Το νέο πλαίσιο φοίτησης στα ελληνικά Πανεπιστήμια, με το όριο ν+2 (δηλαδή δύο επιπλέον χρόνια πέρα από τον κανονικό χρόνο σπουδών) στους φοιτητές να αποκαλύπτει μεγάλες διαφοροποιήσεις και χρόνιες παθογένειες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σύμφωνα με ανάλυση του εκπαιδευτικού αναλυτή Στράτου Στρατηγάκη, τα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας για το ακαδημαϊκό έτος 2022–2023 δείχνουν ότι ένας στους τέσσερις φοιτητές ολοκληρώνει τις σπουδές του με καθυστέρηση μεγαλύτερη των δύο ετών. Από τους 47.100 πτυχιούχους εκείνης της χρονιάς, οι 11.316 (24,02%) χρειάστηκαν πάνω από ν+2 έτη για να αποφοιτήσουν. Μάλιστα, σε 25 Τμήματα το ποσοστό των φοιτητών που καθυστερούν ξεπερνά το 60%.
Η εικόνα δεν είναι ίδια σε όλα τα Τμήματα, όπως είναι το αναμενόμενο. Υπάρχουν Τμήματα με σπουδές δυσκολότερες από άλλα και Τμήματα με υψηλότερο επίπεδο φοιτητών, με αποτέλεσμα να είναι ευκολότερη η ολοκλήρωση των σπουδών. Στον πίνακα βλέπουμε τον αριθμό των Τμημάτων που οι πτυχιούχοι τους καθυστερούν να πάρουν το πτυχίο εξηγεί ο κ. Στρατηγάκης.
Σε 25 Τμήματα ποσοστό φοιτητών μεγαλύτερο του 60% παίρνουν το πτυχίο τους μετά τα ν+2 έτη. Τμήματα όπως το Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών στην Αθήνα, Τα Τμήματα Πληροφορικής στην Κέρκυρα και την Τρίπολη ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία, όπως και τα Τμήματα Φυσικής Αθήνας, Γεωλογίας Αθήνας και Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο. Υπάρχουν εδώ και Τμήματα που έγιναν από ΤΕΙ Πανεπιστημιακά και πρόσφεραν προγράμματα αναβάθμισης πτυχίου στους ήδη φοιτητές των ΤΕΙ. Ίσως η παρουσία τους στην κατηγορία έχει να κάνει με αυτό το γεγονός.
Στην κατηγορία των Τμημάτων που το ποσοστό των φοιτητών που παίρνουν πτυχίο μετά τα ν+2 έτη κυμαίνεται μεταξύ του 50% και 60% είναι 28. Στη λίστα βρίσκουμε Τμήματα όπως το Τμήμα Γραφιστικής, τα Τμήματα Φυσικής σε Ηράκλειο και Πάτρα, τα Τμήματα Μαθηματικών σε Αθήνα, Πάτρα και Σάμο, το Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων Πειραιά, δύο Τμήματα του Παντείου και άλλα.
Στη λίστα των Τμημάτων με ποσοστό φοιτητών που παίρνουν το πτυχίο τους μετά τα ν+2 έτη να είναι μεταξύ 40% και 50% βρίσκουμε 40 Τμήματα, όπως το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, το Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ, το Βιολογίας Αθήνας, το Μουσικών Σπουδών, Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης και ΤΕΦΑΑ του ΕΚΠΑ. Πρόκειται για παλιά, παραδοσιακά καλά Τμήματα του ΕΚΠΑ, που όμως οι σπουδές δεν συμβαδίζουν με τους φοιτητές τους.
Το παράδοξο του ΕΚΠΑ
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εντοπίζεται στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), όπου σε 10 από τα 32 Τμήματα (χωρίς να υπολογίζονται τα Τμήματα στα Ψαχνά) πάνω από το 40% των φοιτητών παίρνει πτυχίο μετά τα έξι χρόνια. Ένα παράδοξο, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ΕΚΠΑ προσελκύει φοιτητές με τις υψηλότερες βάσεις και αποτελεί το πλέον αναγνωρισμένο ελληνικό πανεπιστήμιο στις διεθνείς κατατάξεις. Ο κ. Στρατηγάκης αποδίδει το φαινόμενο σε πολλούς παράγοντες όπως το χάσμα ανάμεσα στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τις καθυστερήσεις στις μετεγγραφές, την έλλειψη καθοδήγησης και στήριξης εντός των ιδρυμάτων αλλά και τη χαλαρή στάση πολλών φοιτητών, οι οποίοι πλέον θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων «Οι υποψήφιοι σκοτώνονται στο διάβασμα για να διαβάσουν πράγματα που δεν θα τους χρειαστούν στις σπουδές τους. Τα εξεταζόμενα μαθήματα και η ύλη δεν συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις των σπουδών. Έτσι οι νεοεισερχόμενοι φοιτητές έχουν ελλείψεις που καθιστούν την παρακολούθηση δυσκολότερη από όσο θα έπρεπε να είναι. Κάποιοι άλλοι φοιτητές περιμένουν μέχρι το Δεκέμβρη τα αποτελέσματα των μετεγγραφών, χάνοντας στην ουσία το 1ο εξάμηνο, κάνοντας κακή αρχή στις σπουδές τους, που θα πρέπει να καλύψουν στη συνέχεια. Ευτυχώς, φέτος αποφάσισε το Υπουργείο Παιδείας να επιταχύνει τη διαδικασία των μετεγγραφών, ώστε η καθυστέρηση να μην είναι πολύ μεγάλη. Πέρυσι οι αιτήσεις μετεγγραφών ξεκίνησαν στις 16 Νοεμβρίου και τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 5 Δεκεμβρίου. Είχε ήδη χαθεί το εξάμηνο. Φέτος οι αιτήσεις ξεκίνησαν στις 24/9, πράγμα που αποτελεί σημαντικό βήμα προς το αυτονόητο: όταν ξεκινούν τα μαθήματα στα ΑΕΙ όλοι οι φοιτητές να γνωρίζουν σε ποια σχολή φοιτούν.»
Εξίσου σημαντικό ζήτημα και η οργάνωση των Πανεπιστημίων. «Αν ένας φοιτητής απουσιάζει από τα μαθήματα συστηματικά, αν κάποιος άλλος διακόψει τη φοίτησή του κανείς δεν θα ενδιαφερθεί· κανείς δεν θα επικοινωνήσει μαζί τους κανείς δεν θα τον ρωτήσει γιατί δεν παρακολουθεί. Φταίει και η έλλειψη προσωπικού, αλλά όχι μόνο. Υπάρχουν και κάποιοι καθηγητές που έχουν μεγάλες απαιτήσεις από τους φοιτητές τους. Δίκιο έχουν και είναι απαιτητικοί, αλλά δεν συμβαδίζουν με την εποχή μας, που προκρίνει το επιφανειακό και το εφήμερο, έναντι της βαθιάς γνώσης» τονίζει ο κ. Στρατηγάκης.
Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα; Αναγκαστικά θα προσαρμοστούν όλοι στα νέα δεδομένα. Η εφαρμογή του ν+2, σύμφωνα με τον αναλυτή, θα οδηγήσει σε «αναγκαστική πειθαρχία» τόσο από πλευράς φοιτητών όσο και καθηγητών, αλλά και σε μια πιο οργανωμένη λειτουργία των ελληνικών ΑΕΙ.
































