Έχει ήδη 66 νίκες, 21 σε επαγγελματικό επίπεδο και 45 σε ερασιτεχνικό. 5 knock out και μόλις 2 ήττες. Θεωρείται κορυφαία αθλήτρια στον κόσμο, στην κατηγορία της. Είναι μόλις 22 ετών και πριν λίγες ημέρες, ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του κόσμου.
Η Αντωνία Πρίφτη «γκρέμισε» από τον τίτλο της, την Γιαπωνέζα Kana Morimoto και έγινε η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο του Κ-1 στο Kickboxing στα 52 κιλά.
Συναντήσαμε την Αντωνία και τον προπονητή της, ή Δάσκαλο όπως τον αποκαλεί Γιάννη Θεοφάνους, στο γυμναστήριο. Και μας μίλησαν τόσο για τον αγώνα, όσο και για τους επόμενους στόχους της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Και οι δύο, ζουν ακόμα στην «μέθη» της παγκόσμιας νίκης και ακόμα πανηγυρίζουν.
Η Αντωνία μας λέει ότι είναι σαν να περίμενε αυτό τον αγώνα σε όλη της τη ζωή.
-Συγχαρητήρια, περίμενες φαντάζομαι τον αγώνα με ανυπομονησία, πως το έζησες, περιέγραψε μας τον αγώνα, πώς άκουγες τον προπονητή σου, δώσε μας το κλίμα, κατά τη διάρκεια του αγώνα.
-Σας ευχαριστώ παρά πολύ ! Ήταν ένας αγώνας που περίμενα πως και πως. Ήθελα να ανέβω σε αυτό το ρινγκ και είχε έρθει η ώρα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως το έζησα στο 100%. Ήμουν συγκεντρωμένη και πιο έτοιμη από ποτέ. Ήταν η ευκαιρία μου και έπρεπε να την αρπάξω. Το κλίμα ήταν πραγματικά απίστευτο, ήμουν στην έδρα της αντιπάλου μου, σε μια από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις παγκοσμίως. Με παρά πολύ κόσμο να φωνάζει και κάπου εκεί άκουσα να φωνάζουν και το όνομα μου. Ήταν ανατριχιαστικό. Κατά την διάρκεια του αγώνα άκουγα καθαρά τον δάσκαλο μου, ήμουν «συνδεδεμένη» μαζί του όπως κάθε φορά και όλα πήγαν όπως έπρεπε.
-Γιατί διάλεξες αυτό το άθλημα, τι έχεις θυσιάσει από την καθημερινότητά σου;
-Το άθλημα με διάλεξε, δεν το διάλεξα! Από την πρώτη μέρα που μπήκα μέσα στη σχολή μου, το fight club Γαλάτσι και έκανα την πρώτη προπόνηση, ένιωσα πως βρήκα το μέρος στο οποίο ανήκω. Απαιτεί δυναμισμό, εγωισμό, ανταγωνισμό και την διαρκή ανάγκη για να γίνεσαι καλύτερος! Ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος που μου αρέσουν οι προκλήσεις και μου αρέσει οτιδήποτε με βοηθά να εξελίσσομαι. Μέσω αυτού του αθλήματος μπόρεσα να εξελιχθώ τόσο ως αθλήτρια όσο και ως άνθρωπος. Προκειμένου να φτάσει κανείς στην κορυφή χρειάζονται πραγματικά θυσίες. Ως Αντωνία, έχω θυσιάσει ελεύθερο χρόνο, ώρες από διασκέδαση, ώρες από το σχολείο σε μικρότερη ηλικία αλλά και στιγμές με φίλους και την οικογένειά μου! Τίποτα από αυτά όμως δεν θα μπορούσε να με κρατήσει μακριά από το άθλημα που αγαπάω και που αποτελεί τη μεγαλύτερη μου ανάγκη μέσα στην ημέρα.
-Γιατί «The Panther»; Πώς πήρες αυτό το προσωνύμιο;
- Το ψευδώνυμο «panther», το βρήκαμε μαζί με τον δάσκαλό μου καθώς όλοι οι αθλητές που συμμετέχουν σε επαγγελματικούς αγώνες έχουν και ένα προσωνύμιο! Καταλήξαμε σε αυτό, διότι η κίνηση μου μοιάζει με την κίνηση ενός πάνθηρα και το επώνυμο μου ξεκινάει από το γράμμα Π. Είναι ένα ψευδώνυμο που βγάζει αρμονία αλλά και δυναμισμό!
-Οι επόμενοι στόχοι;
-Οι επόμενοί μου στόχοι αφορούν στα μεγαλύτερα ρινγκ του κόσμου όπως άλλωστε είναι κι αυτό στο οποίο συμμετείχα στον τελευταίο αγώνα. Με τον δάσκαλό μου Γιάννη Θεοφάνους είμαστε σε συζητήσεις για το πώς θα καταφέρουμε να κάνουμε στοχευμένα και με ουσία το επόμενο βήμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι μεγάλοι αγώνες τώρα ξεκινούν!
Ο Γιάννης Θεοφάνους έζησε από την πλευρά του προπονητή, τον αγώνα της Αντωνίας. Την βοηθούσε με εντολές και η επικοινωνία τους ήταν όπως λένε και οι δύο «απόλυτη».
-Πως το έζησες και εσύ, είχες αγωνία, δώσε μας το κλίμα εκείνες τις στιγμές.
