Αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για «αναδείξουν όλους τους ενόχους», δηλώνουν οι συγγενείς των θυμάτων και οι εγκαυματίες της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι.
Σε ανακοίνωσή τους, μιλούν για την απουσία από το εδώλιο άλλων υπευθύνων και καταγγέλλουν προσπάθεια συγκάλυψης με πιέσεις προς τον πραγματογνώμονα αλλά και νόθευση επίσημων εγγράφων ενώ επαναλαμβάνουν πως οι κατηγορίες θα έπρεπε να ήταν σε βαθμό κακουργήματος.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύλλογος Συγγενών θανόντων και εγκαυματιών της 23η Ιουλίου 2018 στην Ανατολική Αττική αναφέρεται: «Εμείς δηλαδή, που και καήκαμε και μας έκαψαν τους ανθρώπους μας, σε σχέση με τις απείρου κάλλους ένθεν κακείθεν ανακοινώσεις/τοποθετήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας μετά την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων, καταγγέλλουμε τα εξής:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Είμαστε οι πρώτοι, που από την πρώτη ημέρα και όχι κατόπιν «εορτής» διαμαρτυρηθήκαμε για το λειψό κατηγορητήριο και την απουσία από το κάδρο των κατηγορουμένων, πόσο μάλλον των ενόχων, δεκάδων υπευθύνων από τον κρατικό και επιχειρησιακό μηχανισμό. Αστυνομικοί, Λιμενικοί, Αυτοδιοικητικοί, Πολιτικοί, κ.λ.π..
Το γεγονός ότι βρέθηκαν κυρίως αξιωματικοί του Πυροσβεστικού Σώματος στο εδώλιο, δεν σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να τιμωρηθούν για τις πράξεις και παραλείψεις τους, που οδήγησαν στο θάνατο 120 ανθρώπων και στις σωματικές βλάβες άλλων 57.
Όταν στην ανακριτική διαδικασία, τα ίδια τα θύματα εγκαυματίες, επιζήσαντες και μάρτυρες με γνώση των πραγματικών περιστατικών, δεν καλούνται για να καταθέσουν με αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπόψη αποδεικτικά στοιχεία και άρα να μην διεξάγονται όλες οι απαραίτητες έρευνες για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς,
Όταν οι υπηρεσίες, οι αξιωματικοί, οι υπάλληλοι, εν γένει, τηρούν μια ανήθικη ομερτά, είτε για να μην μπλέξουν είτε για να μην κατηγορηθούν για μια στραβή που θα κάτσει στην βάρδιά τους, ούτως ώστε σήμερα να μην κρίνονταν ένοχοι μόνο εκπρόσωποι του Πυροσβεστικού σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, διότι ο κ. Καπάκης υπό αυτήν την ιδιότητα καταδικάστηκε και όχι του Πυροσβέστη,
Όταν οι εισαγγελείς δεν θέλησαν να διερευνηθεί στην πραγματική του διάσταση το έγκλημα, κάτι που θα συνεπαγόταν εισφορά περισσότερων στοιχείων όπως τηλεφωνικές συνομιλίες,
Όταν πολιτικά πρόσωπα κρυπτώμενα πίσω από την νομοθεσία, αδυνατούν να αναγνωρίσουν ευθύνες τους ή άλλα κομπάζουν κι επιχειρούν να εξαργυρώσουν πολιτικά το γεγονός ότι δεν προέβησαν σε ενέργειες για την διερεύνηση ευθυνών πολιτικών συναδέλφων τους παρά τις μηνυτήριες αναφορές θυμάτων που κατέληξαν στο κοινοβούλιο,
Όταν ο κύριος Ματθαιόπουλος ακούστηκε σε πανελλαδικό επίπεδο να εκβιάζει τον πραγματογνώμονα της δίκης,
Οταν γνωστοποιούνταν δημόσια ειδήσεις περί νόθευσης επίσημων εγγράφων της πυροσβεστικής και άλλων, δεν θυμόμαστε ουδεμία ανακοίνωση που να καταδικάζει αυτές τις ενέργειες και να διαχωρίζει τη θέση του Σώματος από όποιον υψηλόβαθμο, εν ενεργεία αξιωματικό, που ντρόπιασε με τη στάση του όλο το Πυροσβεστικό Σώμα. Αντί αυτού αγωνιζόμασταν μόνοι μας για την ανάδειξη της αλήθειας.
Σε αυτή τη δίκη δεν καταδικάστηκαν οι πυροσβέστες που δίνουν μάχες με τις φλόγες, που με αυτοθυσία και αυταπάρνηση με κίνδυνο της δικής τους ζωής κάνουν ό,τι μπορούν για να σώσουν έστω και μία ζωή, τους οποίους θαυμάζουμε και σεβόμαστε.
Καταδικάστηκαν εκείνοι που δεν έκαναν τίποτα από όλα αυτά και απλώς περίμεναν να καούμε, παραμένοντας ανέγγιχτοι τόσο εκείνη την ώρα στο ″πεδίο″ όσο και επί επτά συναπτά έτη.
