Το γεγονός ότι οι νέοι συνεχίζουν τις σπουδές τους και σε μεγαλύτερη ηλικία καθώς και ότι πολλοί είναι εκείνοι που καθυστερούν να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, έχει αλλάξει την επικρατούσα άποψη για το πότε ξεκινάει η ενήλικη ζωή.
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση Lancet Child & Adolescent Health, είναι απαραίτητο να αλλάξει ο ορισμός της εφηβείας ώστε να αναπροσαρμοστεί η νομοθεσία και η κυβερνητική πολιτική.
Η εφηβεία θεωρείται ότι ξεκινάει όταν το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που είναι γνωστό ως υποθάλαμος αρχίζει να εκκρίνει μια ορμόνη, η οποία ενεργοποιεί την υπόφυση και τους γεννητικούς αδένες. Αυτό συνήθως συνέβαινε περίπου στην ηλικία των 14 αλλά το όριο μειώθηκε στα 10 χρόνια χάρις στη βελτιωμένη υγεία και διατροφή στο μεγαλύτερο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου.
Το αποτέλεσμα είναι στις χώρες του βιομηχανοποιημένου κόσμου, όπως η Βρετανία, ο μέσος όρος της ηλικίας που ένα κορίτσι θα έχει για πρώτη φορά έμμηνο ρύση να έχει μειωθεί κατά τέσσερα χρόνια τα τελευταία 150 χρόνια.
Τα μισά κορίτσια σήμερα έχουν την πρώτη τους έμμηνο ρύση στα 12 ή τα 13 τους.
Υπάρχουν επίσης βιολογικοί παράγοντες για τους οποίους ο ορισμός της εφηβείας θα πρέπει να παραταθεί χρονικά, μεταξύ των οποίων το γεγονός ότι η σωματική ανάπτυξη συνεχίζεται.
Για παράδειγμα, ο εγκέφαλος συνεχίζει να ωριμάζει και μετά τα 20, λειτουργώντας πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
Εξάλλου, σε πολλούς ανθρώπους οι φρονιμίτες φυτρώνουν μετά τα 25.
Επιπλέον, οι νέοι σήμερα παντρεύονται και αποκτούν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Βρετανίας, στην Αγγλία και την Ουαλία ο μέσος όρος της ηλικίας που ένας άνδρας παντρευόταν για πρώτη φορά το 2013 ήταν τα 32,5 χρόνια και μια γυναίκα τα 30,6. Αυτό δείχνει μια αύξηση κατά σχεδόν οκτώ χρόνια από το 1973.
Η επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας Σούζαν Σόγιερ, διευθύντρια του κέντρου υγείας εφήβου στην Βασιλική Παιδιατρική Κλινική της Μελβούρνης, γράφει: "παρότι πολλά νομικά προνόμια που έχουν οι ενήλικες ξεκινούν από τα 18 χρόνια, η ανάληψη ευθυνών και ρόλων ενηλίκων συνήθως συμβαίνει αργότερα".
Η ίδια υποστηρίζει ότι η αργοπορημένη απόκτηση οικογένειας και οικονομικής ανεξαρτησίας σημαίνει ότι η "ημι-αυτονομία", η οποία χαρακτηρίζει την εφηβεία, έχει επεκταθεί.
Αυτή η κοινωνική αλλαγή, σύμφωνα με την Σόγιερ, απαιτεί μια αλλαγή στην πολιτική, όπως για παράδειγμα την επέκταση των κοινωνικών παροχών σε ανήλικους, η οποία θα πρέπει να επεκταθεί μέχρι την ηλικία των 25.
Ωστόσο, η δρ Τζαν Μακβάρις, μια κοινωνιολόγος στο πανεπιστήμιο του Κεντ, διαφωνεί με αυτή την θεωρία.
"Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι νέοι διαμορφώνονται πολύ περισσότερο από τις κοινωνικές απαιτήσεις σε σχέση με την εσωτερική βιολογική τους ανάπτυξη".
