Παράλληλά, με άλλη απόφασή του το ίδιο τμήμα του ΣτΕ έκανε δεκτές τις αιτήσεις ιδιοκτητών εκτάσεων γης που ζητούσαν την μη επέκταση του λιμανιού.
Ειδικότερα, το 1999 ο δήμος Καλαμάτας είχε αποφασίσει την αναθεώρηση και τροποποίηση του ΓΠΣ λόγω επέκτασης των ορίων του δήμου κατά 9.014 στρέμματα, στον οποίο εντάχθηκαν 8 ήδη υφιστάμενοι οικισμοί και ένας ακόμη, όπως και άλλες εκτάσεις. Το 2003 η εκπόνηση της σχετικής μελέτης εντάσσεται στο πρόγραμμα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Το 2011 εγκρίθηκε το νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Καλαμάτας, που στην ουσία ήταν τροποποιημένο και διευρυμένο το παλαιό πολεοδομικό σχέδιο (μετά τον σεισμό του 1986) του τέως δημάρχου Καλαμάτας Σταύρου Μπένου.
Όμως, το ίδιο έτος (2011) ο δήμος Καλαμάτας, όπως και λίγοι κάτοικοι -κτηματίες της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, προσέφυγαν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο και ζήτησαν να ακυρωθεί η από 29.3.2011 απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου - Δυτικής Ελλάδος - Ιονίου, με την οποία εγκρίθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Καλαμάτας.
Ο δήμος Καλαμάτας υποστήριζε ότι η διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης, πάσχει από νομική πλημμέλεια.
Αντίθετα, οι σύμβουλοι Επικρατείας (εισηγήτρια η Κατερίνα Σακελλαροπούλου) του Ε΄ Τμήματος με την υπ’ αριθ. 1242/2016 απόφασή τους απέρριψαν τον ισχυρισμό αυτό, λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος, καθώς ο δήμος Καλαμάτας, με πρωτοβουλία του οποίου κινήθηκε η διαδικασία εκπονήσεως του ΓΠΣ, έθεσε το ζήτημα αυτό ενώπιον του ΣτΕ το 2011, ενώ «θα μπορούσε να το έχει θέσει επικαίρως, διατυπώνοντας δηλαδή επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα της διαδικασίας εγκρίσεως του σχεδίου σε μια από τις διαδοχικές εκδοθείσες πράξεις του δημοτικού συμβουλίου».
Επιπρόσθετα αναφέρει το ΣτΕ, από την νομοθεσία προβλέπεται ότι σε παρόμοιες διαδικασίες (εγκρίσεως ΓΠΣ) ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο «έχουν αυξημένη ευθύνη για την τήρηση της νομιμότητας, με τον εντοπισμό των παρανόμων πράξεων και παραλείψεων των οργάνων της κρατικής διοίκησης κατά το διαδικαστικό στάδιο».
Στην συνέχεια, οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς του δήμου Καλαμάτας για τις αλλαγές των ρυθμίσεων της μελέτης του ΓΠΣ που αφορούν στην περιοχή του Κάμπου και την περιοχή του Μπουρνιά (αύξηση ορίου αρτιότητας από τα 4 στα 6 στρέμματα, κατάργηση χρήση κατοικίας, κ.λπ.)
Επίσης, απέρριψαν τους ισχυρισμούς του δήμου Καλαμάτας ότι είναι μη νόμιμες οι διατάξεις του ΓΠΣ που απαγορεύουν την κατασκευή εγκαταστάσεων διανυκτέρευσης στις προστατευόμενες δασικές περιοχές (μείζονος περιβαλλοντικής προστασίας, κ.λπ.) και στον ορεινό όγκο του δήμου.
Τέλος, το ΣτΕ απέρριψε ως απαράδεκτους όλους του ισχυρισμούς του δήμου Καλαμάτας, όπως επίσης και αυτούς που προέβαλαν οι κάτοικοι (αποφάσεις 1244 έως 1247/2016).
«Όχι» στην επέκταση του λιμανιού της Καλαμάτας
Ακόμη, το ΣτΕ με άλλη απόφασή του (1243/2016) έκανε δεκτή την αίτηση ιδιοκτητών καλλιεργήσιμων εκτάσεων που ζητούσαν να ακυρωθεί η από 29/3/2011 απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου - Δυτικής Ελλάδος - Ιονίου.
Με την απόφαση αυτή εγκρίθηκε το ΓΠΣ Καλαμάτας κατά το σκέλος όμως, εκείνο, που προβλέπει τη σταδιακή μετατροπή του υφισταμένου λιμανιού Καλαμάτας σε αμιγώς επιβατηγό και την δημιουργία νέου λιμανιού στην Δυτική παραλία για την εξυπηρέτηση εμπορευματικών και τουριστικών δραστηριοτήτων.
Το ΣτΕ αναφέρει ότι σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 24 του Συντάγματος, η κατασκευή λιμανιών οποιασδήποτε κατηγορίας σε οποιαδήποτε ακτή της χώρας, πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ευρύτερου χωροταξικού σχεδιασμού (εθνικού ή περιφερειακού) κατόπιν σχετικής μελέτης. Όμως, για το λιμάνι της Καλαμάτας, δεν έχουν ενταχθεί τα υπό κατασκευή έργα σε χωροταξικό σχεδιασμό.
Επιπρόσθετα, εκτεταμένα τμήματα γης που πρόκειται να επεκταθεί το λιμάνι έχουν τον χαρακτήρα προστατευόμενης γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας.
Κατόπιν αυτών, οι σύμβουλοι Επικρατείας ακύρωσαν την σχετική προσβαλλόμενη απόφαση του γενικού γραμματέα.