Γνωρίζοντας ότι έχω ένα πολύ δυνατό «χαρτί» στα χέρια μου, και προετοιμάζοντας την Αντωνία αθλητικά, αλλά και σε στρατηγική/τεχνική έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη αθλήτρια, πήγα στην Ιαπωνία με την πεποίθηση ότι υπάρχει πιθανότητα πάνω από 50% να κερδίσουμε. Φτάνοντας εκεί ένιωθα ήδη ότι βρίσκομαι μέσα στα «νερά» μου και ότι το επίπεδο είναι στα μέτρα μας. Η υπερπροσπάθεια της Πρίφτη να κόψει κιλά και να παίξει 3 κατηγορίες κάτω από αυτή που παίζει συνήθως με έκανε να στρεσαριστώ λίγο παραπάνω, ένα στρες όμως που έφυγε πολύ γρήγορα γιατί διέκρινα στην Αντωνία το υψηλό αίσθημα επαγγελματισμού και πειθαρχίας της, και ότι θα τα καταφέρει, χωρίς μεγάλη φθορά. Έτσι, μετά τη ζύγιση, όλα τα συναισθήματα και οι ανησυχίες μπήκαν σε μια σειρά και ετοιμαστήκαμε για την μάχη.
-Τι συνέβη μετά, πώς σας αντιμετώπισαν οι Ιάπωνες και η αντίπαλος;
-Ο κόσμος εκεί ήξερε ήδη την Αντωνία, ήταν όλοι ενημερωμένοι και την σταματούσαν στο δρόμο για αυτόγραφα και φωτογραφίες. Η διοργάνωση τεράστια, με 10.000 θεατές οι οποίοι ζούσαν τον παλμό των αγώνων.
Με την έναρξη του αγώνα και βλέποντας την αθλήτριά μου να «δουλεύει φυσιολογικά» (βάσει των δικών μου στάνταρντ) πάνω στο ρινγκ, κατάλαβα ότι η αντίπαλος, ήταν κατώτερη της Αντωνίας.
Το πλάνο μας πήγε όπως το είχαμε προγραμματίσει και όλα κύλισαν ομαλά. Η Αντωνία είχε το σθένος και τη συγκέντρωση που έπρεπε για να κερδίσει ομόφωνα και αυτόν τον αγώνα. Πετύχαμε την υψηλότερη διάκριση που υπάρχει στο άθλημα, και μάλιστα, πρώτη φορά για Έλληνα μαχητή.
Όλοι οι Ιάπωνες αρχικά σοκαρίστηκαν με την απόδοση της Αντωνίας και τη δίκαιη νίκη της. Δεν περίμεναν να χάσει η «ηρωίδα» τους. Κατόπιν όμως, αναγνώρισαν την ανωτερότητά της και έσπευσαν για ευχαριστήρια, αυτόγραφα κα συνεντεύξεις. Όλοι οι παλιοί θρύλοι του Κ-1 που ήταν εκεί, ήρθαν να συγχαρούν την Αντωνία και να φωτογραφηθούν μαζί της. Η αντίπαλος εγκατέλειψε το ρινγκ κλαίγοντας και κρύβοντας το πρόσωπό της από τις κάμερες. Ένιωθε ντροπιασμένη. Βέβαια, ήταν τουλάχιστον προσβλητικό προς εμάς, που εγκατέλειψε το ρινγκ με αυτόν τον τρόπο, αλλά καταλαβαίνω.
-Μίλα μας λίγο για την αθλήτριά σου, τις θυσίες της, την προσήλωση στο στόχο της.
-Είμαι πολύ περήφανος ως προπονητής που συμμετείχα κι εγώ στην «Ολυμπιάδα» του Kickboxing στην Ιαπωνία και μάλιστα μέσα σε 5 μήνες με 2 διαφορετικές αθλήτριές μου, τις κορυφαίες Ελληνίδες Αγαθαγγελίδου και Πρίφτη.
Η Αντωνία αντιμετώπισε την κορυφαία Γιαπωνέζα μαχήτρια Kana, κάτοχο της ζώνης του K-1 στα 52kg από το 2019 και μέσα στο Top 5 της ελίτ του Παγκόσμιου Kickboxing σε κάθε επαγγελματικό ranking, ήδη από το 2015.
Για να καταλάβει ο κόσμος που δεν παρακολουθεί τα διεθνή τεκταινόμενα του χώρου μας, ο Μιχάλης Ζαμπίδης, θρύλος των ρινγκ, έγινε γνωστός μέσα από τις αναμετρήσεις του με τους θρύλους του Κ-1 Japan, την περασμένη δεκαετία.
Η Αντωνία είναι μια μηχανή που γυμνάζεται ασταμάτητα τα τελευταία 10 χρόνια. Είναι συνεπής και έχει φοβερή αυτοπειθαρχία με «ψυχολογία οδοστρωτήρα». Όλα αυτά, βέβαια, τα έχουμε χτίσει μαζί, βήμα-βήμα, με άπειρες ώρες προσωπικής μου ενασχόλησης και αγώνες σε όλο τον κόσμο και σε διαφορετικά στυλ (Kickboxing, Muay Thai, MMA). Πολυαθλήτρια, δηλαδή, υψηλού επιπέδου.
Έχει γαλουχηθεί από μικρή στο ότι θα γίνει πρωταθλήτρια και θα μείνει στο πάνθεο των μαχητικών αθλημάτων για πάντα. Είναι έτοιμη να κατακτήσει τον κόσμο σε όλα τα στυλ που παίζει.
