Ο Αντώνης Καλογιάννης γεννήθηκε στην Καισαριανή στις 3 Αυγούστου 1940. Την είδηση του θανάτου του έκαναν γνωστή σύμφωνα με την ΕΡΤ οι οικείοι του με ανάρτηση στα social media.
Στα χρόνια της χούντας πραγματοποίησε εκατοντάδες συναυλίες στο εξωτερικό παρέα με τον Μίκη Θεοδωράκη ερμηνεύοντας πολιτικά τραγούδια και δημοσιοποιώντας περαιτέρω την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια στράφηκε στο ερωτικό τραγούδι, ενώ χαρακτηριστική είναι η ερμηνεία του στο τραγούδι «Αχ, Αννούλα του χιονιά».
Ο Αντώνης Καλογιάννης συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και έδωσε το δικό του χαρακτηριστικό ερμηνευτικό στίγμα τόσο στα τραγούδια του αγώνα, όσο και του έρωτα.
Η συνάντησή του με το Μίκη Θεοδωράκη το 1966, ο οποίος τον άκουσε να τραγουδάει, ενώ περνούσε τυχαία από το μαγαζί που δούλευε ως τσαγκάρης, άλλαξε την πορεία της ζωής του!
Είχε τραγουδήσει τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, Τάκη Μουσαφίρη, του Αργύρη Κουνάδη καθώς και -μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού- στο δίσκο του Δήμου Μούτση "Συνοικισμός Α", που κυκλοφόρησε το 1972. Επίσης -μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη- στο δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου "Γράμματα στο Μακρυγιάννη", που κυκλοφόρησε το 1979.
Δισκογραφία
Κάτι φταίει
Τα πρώτα μου τραγούδια
Ερωτικά
Συνοικισμός Α΄ [1972]
Για μια σταγόνα αλάτι [1973]
Τα λιοτρόπια [1974]
Τι ώρα νά 'ναι
Τραγούδια Μ. Θεοδωράκη
Γράμματα στο Μακρυγιάννη [1979]
Τα σημερινά [1981]
Μικραίνει ο κόσμος [1983]
Μικρά Ερωτικά [1984]
Και που λες Ευτυχία [1985]
Επικινδυνα παιχνιδια [1990]
Σε ανύποπτο χρόνο [1991]
Αντίθετη Πορεία [1993]
Ιστορίες αγγέλων [1997]
ΣΥΡΙΖΑ: Ένας συνεπής και σεμνός καλλιτέχνης
«Ο Αντώνης Καλογιάννης υπήρξε ένας συνεπής και σεμνός καλλιτέχνης, υπηρετώντας με πίστη το έντεχνο ελληνικό τραγούδι.Είχε την ευτυχία να συναντηθεί από νωρίς με τον Μίκη Θεοδωράκη και συμπορεύτηκε μαζί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη Δικτατορία, συμμετέχοντας σε κάποιους από τους σημαντικότερους δίσκους στη νεότερη ιστορία της ελληνικής μουσικής.
Αποτέλεσε μία από τις κεντρικές φωνές διαμαρτυρίας κατά της χούντας των συνταγματαρχών, στις μεγαλειώδεις πολιτικές συναυλίες που διοργανώνονταν ανά τον κόσμο. Παράλληλα, όμως, υπήρξε και κεντρική φυσιογνωμία των μπουάτ της δεκαετίας του ’70, μετά από την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Με την απόδοσή του στα Επιφάνεια του Γιώργου Σεφέρη και του Μίκη Θεοδωράκη κατάφερε να συμπυκνώσει την ερμηνευτική δεινότητα ενός λαϊκού τραγουδιστή με τη διάθεση πρωτοπορίας που πρέσβευαν οι δημιουργοί του, κάτι που εκπλήρωνε ένα από τα βασικά καλλιτεχνικά αιτήματα της εποχής.
Στη συνέχεια καθιερώθηκε ως τραγουδιστής κυρίως με ερωτικό ρεπερτόριο, σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες για πάνω από μία δεκαετία.Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του».
