Με αφορμή την 12ημερη σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Ιράν , στην οποία ενεπλάκησαν και οι ΗΠΑ το Dnews.gr φέρνει στη δημοσιότητα στοιχεία που αποκαλύπτουν πως μέσα σε μια δεκαετία ο Έλληνας έμπορος όπλων Σταύρος Κομνόπουλος είχε καταφέρει να αναπτύξει συνεργασίες τόσο με στελέχη του καθεστώτος του Ιράν , όσο και με εταιρείες και επιχειρηματίες από το Ισραήλ.
Ο Σταύρος Κομνόπουλος, την περίοδο που η Ελλάδα είχε βυθιστεί στην κρίση των Μνημονίων και το όνομά του είχε εμπλακεί στη δικαστική διερεύνηση για τα εξοπλιστικά των Super Puma και των πυραύλων Exocet, ανέπτυξε συνεργασία με τον Αλί Νάγκι Χαμουσί (Ali Naghi Khamoushi), έναν από τους πλέον ισχυρούς Ιρανούς επιχειρηματίες και στενό συνεργάτη του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Δέκα χρόνια μετά την έναρξη της συνεργασίας με το Ιράν, εταιρeίες του κ. Κομνόπουλου φέρονται να έχουν παράσχει διευκολύνσεις στον Ισραηλινό Tal Dilian, πρώην ανώτατο αξιωματικό των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και ιδρυτή της Intellexa, και τον Rotem Farkash, πρώην στέλεχος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων και ιδρυτή της Cytrox, ήτοι τους δημιουργούς του κατασκοπευτικού λογισμικού Predator, προκειμένου να εγκατασταθούν στην Ελλάδα και να αρχίσουν τις επιχειρήσεις τους.
Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια απρόσμενη και γεωπολιτικά εκρηκτική σύνδεση, δεδομένου ότι ο Σταύρος Κομνόπουλος, χαρακτηριζόταν τα τελευταία χρόνια στους κύκλους των εμπόρων όπλων ως «ο άνθρωπος των ισραηλινών στην Αθήνα», καθώς εκπροσωπούσε μέσω της εταιρείας του Kestrel τις ισραηλινές αμυντικές βιομηχανίες Rafael Advanced Defense Systems και Aeronautics Defense Systems - έχοντας εμπλοκή στην προμήθεια των SPIKE NLOS από τον ελληνικό στρατό.
Η εμπλοκή εταιρειών Κομνόπουλου στην υπόθεση των παρακολουθήσεων
Τα τελευταία πέντε χρόνια, το λογισμικό Predator χρησιμοποιήθηκε από κυβερνήσεις διεθνώς για την παρακολούθηση δημοσιογράφων, πολιτικών και μελών της κοινωνίας των πολιτών. Η κοινοπραξία Intellexa, η εταιρεία που παράγει το διαβόητο λογισμικό, κατάφερε μέσω της Ελλάδας και του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών να πουλήσει το Predator σε αυταρχικά καθεστώτα, όπως η στρατιωτική πολιτοφυλακή του Σουδάν – υπεύθυνη για τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο – καθώς και σε κυβερνήσεις όπως του Βιετνάμ και της Μαδαγασκάρης. Ενδεικτικό της παγκόσμιας έκτασης που πήρε το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων με το εν λόγω κακόβουλο λογισμικό, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Βιετνάμ φέρεται να έχει στοχεύσει με Predator μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ.
Η ελληνική εταιρεία Intellexa ΑΕ αποτέλεσε κόμβο για την εξαγωγή του Predator, με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης, όπως έχει αποκαλυφθεί και από τη δημοσιογραφική έρευνα του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Όπως έχει ήδη αποκαλύψει η δημοσιογραφική έρευνα, η ελληνική κυβέρνηση επιτάχυνε τις διαδικασίες για την έκδοση αδειών εργασίας στους Ισραηλινούς υπαλλήλους της Intellexa ΑΕ και ενέκρινε τις εξαγωγές του λογισμικού σε τρίτες χώρες, παρακάμπτοντας τις ευρωπαϊκές ρυθμίσεις, μέσα από το υπουργείο Εξωτερικών.
