Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη δικαίωσε εντέλει τους Ιταλούς δικαστές που βρίσκονται σε σύγκρουση με την ιταλική κυβέρνηση για το ζήτημα της μεταφοράς μεταναστών στην Αλβανία.
Με την απόφασή τους αυτή, οι Ευρωπαίοι δικαστές «αδειάζουν» την κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι που υπέγραψε τον Νοέμβριο 2023 συμφωνία με τον Εντι Ράμα για την εγκατάσταση στην Αλβανία δύο κέντρων υπό ιταλική διαχείριση για την μεταφορά μεταναστών που διασώθηκαν στην κεντρική Μεσόγειο.
Η υλοποίηση του σχεδίου εμποδίσθηκε από τους Ιταλούς δικαστές που επικαλέσθηκαν το ευρωπαϊκό δίκαιο για να διατάξουν την επιστροφή στην Ιταλία των μεταναστών. Πιο συγκεκριμένα επικαλέσθηκαν απόφαση, σύμφωνα με την οποία οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν «ασφαλή» μία χώρα στο σύνολό της από την στιγμή που ορισμένες περιοχές της χώρας αυτής ή ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων δεν είναι ασφαλείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Ιταλία ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτήν την μέθοδο για να απελαύνει στην συνέχεια τους μετανάστες αυτούς στις χώρες καταγωγής τους, ακόμη και αν αυτές δεν είναι 100% «ασφαλείς» σύμφωνα με τον νόμο.
Στην σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν αμφισβητεί το δικαίωμα ενός κράτους να χαρακτηρίσει «με νομική πράξη ασφαλή μία τρίτη χώρα καταγωγής», όπως έκανε η Ιταλία.
Όπως σημειώνει, ωστόσο, ο χαρακτηρισμός αυτός μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικού ελέγχου, δηλαδή η τελευταία λέξη ανήκει στον δικαστή που θα κληθεί να αποφανθεί επί συγκεκριμένης περίπτωσης.
«Οι πηγές πληροφόρησης στις οποίες βασίζεται ένας τέτοιος χαρακτηρισμός θα πρέπει να είναι επαρκώς προβάσιμες, τόσο για τον αιτούντα όσο και για την αρμόδια δικαστική αρχή», σύμφωνα με την απόφαση, καθώς οι λόγοι που ώθησαν την Ρώμη να χαρακτηρίσει «ασφαλείς» ορισμένες χώρες δεν είναι πάντα σαφείς.
Ετσι, στην λίστα των «ασφαλών χωρών» που έχει καταρτίσει η Ιταλία περιλαμβάνονται χώρες όπως το Μπανγκλαντές, η Τυνησία και η Αίγυπτος, όπου η θέση των μειονοτήτων και των αντιφρονούντων είναι επισφαλής.
«Ενα κράτος μέλος δεν δύναται να χαρακτηρίζει ασφαλή χώρα καταγωγής μία τρίτη χώρα που δεν πληροί, για ορισμένες κατηγορίες προσώπων, τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό αυτόν», διευκρινίζεται στην σημερινή απόφαση.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναγνωρίζει πάντως ότι η σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία θα αλλάξει τον Ιούνιο 2026 και θα επιτρέψει «εξαιρέσεις για τέτοιες σαφώς αναγνωρίσιμες κατηγορίες προσώπων» και ότι είναι ανοικτό το ενδεχόμενο για τον νομοθέτη να επισπεύσει αυτήν την ημερομηνία.
«Η δικαιοσύνη διεκδικεί αρμοδιότητες που δεν διαθέτει»
Η ιταλική κυβέρνηση, με ανακοίνωσή της, αναφέρει πως «εκπλήσσει η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, σχετικά με τις χώρες προέλευσης των παράνομων μεταναστών. Για μια ακόμη φορά η δικαιοσύνη - αυτή την φορά η ευρωπαϊκή - διεκδικεί αρμοδιότητες που δεν διαθέτει, από την στιγμή που οι σχετικές ευθύνες ανήκουν στην πολιτική».
Σύμφωνα με την ιταλική κυβέρνηση, «το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε να δώσει σε κάθε δικαστή των χωρών μελών, την δυνατότητα να λαμβάνει αποφάσεις όχι για μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για την μεταναστευτική πολιτική που αφορά τους επαναπατρισμούς και τις απελάσεις των παράτυπων μεταναστών». Κάτι που σημαίνει ότι η απόφαση αυτή «αφήνει να υπερισχύσει η ετυμηγορία των δικαστών της κάθε χώρας η οποία μπορεί να βασίζεται ακόμη και σε ιδιωτικές πηγές».
Η κυβέρνηση Μελόνι εκτιμά ότι το γεγονός αυτό «θα έπρεπε να προκαλέσει ανησυχία σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σήμερα πανηγυρίζουν για την απόφαση, διότι περιορίζει ακόμη περισσότερο τα περιθώρια αυτονομίας των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων στην διαχείριση του μεταναστευτικού» και ότι «η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ αποδυναμώνει τις πολιτικές κατά της μαζικής, παράνομης μετανάστευσης και για την υπεράσπιση των εθνικών συνόρων».
«Είναι περίεργο το ότι αυτό συμβαίνει λίγους μήνες πριν τεθεί σε ισχύ το Σύμφωνο της ΕΕ για την Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο περιέχει πιο αυστηρούς όρους, και σε ό,τι αφορά τον χαρακτηρισμό των χωρών προέλευσης» τονίζει η κυβέρνηση Μελόνι.
Στην ανακοίνωση, τέλος, υπογραμμίζεται ότι «στους δέκα μήνες που απομένουν, πριν από την εφαρμογή του Νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου, η ιταλική κυβέρνηση δεν θα σταματήσει να αναζητά κάθε δυνατή λύση - τεχνικής ή νομικής φύσης - με στόχο την προστασία των πολιτών».
