Το ΣτΕ διευκρίνισε ότι η επέκταση της παραγραφής από πέντε σε δέκα χρόνια μπορεί να γίνει μόνο όταν οι φορολογικές αρχές λαμβάνουν πληροφορίες από το εξωτερικό, οι οποίες δεν ήταν διαθέσιμες νωρίτερα. Ωστόσο, για να ισχύσει η δεκαετής παραγραφή, οι αρχές πρέπει να έχουν υποβάλει αίτημα διοικητικής συνδρομής προς τις ξένες αρχές εντός της αρχικής πενταετίας.
Η απόφαση αυτή προέκυψε μετά από εκδίκαση υπόθεσης στην οποία οι φορολογικές αρχές, παρότι είχαν πληροφορίες εντός της πενταετίας σχετικά με εικονικά τιμολόγια, ζήτησαν τη συνδρομή από το εξωτερικό μετά τη λήξη της. Το ΣτΕ αποφάσισε ότι οι πληροφορίες που περιήλθαν στις αρχές μετά το πέρας της πενταετούς περιόδου δεν δικαιολογούσαν την επέκταση της παραγραφής, υπογραμμίζοντας τη σημασία της τήρησης των προβλεπόμενων προθεσμιών.
Η απόφαση υπογραμμίζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου, επισημαίνοντας ότι η διάρκεια της παραγραφής δεν πρέπει να εξαρτάται από τις ενέργειες ή παραλείψεις της φορολογικής διοίκησης. Επιπλέον, το δικαστήριο τόνισε ότι η δεκαετής παραγραφή ισχύει μόνο όταν υπάρχουν νέα στοιχεία, όπως τραπεζικές πληροφορίες από το εξωτερικό, και όχι για εγχώριους λογαριασμούς στους οποίους οι αρχές έχουν ήδη πρόσβαση.
Η απόφαση αυτή έρχεται σε μια περίοδο όπου οι φορολογικές αρχές εντείνουν τους ελέγχους σε υποθέσεις που πλησιάζουν την παραγραφή, επικεντρώνοντας στις χρήσεις του 2013 και του 2018. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι ανέλεγκτες υποθέσεις παραγράφονται στην πενταετία, γεγονός που σημαίνει ότι η χρήση του 2018 παραγράφεται στο τέλος του 2023.
Παρά τις προκλήσεις που προκύπτουν για τη φορολογική διοίκηση, η απόφαση του ΣτΕ διασφαλίζει τα δικαιώματα των φορολογουμένων, ενισχύοντας την ασφάλεια δικαίου. Ωστόσο, δημιουργεί εμπόδια στην ικανότητα του κράτους να επιδιώκει την είσπραξη φόρων από περίπλοκες ή διεθνείς υποθέσεις, καθώς οι καθυστερήσεις και οι διεθνείς διαδικασίες συχνά απαιτούν περισσότερο χρόνο από την προβλεπόμενη πενταετή παραγραφή.