Η δράση της Intellexa προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και οδήγησε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ να επιβάλει αυστηρές οικονομικές κυρώσεις στον Tal Dilian, τη σύντροφό του Sara Hamou και σε συνεργάτες τους. Οι κυρώσεις στόχευσαν πλήθος εταιρειών του δικτύου της Intellexa, ανάμεσά τους την ελληνική Intellexa ΑΕ, την Intellexa Limited και την Thalestris Limited στην Ιρλανδία, την Cytrox AD στη Βόρεια Μακεδονία και την Cytrox Holdings ZRT στην Ουγγαρία.
Κεντρικά πρόσωπα πίσω από το Predator θεωρήθηκαν από τις αμερικανικές αρχές ο Φέλιξ Μπίτζιος, μέτοχος και αναπληρωτής CEO της ελληνικής Intellexa, ο Andrea Nicola Constantino Hermes Gambazzi, δικηγόρος του Tal Dilian και εκπρόσωπος των Thalestris Limited και Intellexa Limited. Επίσης, ο Ισραηλινός Merom Harpaz, υψηλόβαθμο στέλεχος του ομίλου Intellexa, ο οποίος ήταν και παραμένει ο τεχνικός προϊστάμενος της κοινοπραξίας.
Πράγματι, για την λειτουργία της Intellexa ο Dilian, μαζί με τη Hamou και τον Farkash, συνεργάστηκαν με τέσσερις Έλληνες επιχειρηματίες: τους Φέλιξ Μπίτζιο, Γιάννη Λαβράνο, Σταύρο Κομνόπουλο και Παναγιώτη Ταμβακίδη , τον ανιψιό του Κομνόπουλου.
Η Rafnar, εταιρεία του Ταμβακίδη, εγγυήθηκε για να ενοικιάσει η Intellexa τα κεντρικά της γραφεία στα νότια προάστια της Αθήνας, ενώ η Kestrel, εταιρεία του Κομνόπουλου, ενοικίασε τις πολυτελείς κατοικίες στις οποίες διέμενε η ομάδα των Ισραηλινών τεχνικών προϊσταμένων της Intellexa, περιλαμβανομένου του Rotem Farkash και του Merom Harpaz.
Όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί από την έρευνα του Inside Story για το σκάνδαλο των υποκλοπών, η κυπριακή Feroveno Limited , συμφερόντων των Dilian και Hamou είχε συναλλαγές όλο το 2022 με την συνδεδεμένη με την Kestrel εταιρεία European Investment Holdings Services and Trading Co SA (ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ - ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΕ) από το ΔΣ της οποίας εκτός από τον Σταύρο Κομνόπουλο, έχει περάσει και ο Παναγιώτης Ταμβακίδης.
Αξίζει να σημειωθεί πως στους κ.κ. Σταύρο Κομνόπουλο και Παναγιώτη Ταμβακίδη, μέχρι τη συγγραφή του παρόντος τουλάχιστον, δεν έχει ασκηθεί κάποια δίωξη για την υπόθεση των υποκλοπών. Καθώς και ότι τα στοιχεία της δημοσιογραφικής έρευνας βρίσκονταν στα χέρια του Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχιλλέα Ζήση που χειρίστηκε την υπόθεση και παρέπεμψε άλλους εμπλεκόμενους για πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα.
Πολυεπίπεδη συνεργασία με το Ιράν
Το Dnews.gr φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα στοιχεία που δείχνουν πως ο Σταύρος Κομνόπουλος και η εταιρεία του Kestrel είχαν επί σειρά ετών συνεργασία με το καθεστώς του Ιράν και συγκεκριμένα με τον Αλί Νάγκι Χαμουσί, ισχυρό οικονομικό παράγοντα και πολιτικό, στενό συνεργάτη του Αγιατολάχ Χαμενεΐ, ο οποίος θεωρείται ως ο «νονός της ιρανικής πετροχημικής βιομηχανίας». Η αποκάλυψη είναι εντυπωσιακή δεδομένης της σχέσης που εμφανίζεται να έχει ο Κομνόπουλος με την αμυντική βιομηχανία του Ισραήλ, ορκισμένο εχθρό του Ιράν.
