Τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας, σε ό,τι αφορά την ένταση με το Ιράν, δείχνει ότι το Ισραήλ αλλάζει στρατηγική, επισημαίνει η Washington Post, αναλύοντας τη μετρημένη απάντηση που έδωσε το Τελ Αβίβ στην επίθεση που δέχθηκε με drones και πυραύλους.
Την ίδια ώρα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προειδοποίησε πάλι για τον κίνδυνο διεύρυνσης της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, αν το Ισραήλ επιμείνει να επιτίθεται στους Παλαιστίνιους.
Ο Τούρκος πρόεδρος συνάντησε σήμερα τόσο τον επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, Ισμαΐλ Χανίγια, όσο και τον Αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών, Σάμεχ Σούκρι.
Στη συνάντησή του με τον επικεφαλής της αιγυπτιακής διπλωματίας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προειδοποίησε για τον κίνδυνο της κλιμάκωσης της έντασης και της διεύρυνσης της σύγκρουσης, αν το Ισραήλ συνεχίσει τις επιθέσεις στους Παλαιστίνιους.
Παράλληλα, τόνισε τη σημασία της αποκλιμάκωσης της έντασης ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν, προκειμένου να μη βυθιστεί η περιοχή σε ένα σπιράλ συγκρούσεων.
{https://x.com/anadoluagency/status/1781714049991913796}
Η αλλαγή στρατηγικής του Ισραήλ
Μετά την αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στο Ισφαχάν, ο Ντέιβιντ Ιγκνάτιους της Washington Post επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί το Τελ Αβίβ δεν «απάντησε» στο Ιράν με σφυροκόπημα.
Ο αρθρογράφος ερμηνεύει τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας ως μια ζυγισμένη απόφαση του Ισραήλ να αλλάξει ελαφρώς τη στρατηγική του για την αποτροπή του Ιράν, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
Συνήθως, η ισραηλινή αποτροπή αφορά τη μαζική χρήση επιθετικής στρατιωτικής δύναμης. Αυτή τη φορά έγινε κάτι διαφορετικό. Όταν το Ιράν εξαπέλυσε πυραύλους και drones εναντίον του Ισραήλ το περασμένο Σαββατοκύριακο, ως αντίποινα για το χτύπημα του Τελ Αβίβ στη Δαμασκό, το πλήγμα αντιμετωπίστηκε με το Iron Dome και τη βοήθεια των συμμάχων. Η καταστροφή του 99% των εισερχόμενων πυρομαχικών του Ιράν ήταν μια εντυπωσιακή επίδειξη αντιπυραυλικής άμυνας. Κάποιοι στο Ισραήλ ήθελαν να απαντήσουν αμέσως, με μεγάλη επίθεση. Αλλά υπό την πίεση του Τζο Μπάιντεν περίμεναν.
Όταν ήρθε η απάντηση του Ισραήλ, τα ξημερώματα της Παρασκευής, ήταν ήπια. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η ισραηλινή αεροπορία επιτέθηκε σε περιοχή κοντά σε μερικές από τις μεγαλύτερες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, οι οποίες δεν υπέστησαν ζημιές. Όμως, το Ισραήλ έστειλε μήνυμα ότι μπορεί να περάσει την ιρανική αεράμυνα και να χτυπήσει στρατηγικούς στόχους, όταν θέλει.
Το Ισραήλ ήθελε να έχει την τελευταία λέξη και φαίνεται ότι το πέτυχε, σημειώνει ο αρθρογράφος της αμερικανικής εφημερίδας. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, έπειτα από συνομιλίες με αξιωματούχους στην Τεχεράνη, δήλωσε ότι το Ιράν δεν θέλει κλιμάκωση. Στις δηλώσεις τους οι Ιρανοί χλεύασαν την περιορισμένη απάντηση, αλλά το Ισραήλ έδειξε ότι μπορεί να χτυπήσει όταν θέλει. Με αυτή την έννοια, διατήρησε αυτό που αποκαλείται «κυριαρχία της κλιμάκωσης». Έδωσε το πρώτο και το τελευταίο χτύπημα, γράφει χαρακτηριστικά.
