντής του γραφείου του Γρηγόρης Δημητριάδης υποστήριξε ότι «τα τρία χρόνια και ένα μήνα που βρέθηκα στη θέση του Γ.Γ. του Πρωθυπουργού, υπηρέτησα με όλες μου τις δυνάμεις τα συμφέροντα της Πατρίδας και των πολιτών. [..] η σημερινή απόφαση της Δικαιοσύνης θέτει οριστικό τέλος σε κάθε εικασία και λοιπά ευφάνταστα κατασκευάσματα».

Στη δήλωση Δημητριάδη απάντησε με ειρωνικό τρόπο ο Στέφανος Κασσελάκης: «Ζητώ συγγνώμη από τον κ. Δημητριάδη, που θεώρησα ότι «υπήρξε εμπλεκόμενος» στο σκάνδαλο ΕΥΠ-Predator. Η αλήθεια είναι ότι με μπέρδεψε ο κ. Μητσοτάκης, όταν τον «παραίτησε» και ζήτησε συγγνώμη από τον κ. Ανδρουλάκη. Παροτρύνω τον Πρωθυπουργό να επαναφέρει άμεσα τον κ. Δημητριάδη στο Μαξίμου για να αποκαταστήσει μια μεγάλη αδικία και να συνεχίσουν το κοινό τους έργο. Εύχομαι και στους δύο καλή ακρόαση».

Σε παρέμβασή του στη Βουλή ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν κατηγορηματικός: «Ο κ. Μητσοτάκης καθώς μπαίνει στην τελική ευθεία της πολιτικής του διαδρομής, σήμερα σφράγισε ανεξίτηλα την πολιτική του κληρονομιά: ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον καταγράψει ως τον εντολέα της λειτουργίας ενός σκοτεινού παρακρατικού μηχανισμού, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο πρακτικές μακριά από κάθε μορφή ευρωπαϊκού κεκτημένου».

Η Άρτεμις Σίφορντ, ένα από τα θύματα των υποκλοπών, σε ανάρτησή της έγραψε: «Απόλυτη μπανανία. 'Εχουμε ακόμα την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ανεξάρτητη και ικανή δικαιοσύνη στην Ελλάδα, και εδώ κοτζάμ 'Αρειος Πάγος δεν μπορεί να βρει σχέση ΕΥΠ και Predator».

50 χρόνια μετά

Το άρον άρον κλείσιμο του φακέλου των υποκλοπών συμπίπτει με την επέτειο των 50 χρόνων της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Η σκιά της συγκάλυψης που απλώνεται πάνω από το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών αναμφίβολα θα εντείνει την προϊούσα απαξίωση των θεσμών, αφού επιβεβαιώνει τη γενικευμένη αίσθηση ότι οι ισχυροί της πολιτικής και του χρήματος βρίσκονται στο απυρόβλητο. Πενήντα χρόνια μετά από την ιστορική τομή του 1974, όλο και περισσότεροι θεωρούν ότι ζούμε σε μια δημοκρατία αφυδατωμένη από το πραγματικό περιεχόμενό της.