Η συνεργασία Κομνόπουλου – Ιράν ήταν πολυεπίπεδη. Φέρεται πως περιλάμβανε από τη δημιουργία κρυφού στόλου τάνκερ για εξαγωγές πετρελαίου ώστε να παρακαμφθούν οι διεθνείς κυρώσεις, μέχρι την προμήθεια αεροσκαφών, και από την εμπορία τροφίμων, όσο και την εξασφάλιση ελληνικής βίζας για Ιρανούς του καθεστώτος.
Μέρος της σχετικής αλληλογραφίας του Κομνόπουλου και των συνεργατών του με τους Ιρανούς που έχει εξασφαλίσει το Dnews.gr, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής του έρευνας, έχει ως παραλήπτη τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου των υποκλοπών Φέλιξ Μπίτζιος, ο οποίος εκείνη την περίοδο είχε συνεργασία με την Kestrel. Ακόμη, έχει ως παραλήπτη και τον Έλληνα εφοπλιστή, Δημήτρη Κάμπη, ο οποίος το 2013 είχε βρεθεί σε λίστες διεθνών κυρώσεων των ΗΠΑ (OFAC) για τη συνεργασία του με το Ιράν και ο οποίος είχε αποδεχθεί πως είχε συνάψει συμφωνία με την Εθνική Εταιρεία Δεξαμενόπλοιων του Ιράν (Νational Iranian Tanker Company).
Όπως προκύπτει από τα mail οι διαπραγματεύσεις του Κομνόπουλου με τον Αλί Νάγκι Χαμουσί και τους συνεργάτες του πραγματοποιούνταν σε Ζυρίχη, Αθήνα και Λονδίνο. Ενδεικτικό είναι mail που υπογράφει στις 30 Απριλίου 2010 ο ίδιος ο Σταύρος Κομνόπουλος και αναφέρεται σε επαφές που πραγματοποιήθηκαν στις 28 και 29 Απριλίου 2010 μεταξύ της Kestrel και της Iran Investment Company (IIC), με τη συμμετοχή ανώτερων στελεχών και συμβούλων από τις δύο πλευρές, καθώς και εκπροσώπων του Ομίλου Fama.
Όπως προκύπτει από το απολογιστικό αυτό email, οι διαβουλεύσεις είχαν καλύψει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, με κύρια έμφαση στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και των εμπορευμάτων. Ιδιαίτερη σημασία είχε δοθεί στις πετρελαϊκές δραστηριότητες, όπου η Kestrel, μέσω του εξειδικευμένου συνεργάτη της κ. Κ.Ν., είχε ήδη ξεκινήσει προκαταρκτικές επαφές με πιθανούς προμηθευτές εξεδρών άντλησης πετρελαίου, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της ιρανικής πλευράς. Η εταιρεία είχε δεσμευτεί να ενημερώσει σχετικώς την IIC όταν θα υπήρχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Σε σχέση με την προτεινόμενη από την IIC συμφωνία για επεξεργασία ιρανικού αργού πετρελαίου, η Kestrel είχε εκφράσει επιφυλάξεις για την υλοποιησιμότητα της πρότασης στην μορφή που αρχικά είχε προταθεί και είχε αντιπροτείνει ένα εναλλακτικό μοντέλο ανταλλαγής (swap deal). Σύμφωνα με αυτό, η IIC ή η NIOC θα προμήθευε ένα διυλιστήριο με ιρανικό πετρέλαιο και σε αντάλλαγμα θα ελάμβανε προϊόντα πετρελαίου σε προκαθορισμένες ποσότητες και τιμές. Η ιρανική πλευρά είχε αποδεχτεί την πρόταση καταρχάς και οι συνομιλίες με δυνητικούς εταίρους είχαν ήδη ξεκινήσει, με την κατάρτιση Μνημονίου Συνεργασίας (MoU) να θεωρείται επικείμενη. Στον τομέα των πετροχημικών, η Kestrel είχε δηλώσει έτοιμη να διαθέσει προϊόντα στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, αρχικά μέσω spot συναλλαγών, και είχε προτείνει να λειτουργήσει ως αντιπρόσωπος της IIC στην ευρύτερη περιοχή. Όσον αφορά στις αερομεταφορές, ο κ. Α. Τ. από τη Galain Aviation είχε αναλάβει να διερευνήσει τη διαθεσιμότητα για ελικόπτερα τύπου Bell 212, παρότι η παραγωγή τους είχε διακοπεί προ δεκαπενταετίας, ενώ εξετάζονταν και εναλλακτικές λύσεις. Παράλληλα, είχε τεθεί προς συζήτηση το ενδεχόμενο μίσθωσης ή αγοράς αεροσκαφών, πρόταση την οποία ο Α.Τ. είχε δεσμευτεί να παρουσιάσει έως τις 5 Μαΐου, περιλαμβάνοντας τη δομή της συναλλαγής και το πρόγραμμα πληρωμών. Σε ό,τι αφορούσε τα εμπορεύματα, η Kestrel είχε αναλάβει να εξετάσει τα αιτήματα της IIC για επισιτιστικά προϊόντα και να προσκομίσει μια προκαταρκτική αξιολόγηση έως τις 7 Μαΐου. Επιπλέον, είχε δεσμευτεί να αποστείλει στοιχεία που αφορούσαν τις εισαγωγές τηλεγραφικών στύλων. Τέλος, η εταιρεία είχε αναλάβει να ενημερώσει την ιρανική πλευρά για τη διαδικασία απόκτησης θεώρησης πολλαπλών εισόδων και άδειας παραμονής στην Ελλάδα, ως μέρος του ευρύτερου πλαισίου συνεργασίας.
