Ισχυρά κύματα καύσωνα σάρωσαν μεγάλα τμήματα της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών τον περασμένο μήνα, οδηγώντας σε εκκλήσεις για περισσότερες προσπάθειες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερθέρμανση, με τους επιστήμονες να λένε ότι κάνει πιο συχνά και φονικά τα διαστήματα με υπερβολική ζέστη.
Καθώς τα δύο τρίτα του πληθυσμού της Ολλανδίας ζουν κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, οι ξηρασίες μπορούν να γίνουν ένα οξύ πρόβλημα στη χώρα, δημιουργώντας προσχώσεις στους ποταμούς και εμποδίζοντας την κυκλοφορία μέσω υδάτινων οδών.
Ένα επιπλέον πρόβλημα προκύπτει από το 'στέγνωμα' των φραγμάτων – πολλά απαιτούν το ίδιο το βάρος του νερού για να παραμείνουν ισχυρά.
«Βλέπουμε ότι ο καιρός γίνεται όλο και πιο ξηρός στην Ολλανδία για αρκετές εβδομάδες τώρα λόγω της εξάτμισης στη χώρα μας και των πολύ χαμηλών ποτάμιων ροών από το εξωτερικό» δήλωσε η Μισέλ Μπλομ από την υπηρεσία Δημόσιων Έργων και Διαχείρισης Υδάτων της χώρας, που έχει οριστεί για να εποπτεύσει μια ειδική επιχειρησιακή ομάδα για την ξηρασία.
Προσώρας, οι φορτηγίδες στον κάτω Ρήνο -- μια σημαντική διαδρομή για τη μεταφορά άνθρακα από την ενδοχώρα του Ρότερνταμ σε γερμανικά χαλυβουργεία και μονάδες παραγωγής ενέργειας -- λειτουργούν σε λιγότερη από τη μισή δυναμικότητά τους.
Το ολλανδικό υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών δήλωσε πως μέχρι και χθες, Τρίτη, η ροή του νερού στον Ρήνο ήταν 850 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο στο Λόμπιτ, την ανατολική πόλη απ΄όπου εισέρχεται στην Ολλανδία, «εξαιρετικά χαμηλό για αυτή την περίοδο του έτους».
Το επίπεδο είναι καλύτερο στον Μόσας, που ρέει από τη Γαλλία στην Ολλανδία.
Η Ιζέλμεερ, μια μεγάλη τεχνητή λίμνη στο βόρειο τμήμα της χώρας που διαμορφώθηκε από τη Βόρεια Θάλασσα τον 20ό αιώνα, είναι αρκετά πλήρης και μπορεί να παράσχει νερό στην επαρχία του Χρόνιγκεν.
Ωστόσο τα επίπεδα των υπογείων υδάτων μειώνονται και «είναι πολύ χαμηλά σε μερικές περιοχές στον νότο», ανέφερε το υπουργείο, προκαλώντας την εμφάνιση μεγάλης ποσότητας φυκιών και τον θάνατο ψαριών.
Το πόσιμο νερό δεν επηρεάζεται.
Οι περιφερειακές διευθύνσεις νερού καλούν τους πολίτες να κάνουν οικονομία στο νερό, με τις νότιες επαρχίες Ζίλαντ και Λίμπουργκ να ζητούν από τους πολίτες να μην χρησιμοποιούν επιφανειακά ύδατα για πότισμα – ένα μέτρο που επηρεάζει τους αγρότες