Opinions

Η χαμένη αίγλη αναζητεί την αναγέννηση της

eurokinissi eurokinissi
Το σκηνικό μιας γειτονιάς του λεκανοπεδίου που κάποτε ήταν κόσμημα απλά ανήκει στο παρελθόν. Εγκατάλειψη, μία λέξη που τις τελευταίες ημέρες ακούγεται πολύ στην επικαιρότητα λόγω και των εξελίξεων με το στέγαστρο καλατράβα. Η ίδια λέξη όμως ακούγεται εδώ και πολλά χρόνια από τα χείλη όσων επισκέπτονται ή διαμένουν στην Κηφισιά εδώ και χρόνια.

Μία περιοχή που μόνο θαυμασμό δεν προκαλεί. Η πάλαι ποτέ αίγλη της περιοχής έχει δώσει τη θέση της στον μαρασμό. Το μόνο που κρατά την παλιά αίγλη της Κηφισιάς είναι οι ιδιωτικές επενδύσεις που και αυτές δεινοπαθούν από την αδιαφορία του αυτοδιοικητικού μηχανισμού και τα δέντρα.

Έργα έγιναν μόνον για να κοπούν οι κορδέλες και να υπάρξουν οι σχετικές φωτογραφίες, λίγο πριν οι δημότες προσέλθουν στις κάλπες. Δρόμοι στρώνονται με άσφαλτο μια εβδομάδα πριν την κάλπη ώστε ο νυν τοπικός άρχοντας να έχει - το γραφικό για το 2023-  επιχείρημα «ότι ορίστε εγώ σας έστρωσα και τον δρόμο». Επιχείρημα που μας γυρνά πίσω σε εποχές «Μαυρογιαλούρου». Οι υποσχέσεις πολλές που όλες θα μπορούσαν να έχουν γίνει εδώ και 8 χρόνια, αλλά μαντέψτε, δεν έγιναν ποτέ. Ακόμη και τα καινούργια έργα μοιάζουν μέσα σε χρόνο μηδέν να είναι παρατημένα και όλα αυτά στην άλλοτε -για πολλούς- καλύτερη περιοχή της Αττικής. Το στολίδι των βορείων προαστίων.

Η κοινωνία μιλούσε το καλοκαίρι για την αντιπυρική προστασία και τον καθαρισμό οικοπέδων. Η τοπική αρχή καθάρισε κάποια από αυτά που ανήκουν στο δημόσιο και μάλιστα μετά την επιστροφή των δημοτών από τις διακοπές για να δείξει απλά οτι «ορίστε εμείς καθαρίσαμε τα οικόπεδα», την ίδια ώρα που τα καμένα των Αδαμών μένουν εκεί μάλλον εσκεμμένα ώστε να μας κρατούν στην μνήμη τις δραματικές ώρες που ζήσαμε στην φωτιά του 2021 που κατέκαψε το ρέμα της Χελιδωνούς και αρκετά σπίτια.

Για δράσεις αναδάσωσης ούτε λόγος, μόνο μερικοί εθελοντές δημότες ασχολήθηκαν με δική τους πρωτοβουλία και με δικά τους χρήματα να φυτέψουν λίγα δέντρα. Το ίδιο έπραξαν και με τον καθαρισμό ρεμάτων γιατί η δημοτική αρχή έχει εύκολο το μπαλάκι των ευθυνών.

Αν και η παραπάνω περιγραφή της άλλοτε γεμάτης αίγλης πόλης δείχνει μαύρη, δεν παύει να είναι η πραγματικότητα.

Το ίδιο ισχύει και για το κέντρο της πόλης. Κυκλοφοριακό χάος, όταν έπεσε ο χιονιάς κάτοικοι αποκλεισμένοι μέρες χωρίς πρόνοια για αποχιονισμό, θέσεις στάθμευσης ούτε για δείγμα και μια ελεγχόμενη στάθμευση βγαλμένη από τα παλιά αφού ούτε μια εφαρμογή αγοράς εισιτήριου δεν αξιώθηκε η νυν τοπική αρχή να δημιουργήσει, με τους οδηγούς να αφήνουν τα αλαρμ αναμμένα για να γλιτώσουν τις κλήσεις από «αγνοούμενους δημοτικούς αστυνομικούς. Για πεζοδρόμια ούτε λόγος. Προσφέρονται μόνο αν θέλει κάποιος να κάνει τρέκινγκ.

Ας σταματήσουμε όμως τώρα με την «μαυρίλα» και ας αναλογιστούμε αν υπάρχει γυρισμός για την χαμένη αίγλη της πόλης. Μπορεί να αντιστραφεί η κατάσταση αυτή σε έναν δήμο που έχει εγκαταλειφθεί εδώ και 8 χρόνια και κάνει την καθημερινότητα των κατοίκων της αβίωτη;

Ίσως και να μπορεί. Πως; Οι δημότες της Κηφισιάς διαμόρφωσαν το μέλλον τους. Μια κίνηση που έγινε μετά την πρόσκληση για συν-διαμόρφωση του μέλλοντος της πόλης από τον υποψήφιο δήμαρχο Βασίλη Ξυπολυτά. Ναι καλά διαβάσατε ένας υποψήφιος δήμαρχος έβαλε τους δημότες να αποφασίσουν αυτοί για το τι πρέπει να γίνει στο δήμο τους και το τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα.

Αν υλοποιήσει ο Ξυπολυτάς το πρόγραμμα που διαμόρφωσαν οι ίδιοι οι δημότες της Κηφισιάς, ίσως η αίγλη επανέλθει σταδιακά στην πόλη της Κηφισιάς. Θα αρκούν μόνο αυτά. Όχι διότι το μόνο κυβερνητικό master plan για την περιοχή είναι η αναγέννηση των βασιλικών του Τατοΐου. Τα νότια προάστια της Αττικής περιμένουν την δική τους Ριβιέρα που ήδη δίνει αξία στις περιουσίες των ιδιοκτητών αλλά και ένα μέλλον με καλύτερη διαβίωση στην καθημερινότητα τους.

Ο νέος τοπικός άρχοντας της Κηφισιάς θα μπει στην διαδικασία να ζητήσει έργα πνοής από την κεντρική κυβέρνηση, που θα επαναφέρουν τουλάχιστον την χαμένη αίγλη γενικότερα των βορείων προαστίων;

Ένα ερώτημα που θα κληθούν να απαντήσουν στις κάλπες οι δημότες θα είναι ποιος πιστεύουν ότι έχει την δύναμη και την θέληση να διεκδικήσει για την πόλη τους.