Ενδιαφέρον είναι ένα δεύτερο mail με ημερομηνία 3 Μαΐου 2010 το οποίο αναφέρεται στο Μνημόνιο Κατανόησης (MoU) που είχε υπογραφεί μεταξύ της εταιρείας Iran Investment Company, η οποία εκπροσωπήθηκε μέσω της Energy 8 Limited, και της Kestrel, την οποία εκπροσώπησε ο Σταύρος Κομνόπουλος, ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να συνεργαστούν με σκοπό την προμήθεια ιρανικού αργού πετρελαίου σε ένα διυλιστήριο που βρισκόταν είτε στη Μαύρη Θάλασσα είτε σε άλλη τοποθεσία αποδεκτή από την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν (NIOC). Ο ενδιαφερόμενος αγοραστής (Processee) εξέφρασε την πρόθεση να υπογράψει σύμβαση για την αγορά μέχρι και 300.000 μετρικών τόνων ιρανικού αργού πετρελαίου μηνιαίως, με χρονική διάρκεια τριών ετών. Η τιμή θα καθοριζόταν ύστερα από διαπραγματεύσεις μεταξύ του αγοραστή και του διυλιστηρίου, με τη συμβουλευτική υποστήριξη της Kestrel. Επίσης, προβλέφθηκε ότι ο αγοραστής θα προχωρούσε στην αγορά διυλισμένων προϊόντων από το ίδιο διυλιστήριο. Οι ποσότητες, τα είδη των προϊόντων και οι τιμές τους θα συμφωνούνταν σε δεύτερη φάση μεταξύ των δύο μερών, πάλι με την παρέμβαση και υποστήριξη της Kestrel. Σε ό,τι αφορά στις πληρωμές, το διυλιστήριο θα εξέδιδε προς τον αγοραστή μια ανακυκλούμενη ενέγγυα πίστωση, αντίστοιχη της αξίας του αργού πετρελαίου που θα παραδιδόταν. Αντίστοιχα, ο αγοραστής θα εξέδιδε ενέγγυα πίστωση προς το διυλιστήριο για τα διυλισμένα προϊόντα. Επιπλέον, ο αγοραστής δεσμευόταν να εκδώσει τραπεζική εγγύηση υπέρ της Kestrel, για την κάλυψη της μηνιαίας αμοιβής της. Το email ανέφερε ακόμη πως οι λεπτομέρειες παράδοσης και οι απαιτούμενοι έλεγχοι ποιότητας και ποσότητας θα καθορίζονταν από κοινού και ότι οι επιθεωρήσεις θα γίνονταν από ανεξάρτητο φορέα, κοινά αποδεκτό από τον αγοραστή και το διυλιστήριο. Τα κόστη επιθεώρησης θα επιμερίζονταν: το φορτωτικό λιμάνι θα επιβάρυνε τον πωλητή και το λιμάνι εκφόρτωσης τον αγοραστή. Τέλος, καθορίστηκε ότι η Kestrel θα λάμβανε αμοιβή, υπολογισμένη σε σεντς ανά βαρέλι αργού που θα παραλάμβανε το διυλιστήριο, για όσο διαρκούσε η συμφωνία, συμπεριλαμβανομένων πιθανών παρατάσεων. Η αμοιβή αυτή θα καταβαλλόταν από τα έσοδα των πωλήσεων των διυλισμένων προϊόντων. Το Μνημόνιο θα διέπονταν από το ελληνικό δίκαιο, και οι εκπρόσωποι όλων των εμπλεκομένων μερών θα υπέγραφαν για την αποδοχή των συμφωνηθέντων όρων.
