Είναι πλέον δεδομένο ότι η βάση διαπραγμάτευσης κουαρτέτου και κυβέρνησης για τη δεύτερη αξιολόγηση είναι η δέσμευση της χώρας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2021, με συνακόλουθες περικοπές δαπανών που θα τα εγγυώνται. Αυτό θα πρέπει να αποτυπώνεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2017-2020, αλλά και στην επικαιροποίησή του μέχρι το 2021, όπως είχαμε γράψει στα dikaiologitika news την περασμένη Τετάρτη (23/11). Αυτό περιφέρεται ως συμβιβαστική λύση ικανή να πείσει το ΔΝΤ να συμμετάσχει ως δανειστής στο τρίτο Μνημόνιο, χωρίς να αναγκάσει τους Ευρωπαίους να κάνουν κάτι ουσιαστικό για το χρέος.
Μια πρόγευση για το αν αυτό το πλαίσιο συμβιβασμού είναι ανεκτό και από ποιους ανάμεσα στις συνιστώσες του κουαρτέτου θα έχουμε αύριο Δευτέρα. Στις Βρυξέλλες, όπου συνεδριάζει το EuroWorkingGroup, αλλά και στην Αθήνα, όπου θα βρίσκονται ο επίτροπος Μοσκοβισί και το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου Κερέ, προσκεκλημένοι σε συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.
Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής επιτρέπουν να δούμε πώς περίπου διατάσσονται και ομαδοποιούνται οι συνιστώσες του κουαρτέτου και οι πρωταγωνιστές τους:
- Η Κομισιόν είναι η πιο ευνοϊκά διακείμενη στο κλείσιμο της αξιολόγησης στη βάση και του συμβιβασμού για τα πλεονάσματα. Αυτό προκύπτει και από την τηλεφωνική επικοινωνία Γιούνκερ- Τσίπρα, αλλά και από τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του αρμόδιου επιτρόπου Μοσκοβισί περί «δικαιολογημένης αισιοδοξίας», αλλά όχι και «απόλυτης βεβαιότητας».
Έχει ενδιαφέρον ότι ο Μοσκοβισί, σε συνέντευξή του (στο «Έθνος») ενόψει της επίσκεψής του στην Αθήνα υπενθυμίζει ότι το πρόγραμμα του ESM για την Ελλάδα έχει χτιστεί πάνω στην παραδοχή για πλεόνασμα 3,5% «μέχρι το 2018 και μεσοπρόθεσμα».
- Η ΕΚΤ, που έχει υποσχεθεί ότι θα αξιολογήσει ανεξάρτητα από το ΔΝΤ τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ευνοεί το συμβιβαστικό κλείσιμο της αξιολόγησης. Στο Εκτελεστικό Συμβούλιό της υπάρχει σαφής πλειοψηφία υπέρ της εμπροσθοβαρούς υλοποίησης των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, όπως θέλει και το ΔΝΤ, το οποίο στη Φρανκφούρτη θεωρούν «παράγοντα αξιοπιστίας». Ο Μπενουά Κερέ (συνέντευξη στην ΕΦ.ΣΥΝ.) προδιαθέτει για ενδεχόμενο θετικής εισήγησης για ένταξη των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ακόμη κι αν το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου περιοριστεί μόνο στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. «Η αποσαφήνιση των μέτρων για το χρέος αποτελεί σημαντικό, όμως όχι τον μοναδικό προσδιοριστικό παράγοντα» για το ελληνικό QE, λέει ο Κερέ.
- Ο ESM, που έχει και την ευθύνη επεξεργασίας και παρουσίασης των μέτρων για το χρέος τόσο στο αυριανό EuroWorkingGroup, όσο και στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, ρίχνει σαφώς το βάρος του υπέρ της απαίτησης Σόιμπλε να παγώσει κάθε συζήτηση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, με συνέντευξή του σε αυστριακή εφημερίδα, λέει κατηγορηματικά: «Όταν λήξει το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, τότε θα υπάρξει μια ανάλυση για τη βιωσιμότητα του. Αν υπάρξουν ανάγκες, τότε θα δράσουμε».
- Στην πλευρά του ESM, που επιλέγει να εκφράσει τη γραμμή Σόιμπλε, τάσσεται και ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ, που πρόσθεσε ένα «κλικ» διαφοροποίησης, αφήνοντας προ ημερών ανοικτό το ενδεχόμενο να εξεταστεί «κάτι παραπάνω» από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. «Πρόσθετα μέτρα είναι έτοιμα γι να υλοποιηθούν αν χρειαστεί μετά το 2018», είπε ο Ντάισελμπλουμ, που κατέστησε όμως σαφές ότι τα πλεονάσματα 3,5% για αρκετά χρόνια μετά το 2018 είναι αναπόσπαστο στοιχείο της συμφωνίας του περασμένου Μαΐου.
- Το ΔΝΤ είναι σαφώς ο βασικός υποστηρικτής αυτού του οδυνηρού για την Ελλάδα συμβιβασμού, ανεξάρτητα αν η προβολή του έχει και ένα στοιχείο εκβιασμού προς τους Ευρωπαίους δανειστές, ώστε να σκεφτούν εναλλακτικές λύσεις για μικρότερα πλεονάσματα σε συνδυασμό με μεγαλύτερη παρέμβαση στο χρέος τουλάχιστον για την περίοδο μέχρι το 2021. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα το εκφράσει αυτό η εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ντ. Βελκουλέσκου στη σχετική συζήτηση αύριο στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο υπό τον τίτλο: «Το υφιστάμενο πρόγραμμα είναι αποτελεσματικό ή χρειάζεται ένα νέο;»
- Τέλος, ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι πώς θα εκφράσουν την αντιπαράθεσή τους με τη γερμανική γραμμή στο Eurogroup πρωτίστως η ίδια η Ιταλία, αλλά και όσες χώρες της Ευρωζώνης επηρεάζονται άμεσα από την αναταραχή στις αγορές ομολόγων ενόψει του ιταλικού δημοψηφίσματος της 4ης Δεκεμβρίου, στο οποίο δημοσκοπικά επικρατεί το «όχι». Η λογική αντίδραση θα ήταν το αυριανό EuroWorkingGroup να στείλει και μέσω Ελλάδας ένα μήνυμα χαλάρωσης που θα διευκόλυνε και τον Ρέντσι, αλλά η πολιτική συμπεριφορά της ηγεσίας της Ευρωζώνης ουδέποτε είχε καλή σχέση με την κοινή λογική.
