Αρχικά ανέφερε: «Δεν είναι καλή μέρα για εμάς τους ηθοποιούς. Δεν το περιμέναμε και καθόλου. Η Μάρθα δεν μιλούσε για τον εαυτό της, δεν ξέρω τι να πω. Η Μάρθα είχε ένα προσόν, ήταν μία κοπέλα, μία κυρία η οποία ήταν μαζί μας, εξαφανιζόταν για κάποιους μήνες και μετά ήταν πάλι κοντά μας, της άρεσαν τα ταξίδια. Ήταν άνθρωπος αγαπητός από όλους τους Έλληνες. Δεν έπεφτε σε ανταγωνισμό με τις γυναίκες, την αγαπούσαν και οι γυναίκες, ήταν καταπληκτικός άνθρωπος»!
«Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρει κανένας Έλληνας»
Και πρόσθεσε ο Γιάννης Βογιατζής: «Την Μάρθα την έζησα, τα πρώτα ρουχαλάκια του γιου μου που γεννήθηκε, τα πήγε η Μάρθα, εγώ δεν ήμουν εκεί λόγω δουλειάς. Το έκανε με χαρά. Μία φορά που είχα εγώ αυτοκίνητο τότε, ήθελε να την πάω κάπου, και πήγαμε στην Καστέλα. Πήγαμε σε ένα μικρό σπιτάκι μίας φτωχής οικογένειας. Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρει κανένας Έλληνας.
Μας άνοιξε η οικογένεια και μόλις μας είδαν έκαναν μεγάλη χαρά. Ξαφνικά μας είπαν να περάσουμε στο σπίτι να μας κεράσουν κάτι, αλλά είπαμε να φύγουμε. Η Μάρθα εκείνη την ώρα έβγαλε έναν φάκελο και τον άφησε στο τραπέζι. Μου φάνηκε γνώριμος φάκελος γιατί έπαιρνα και εγώ έναν ίδιο στο θέατρο. Αυτό το είχε η Μάρθα, το πόσο βοηθούσε τον κόσμο».