Διαφωτιστικό είναι ένα τρίτο mail που εστάλη τον Ιούλιο του 2010 και εμπεριείχε μια Αποκλειστική Συμφωνία Συνεργασίας (Exclusive Cooperation Agreement) μεταξύ της Iran Investment Company (IIC) και της Kestrel, με σκοπό την υποστήριξη μιας μεγάλης εμπορικής συμφωνίας για την προμήθεια αεροσκαφών τύπου Airbus A321-200.Η IIC, μέσω του προέδρου της Αλί Νάγκι Χαμουσί, εξέφραζε ενδιαφέρον για την απόκτηση αρχικά 10 αεροσκαφών με leasing διάρκειας 15 ετών, με πρόθεση να επεκτείνει τη συμφωνία αργότερα για συνολικά 60 μονάδες. Η Kestrel, μέσω του Σταύρου Κομνόπουλου, δεσμευόταν να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σχετικά με τη δομή της συναλλαγής, τη χρηματοδότηση, καθώς και την εύρεση κατάλληλων εταιρειών για την προμήθεια και εκμίσθωση των αεροσκαφών.
Η συμφωνία προέβλεπε πως η Kestrel θα λάμβανε αμοιβή επιτυχίας 3% επί του ποσού της χρηματοδότησης, 10% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας ειδικού σκοπού (NewCo) που θα δημιουργούταν για τη διαχείριση των αεροσκαφών. Επιπλέον, υπήρχε ρήτρα αποκλειστικότητας, ρήτρα εμπιστευτικότητας διάρκειας δύο ετών μετά τη λήξη της συμφωνίας, καθώς και πρόβλεψη για δικαιοδοσία των δικαστηρίων Αθηνών σε περίπτωση διαφορών. Τέλος, στο Παράρτημα A, παρουσιάζονταν οι βασικοί όροι της προτεινόμενης δομής της συναλλαγής, όπου περιγραφόταν αναλυτικά η ίδρυση της εταιρείας NewCo, οι ρόλοι των εμπλεκόμενων μερών (εταιρεία, χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, ACMI operator) και οι μηχανισμοί μεταφοράς ιδιοκτησίας των αεροσκαφών μετά το πέρας της 15ετούς περιόδου leasing.
Σε συνέχεια αυτού του mail έγινε ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μεταξύ στελεχών της Kestrel και της IIC Global. Η αρχική επικοινωνία έγινε από τον Victor Olsen της IIC προς τον Γ.Π της Kestrel, σε μήνυμα με τίτλο «STRICTLY PRIVATE», στο οποίο αποτυπώνεται ξεκάθαρα η επίσημη θέση της IIC σχετικά με τη συμφωνία για την απόκτηση δέκα αεροσκαφών τύπου AIRBUS A321-200. Σε αυτό ο Olsen ενημερώνει ότι ο πρόεδρος της εταιρείας, Αλί Νάγκι Χαμουσί θα συμμετάσχει στη συνάντηση της 19ης Ιουλίου στη Ζυρίχη, ύστερα από παρέμβαση του ιρανικού υπουργείου, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας του έργου.
Ακολουθώντας την αρχική επιστολή, ο Γ.Π. απαντά εκ μέρους της Kestrel, εκφράζοντας την τιμή για την παρουσία του Αλί Νάγκι Χαμουσί και επιβεβαιώνοντας τη δυνατότητα συνάντησης στην Αθήνα στις 18 Ιουλίου, ώστε τα δύο μέρη να μεταβούν μαζί στη Ζυρίχη. Ο ίδιος αναφέρει ότι το προτεινόμενο χρηματοδοτικό και μετοχικό σχήμα είναι σε γενικές γραμμές σύμφωνο με τις προηγούμενες συζητήσεις, αλλά τα επιμέρους σημεία θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στη συνάντηση.