Η αλλαγή του Ισραήλ και η νέα κατάσταση στη Μέση Ανατολή
Πώς εξηγείται η αυτοσυγκράτηση του Ισραήλ όταν τα «γεράκια» της κυβέρνησης φώναζαν για ολοκληρωτική επίθεση; Το Ισραήλ συμπεριφέρεται ως ο ηγέτης ενός περιφερειακού συνασπισμού κατά του Ιράν, κρίνει ο αρθρογράφος της Washington Post.
Με αυτή τη μετρημένη απάντησή του, φάνηκε να ζυγίζει τα συμφέροντα των συμμάχων του σε αυτό τον συνασπισμό- τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιορδανία- χώρες που προσέφεραν αθόρυβα βοήθεια στο χτύπημα του περασμένου σαββατοκύριακου. Πιο απλά, σκέφτεται μακροπρόθεσμα.
Αυτό θα ισοδυναμούσε σε αλλαγή για το Ισραήλ. Αντί να θεωρεί ότι είναι το κράτος που μάχεται μόνο για την επιβίωσή του ενάντια σε μια φάλαγγα Αράβων και μουσουλμάνων εχθρών, το Ισραήλ ξέρει ότι έχει συμμάχους. Πρώτα από όλα, όπως πάντα, τις ΗΠΑ. Αλλά στην Αμερική προστίθενται αραβικές χώρες που είναι ενάντια στο Ιράν όσο και οι Ισραηλινοί.
Αυτή είναι η νέα κατάσταση στη Μέση Ανατολή, τονίζει ο αρθρογράφος της Washington Post. Αλλά, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτή η φιλία που ωριμάζει ανάμεσα στο Ισραήλ και τους πρώην αντιπάλους του στην περιοχή πρέπει να παραμείνει σιωπηρή.
Τι άλλο κέρδισε το Ισραήλ
Πέρα από όλα αυτά, επισημαίνει ο αρθρογράφος, την τελευταία εβδομάδα το Ισραήλ είχε άλλο ένα κέρδος. Αφού αντιμετώπισε τόσο επιδέξια την πυραυλική επίθεση του Ιράν, εμφανίστηκε τόσο ως θύμα επίθεσης όσο και χώρα που κατέχει άμυνας υψηλής τεχνολογίας. Αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη ανατροπή, έπειτα από έξι μήνες πολέμου εναντίον της Χαμάς στη Γάζα, που αμαύρωσε σοβαρά την εικόνα του Ισραήλ. Μετά το μπαράζ πυραύλων από το Ιράν και την περιορισμένη απάντησή του, το Ισραήλ φαίνεται τώρα να έχει την υποστήριξη των G7.
«Βλέπουμε κάτι νέο. Ίσως τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα, αν το Ιράν αποφασίσει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, η Χεζμπολάχ επιτεθεί από τον βορρά ή το Ισραήλ επιλέξει έναν καταστροφικό προληπτικό πόλεμο κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Όμως, αυτό είναι ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία», γράφει ο αρθρογράφος.
Το κρίσιμο τώρα είναι να δοθεί ένα γρήγορο τέλος στον πόλεμο στη Γάζα. Είμαστε σε ένα σημείο καμπής, που είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ, των Παλαιστινίων και ολόκληρης της Μέσης Ανατολής να ολοκληρωθεί αυτή η σύγκρουση, επισημαίνει.
Το Ισραήλ πετυχαίνει την αποστρατιωτικοποίηση της Χαμάς, με 19 από τα 24 τάγματά της να έχουν χαθεί. Η de facto στρατιωτική συμμαχία της Σαουδικής Αραβίας και άλλων αραβικών κρατών με το Ισραήλ είναι κοινό μυστικό. Επιτέλους, κινούμαστε προς την επόμενη ημέρα, καταλήγει.