Στη χτεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε για τα Τέμπη την πιο ακραία τοποθέτηση που έχει κάνει μέχρι σήμερα. Αλλάζοντας για πολλοστή φορά το κυβερνητικό αφήγημα, ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν έκανε καμία αναφορά σε τυχόν λάθη της κυβέρνησης, αλλά αντέστρεψε την πραγματικότητα, κατηγορώντας κάποιους άλλους (την αντιπολίτευση ενδεχομένως… ) ότι συγκάλυψαν το έγκλημα των Τεμπών. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «έχει έρθει η σειρά της αλήθειας πια να αντεπιτεθεί. Και νομίζω ότι όσο περισσότερα στοιχεία βγαίνουν στη δημοσιότητα, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ υπήρξε, πράγματι, μία οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης της αλήθειας και χειραγώγησης της κοινής γνώμης πάνω σε ένα θέμα εξαιρετικά φορτισμένο. Κάποιοι επιχείρησαν να εργαλειοποιήσουν τον ανθρώπινο πόνο για να εκμεταλλευτούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη».
Είναι προφανές ότι όσα (εξωφρενικά) ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός δεν μπορούν να αντέξουν στη βάσανο της κοινή λογικής. Πέρα από όσα έχουμε δει να διαπράττουν οι κυβερνητικοί ιθύνοντες στο έγκλημα των Τεμπών, συγκαλύψεις κάνουν όσοι διαθέτουν την κυβερνητική εξουσία και διαχειρίζονται τον κρατικό μηχανισμό. Πώς ακριβώς να συγκαλύψει ένα έγκλημα κάποιος που δεν διαθέτει την κρατική εξουσία;
Απευθύνεται στους ακραίους
Μια τόσο εξτρεμιστική ρητορεία όπως αυτή που υιοθέτησε ο Μητσοτάκης, δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες που αμφιταλαντεύονται. Απευθύνεται μόνο στο σκληρό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας με στόχο να το «μπετονάρει» για να διατηρήσει την πρώτη θέση, αφού δεν υπάρχει στην αντιπολίτευση διεκδικητής της εξουσίας.
Ωστόσο, πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή η απεύθυνση μόνο στους «δικούς μας»; Τι προοπτική μπορεί να ανοίξει η απογειωμένη από την πραγματικότητα ρητορεία του πρωθυπουργού; Και πόσο μπορεί να πείθει ακόμα και τους πιο «ταγμένους» μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε περιδίνηση και καταφανώς δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της διακυβέρνησης;
Τρεις αρνητικές εξελίξεις
Στην ήδη πολύ δύσκολη κατάσταση για το Μαξίμου, ήρθαν να προστεθούν τρεις αρνητικές εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε.
1. Οι δασμοί Τραμπ μπορεί να προκαλέσουν επιβράδυνση της ανάπτυξης κι επομένως να περιορίσουν τα δημοσιονομικά περιθώρια για παροχές. Από τους δασμούς η ελληνική οικονομία θα πληγεί άμεσα σε κλάδους όμως το κρασί, η ελαιουργία και τα μάρμαρα. Όμως ακόμα πιο σημαντικές θα είναι οι έμμεσες επιπτώσεις από την επιβράδυνση της γερμανικής οικονομίας. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα έχει στη ΔΕΘ τη δυνατότητα να μοιράσει όσα χρήματα θα ήθελε. Αυτές οι παροχές αποτελούν μεγάλο πολιτικό στοίχημα για το Μαξίμου.
2. Η εσωκομματική αντιπολίτευση εντείνεται. Οι παρατηρήσεις που έκανε το Μαξίμου σε όσους υπουργούς ζήτησαν αυξήσεις για τους ένστολους μέσω των social media, δεν επανέφεραν την πειθαρχία στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο. Αντιθέτως, στη χτεσινή συνεδρίασης τη ΚΟ ασκήθηκε κριτική στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό από βουλευτές όπως ο Δημήτρης Μαρκόπουλος. Ακόμα πιο σημαντικό όμως ήταν το νέο κοινοβουλευτικό χτύπημα των ανταρτών της ΝΔ, με 11 βουλευτές να καταθέτουν ερώτηση για τους ανέργους 55+. Στο κείμενο της ερώτησης ασκείται κριτική στην κυβερνητική πολιτική. Οι νεοδημοκρατικές διαφοροποιήσεις «σπάνε» την εικόνα συνοχής της κυβέρνησης και δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός έχει αποδυναμωθεί.
Η εσωκομματική αντιπολίτευση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της δημοσκοπικής συρρίκνωσης της ΝΔ, την οποία ανατροφοδοτεί εκ νέου, αφού προκαλεί πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση.
3. Η σύγκρουση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη δημιουργεί νέα δεδομένα στα πεδία της ενημέρωσης και της πολιτικής. Μετά την παραπομπή του για την υπόθεση Λυγγερίδη, ο πρόεδρος της Alter Ego αντέδρασε με μια πολύ σκληρή δήλωση εναντίον του πρωθυπουργού. Γέφυρες μεταξύ των δύο μερών δεν υπάρχουν και όλα δείχνουν ότι πάμε σε μετωπική σύγκρουση, με άδηλο το μέλλον της. Χαρακτηριστική της οξύτητας της κατάστασης είναι η μη διάψευση των δημοσιευμάτων ότι το Μαξίμου ζήτησε τις απολύσεις από το Mega των Ράνια Τζίμα, Νατάσας Γιάμαλη και Λάκη Λαζόπουλο .
Αρνητικό σπιράλ
Τα πράγματα λοιπόν γίνονται ακόμα πιο άσχημα για την κυβέρνηση. Η στάση της το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι όσο πιο πολύ στριμώχνεται, τόσο πιο επιθετική γίνεται και τόσο λιγότερους μπορεί να πείσει -πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα είπε χτες ο Μητσοτάκης για τα Τέμπη. Είναι πολύ πιθανό αυτή η στάση να διαμορφώσει ένα αυτοτροφοδοτούμενο σπιράλ καθόδου. Η προσπάθεια «τσιμενταρίσματος των δικών μας» μπορεί να γίνει η ίδια παράγοντας συρρίκνωσης, αφού οι ακρότητες προκαλούν τα αντίθετα αποτελέσματα.
Τα σύννεφα πυκνώνουν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