Η ανταλλαγή των email αναδεικνύει την έντονη κινητικότητα και προετοιμασία που προηγείται της κρίσιμης συνάντησης στη Ζυρίχη, καθώς και τη σημασία της υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας για τα εμπλεκόμενα μέρη και τις κυβερνητικές αρχές του Ιράν.
Στα mail που έχει στη διάθεσή του το Dnews.gr υπάρχει και σχέδιο για τη χρηματοδότηση της συναλλαγής που αφορά στα Airbus A321-200.
Ακόμη πιο διαφωτιστικό είναι ένα τέταρτο mail, που κοινοποιείται στον Σταύρο Κομνόπουλο (Carbon Copy -cc) . Το mail εστάλη στις 8/6/2010. Σε αυτό ο εφοπλιστής Δρ. Δημήτριος Κάμπης ενημέρωσε τον Victor Olsen, συνεργάτη του Αλί Νάγκι Χαμουσί ότι είχε επικοινωνήσει με τον πελάτη του για τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στη Λήμνο, οι οποίες είχαν ήδη μισθωθεί από τον Φεβρουάριο σε εμπορική εταιρεία πετρελαίου. Αναφέρθηκε επίσης στην κατάσταση στο Σουδάν, σημειώνοντας ότι αναμενόταν ο σχηματισμός νέου υπουργικού συμβουλίου εντός της εβδομάδας, και πρότεινε να εξεταστεί η λογική και οικονομική σκοπιμότητα της μεταφοράς του αργού από το Ρότερνταμ στην Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Victor Olsen, από την πλευρά του, ανέφερε πως είχε επικοινωνήσει με το Ιράν και πληροφορήθηκε ότι τα 22 εκατ. βαρέλια στο Ρότερνταμ προορίζονταν για στρατηγική αποθήκευση και δεν ήταν διαθέσιμα προς πώληση.
Ο Olsen απέστειλε προσχέδιο συμφωνίας, ζητώντας τη συνδρομή του Κάμπη στην κοστολόγηση των παραγόμενων προϊόντων, των εξόδων επεξεργασίας, μεταφοράς και αποθήκευσης. Επεσήμανε πως αυτά τα στοιχεία ήταν απαραίτητα για τον υπολογισμό εσόδων-εξόδων και τη διαπραγμάτευση του μοντέλου διανομής κερδών μεταξύ Kingsbridge, IIC και των μεσαζόντων.
Τα mails που αποκαλύπτει σήμερα το Dnews.gr και δείχνουν τη συνεργασία Κομνόπουλου – Κάμπη με το καθεστώς του Ιράν ήδη από το 2010, επιβεβαιώθηκαν ως προς το πρόσωπο του κ. Κάμπη και από τις Αμερικανικές Αρχές.
Στις 14 Μαρτίου 2013 η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ (OFAC) είχε ανακοινώσει πως οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκάλυψαν ένα περίπλοκο δίκτυο που χρησιμοποιήθηκε από το Ιράν για να παρακάμψει τις διεθνείς κυρώσεις στον τομέα του πετρελαίου. Στη βάση αυτής της αποκάλυψης η OFAC επέβαλε κυρώσεις στον Έλληνα εφοπλιστή Δημήτρη Κάμπη, καθώς και σε εταιρείες και δεξαμενόπλοια που συνδέονται με αυτόν.
Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, «ο Καμπής χρησιμοποίησε ιρανικά κεφάλαια για την αγορά δεξαμενόπλοιων μέσω εταιρειών-βιτρίνα, αποκρύπτοντας την ιρανική προέλευση του πετρελαίου που μετέφεραν τα πλοία. Όλες οι εμπλεκόμενες εταιρείες εντοπίστηκαν να ενεργούν για λογαριασμό της ιρανικής κυβέρνησης και τέθηκαν υπό τις κυρώσεις του Προεδρικού Διατάγματος 13599, το οποίο μπλοκάρει περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στο Ιράν».
