Ειδικότερα με την προτεινόμενη ρύθμιση, παρατείνεται η υφιστάμενη ρύθμιση των ετών 2014 και 2015 και για το φορολογικό έτος 2016 - δηλάδή για τις φορολογικές δηλώσεις του 2017 - σύμφωνα με την οποία για τα εισοδήματα που αποκτούν οι περιστασιακά ή ευκαιριακά απασχολούμενοι (άνεργοι, νοικοκυρές, φοιτητές, συμμετέχοντες σε προγράμματα εργασιακής εμπειρίας κ.λπ.) και εφόσον αυτοί δεν είναι επιτηδευματίες, δηλαδή δεν έχουν κάνει έναρξη εργασιών, έχει εφαρμογή, για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης, η ενιαία κλίμακα των μισθωτών/συνταξιούχων/επιχειρηματικής δραστηριότητας, υπολογιζόμενου του ποσού της μείωσης φόρου των 1.900 έως 2.100 ευρώ, εφόσον το πραγματικό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500 ευρώ.
Ετσι σύμφωνα με την ρύθμιση όταν το πραγματικό εισόδημα των φορολογουμένων υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ, το υπερβάλλον ποσό φορολογείται με την προαναφερθείσα ενιαία κλίμακα χωρίς όπως να έχουν την έκπτωση φόρου των 2.100 ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι με τη διάταξη αυτή, ορίζεται ουσιαστικά ότι σε κάθε περίπτωση φορολογούμενου με πολύ χαμηλό δηλωθέν εισόδημα προερχόμενο μόνο από τόκους καταθέσεων ή κι από ακίνητα, η πρόσθετη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος, η οποία προκύπτει συνήθως λόγω του ότι τα τεκμήρια διαβίωσης προσδιορίζουν τεκμαρτό εισόδημα μεγαλύτερο του δηλωθέντος, δεν θεωρείται «εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα» και δεν φορολογείται από το πρώτο ευρώ, αλλά θεωρείται «εισόδημα από μισθωτή εργασία» και φορολογείται με την κλίμακα φορολογίας των μισθωτών.
