Σύμφωνα με την πρόταση Κοτζιά, ο «θεσμός» αυτός θα συγκροτείται από:
α) όλους τους βουλευτές
β) εκπροσώπους των Περιφερειών με αριθμό ίσο με το 1/3 του αριθμού των βουλευτών
γ) εκπροσώπους των Δήμων με αριθμό ίσο με το 1/3 του αριθμού των βουλευτών και
δ) 101 πολιτών που θα προκύπτουν από κλήρωση στη βάση της «ειδικής ελληνικής παράδοσης και ιδιαίτερα εκείνης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας».
Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, το σώμα αυτό -αποτελούμενο ενδεικτικά από 601 μέλη- θα εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον πρώτο γύρο με τα 2/3 των μελών του, στον δεύτερο με τα 3/5 και στον τρίτο γύρο με το 50%+1.
Ο κ. Κοτζιάς διαφωνεί με την πρόταση της κυβέρνησης για την εκλογή ΠτΔ τελικά από το εκλογικό σώμα, αν δεν κατορθώσει να εκλεγεί από τη Βουλή, έστω και αν προηγηθούν ορισμένοι γύροι ψηφοφοριών εντός της Βουλής.
Όπως εξηγεί, αν υιοθετηθεί η «διπλά λανθασμένη» -όπως την χαρακτηρίζει- πρόταση, τότε, το πολιτικό σύστημα «θα οδηγηθεί στο παράδοξο, να μην πω παράλογο, ο Πρόεδρος που δεν εκλέγεται από τη Βουλή, να έχει μεγαλύτερο κύρος και λαϊκή συγκατάθεση από εκείνον που εκλέγεται από αυτήν», ενδεχόμενο που σύμφωνα με τον κ. Κοτζιά ισοδυναμεί με «ολοφάνερη απαξίωση του Κοινοβουλίου».
Κάνει λόγο για δεύτερο «θεμελιακό λάθος» της κυβερνητικής πρότασης την ύπαρξη δύο νομιμοποιημένων αρχών, που θα προκύψουν βάσει αυτής, δηλαδή εκλεγμένου Κοινοβουλίου και ταυτόχρονα εκλεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας. Και υπογραμμίζει ότι όποτε υπήρξε ανάλογο φαινόμενο στην Ελλάδα «καταγράφηκαν αρνητικές εξελίξεις εις βάρος της δημοκρατίας».
Προσθέτει ότι «η μακρόσυρτη διαδικασία εκλογής Προέδρου, όπως προτείνεται από την κυβέρνηση δίνει έδαφος και επαρκή χρόνο για συναλλαγές», ενώ δεν κρύβει την ανησυχία του ότι με απευθείας εκλογή του ΠτΔ από τον λαό ενδέχεται να προκύψει «ένας αυτόνομος πόλος, μονοπρόσωπος και χωρίς υποχρέωση λογοδοσίας».