Η OFAC είχε ανακοινώσει πως ο Κάμπης, πρόεδρος της εταιρείας Impire Shipping Limited, φέρεται να ίδρυσε την εταιρεία του και άλλες εταιρείες-βιτρίνα για να αποκτήσει δεξαμενόπλοια για λογαριασμό της Εθνικής Ιρανικής Εταιρείας Δεξαμενόπλοιων (NITC). Τα πλοία αυτά, τα οποία μπορούσαν να μεταφέρουν φορτία αξίας περίπου 200 εκατ. δολαρίων, χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά πετρελαίου του Εθνικού Ιρανικού Πετρελαϊκού Οργανισμού (NIOC), ενώ η πραγματική προέλευση του φορτίου αποκρυπτόταν μέσω μεταφορτώσεων από πλοίο σε πλοίο, όπως έγινε σε μια καταγεγραμμένη περίπτωση τον Δεκέμβριο του 2012 στα ανοιχτά του Χορ Φακάχ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Στις 14 Μάρτιου το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ είχε ονοματίσει και τα οκτώ δεξαμενόπλοια που αγοράστηκαν από τον Κάμπη για λογαριασμό της NITC, τις αντίστοιχες εταιρείες-ιδιοκτήτες, καθώς και ένα δίκτυο ιρανικών εταιρειών-βιτρίνα που χρηματοδότησαν τις αγορές. Οι εταιρείες αυτές περιλαμβάναν τις Sima General Trading, Polinex General Trading, Asia Energy General Trading και Synergy General Trading.
Οι αμερικανικές αρχές είχαν αποκαλύψει πως η Sima και η Asia Energy είχαν πραγματοποιήσει πληρωμές άνω των 100 εκατ. δολαρίων προς την Impire, ενώ η Polinex επίσης είχε συνεισφέρει κεφάλαια για την αγορά των πλοίων.
Καμία απάντηση
Το Dnews.gr, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής έρευνας και τηρώντας τη δημοσιογραφική δεοντολογία, απευθύνθηκε στον Σταύρο Κομνόπουλο ζητώντας απαντήσεις για τις επίμαχες συναλλαγές του με το καθεστώς του Ιράν, ωστόσο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση εκ μέρους του.
Αυτό ωστόσο που προκύπτει από τη δημοσιογραφική έρευνα είναι πως οι συνεργαζόμενες με τον Κομνόπουλο ισραηλινές εταιρείες, είτε επρόκειτο για την Intellexa, είτε για τις αμυντικές βιομηχανίες Rafael Advanced Defense Systems και Aeronautics Defense Systems δεν είχαν τρέξει τις απαραίτητες έρευνες, για να διαπιστώσουν το εμπορικό παρελθόν των εν Ελλάδι συνεργατών τους.
Με απλά λόγια, το intelligence των Ισραηλινών απέτυχε να εντοπίσει τις σύνθετες και προβεβλημένες συνεργασίες του κ. Κομνόπουλου με τον Αλί Νάγκι Χαμουσί και το Ιρανικό καθεστώς. Αυτό, παρότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη κάνει τη μισή δουλειά επιβάλλοντας κυρώσεις στον συνεργάτη του κ. Κομνόπουλου εφοπλιστή Δημήτρη Κάμπη.
Τέλος, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το ότι τα επίμαχα mail αναδεικνύουν πως ο Φέλιξ Μπίτζιος, ο κάτοχος του 35% της Intellexa και συνεργάτης του Tal Diian στην επιχείρηση Predator, εμφανίζεται να λειτουργεί εκείνη την περίοδο ως «λογιστής» της Kestrel στη συμφωνία με τους Ιρανούς και διαχειριζόταν κομμάτια του deal ως προς το σκέλος της αρχιτεκτονικής της χρηματοδότησης τους. Αποκαλύπτεται έτσι η σχέση που είχε ο Μπίτζιος με τον Κομνόπουλο ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Οι αποκαλύψεις του Dnews.gr τέλος, εκθέτουν όλους τους Ισραηλινούς, οι οποίοι είχαν συνδιαλλαγές με τον κ. Κομνόπουλο στην εγκατάσταση της Intellexa στην Ελλάδα, χωρίς να γνωρίζουν πως μόλις λίγα χρόνια πριν ο ίδιος μεσολαβούσε για να παραβιαστεί το διεθνές εμπάργκο και να προμηθευτεί το Ιράν αεροπλάνα, ελικόπτερα, πρώτες ύλες, ταξιδιωτικά έγγραφα και κυρίως «ανοικτές θάλασσες» για το ιρανικό πετρέλαιο.