Οι όψιμες αναφορές σε πολεοδομικές παραβάσεις ως γενεσιουργό αίτιο της θανάτωσης και θυματοποίησης 177 ανθρώπων, αποτελεί ύβρι και ευθεία προσβολή της μνήμης των νεκρών μας και της προσωπικότητας των ζωντανών μας. Αν έστω και ένας είχε παρακολουθήσει τη δίκη θα είχε αντιληφθεί, πως ακόμα και αν υπήρχαν αυθαίρετα, δεν ήταν αυτή η αιτία. Η φωτιά έκαιγε σχεδόν 2 ώρες εκτός Βουτζά και Ματιού, χωρίς ένας κάτοικος, ένας διερχόμενος να έχει ενημερωθεί ώστε να προλάβει να διαφύγει. Και κυρίως ουδέποτε αυτός ο ισχυρισμός αποτέλεσε αντικείμενο οποιασδήποτε δίκης. Δύο μόνο κατηγορούμενοι το επανέλαβαν στο δικαστήριο -όλως τυχαίως αξιωματικοί της πυροσβεστικής-, παραλείποντας ωστόσο να αναφέρουν ότι μεγάλο ποσοστό των θυμάτων κατέληξε παγιδευμένο στις εντός σχεδίου πόλεως ρυμοτομημένες περιοχές.
Δυστυχώς πολύ πριν το 2018 ψάχνουμε ανθρώπους να πάρουν δύσκολες αποφάσεις τις κρίσιμες ώρες. Και αυτοί υπάρχουν μέσα στο πυροσβεστικό σώμα και σε κάθε σώμα. Αυτούς εμπιστευόμαστε και αυτούς θέλουμε σε θέσεις ευθύνης. Όπως τον διορισμένο από την Εισαγγελία, πραγματογνώμονα Δημήτρη Λιότσιο, που υπηρέτησε το καθήκον του, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αψηφώντας τις απειλές του ανωτέρου του, καταθέτοντας την πραγματογνωμοσύνη του ανεπηρέαστα, προς τον σκοπό της αποκάλυψης της αλήθειας και των ευθυνόμενων προσώπων.
Αναφορικά με αρθρογραφίες, που προσπαθούν να περάσουν την εικόνα ότι οι συγγενείς και οι εγκαυματίες επέδειξαν απολίτιστη συμπεριφορά μέσα και έξω από τις αιθουσες και προσπάθησαν να επηρεάσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο την δικαιοσύνη, μόνο ως λίβελους μπορούμε να τις εκλάβουμε.
Αρχέγονο ένστικτο το ένστικτο της μάνας; Το μεγαλύτερο! Αυτό που κινεί θάλασσες και βουνά. Αυτό που πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο με σεβασμό και κατανόηση σε κάθε συνθήκη και όχι να προβάλλεται με αρνητική και απαξιωτική χροιά!
Επί επτά χρόνια έχουμε επιδείξει τόση αξιοπρέπεια, τόση υπομονή που κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει το δάχτυλο. Έχουμε ακούσει ισχυρισμούς για αυθαίρετα, για συνυπαιτιότητες, αντιμετωπίσαμε αλαζονικό ύφος και προπηλακισμούς από κατηγορούμενους, ειρωνείες και απαξίωση, έχουμε υποστεί χιουμοράκι για αντοχή στο πυροθερμικό φορτίο. Οι ελάχιστες αντιδράσεις των γονιών που κάηκαν τα παιδιά τους μπροστά στα μάτια τους, των συζύγων και αδερφών που έμαθαν ότι οι άνθρωποί τους έφυγαν με αυτόν τον απάνθρωπο, βασανιστικό τρόπο, των εγκαυματιών που έφτασαν ένα βήμα πριν από αυτόν τον επώδυνο θάνατο, δεν έγιναν ανεκτές από την Έδρα, η οποία διέτασσε ακόμα και την αποβολή τους από την αίθουσα, δεν μπορούν να λογιστούν ως λαϊκό δικαστήριο. Αν εισακούγονταν, άλλωστε λαϊκά δικαστήρια ή ακόμα και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, σήμερα θα δικάζαμε στην πραγματική διάσταση και δεν θα περιμέναμε έως την ύστατη στιγμή μήπως τολμήσει η έδρα να αναβαθμίσει το έγκλημα σε κακούργημα.
Το θράσος των κατηγορουμένων και των ομοίων τους, τείνει να γίνει προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης με ψεύδη και παρελκυστικές δηλώσεις.
Ας αναλογιστούν όλοι, καταδικασθέντες και αθωωθέντες, έστω και τώρα τι έγινε στις 23/7/2018. Δεν το έχουν κατανοήσει. Και όποιος δεν κατανοεί, είναι επιρρεπής να το ξαναπράξει. Και μπορεί να το ξαναπράξει. Ενδεικτικά είδαμε απόστρατο αξιωματικό, να καταδικάζεται από άλλη θέση ευθύνης. Γιατί να μην δούμε και τους άλλους απόστρατους πλέον, μετά από κάποια χρόνια σε άλλες θέσεις ευθύνης;
Συγχαρητήρια και επιδοκιμασίες για το ότι άντεξαν μια επταετή διαδικασία που μόνο ως τοτέμ τους αντιμετώπιζε, και που ουδεμία επίπτωση βίωσαν στη ζωή τους, δεν χωρούν πια στην ελληνική κοινωνία. Από όποια θέση υπεράσπισης τους κιαν προέρχεται.
Γιατί όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας «Το δις εξ’ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» ή αν θέλετε πιο λαϊκά «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και τον τσακώσανε» ή «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση».
Από πλευράς μας θα κάνουμε, όπως τόσα χρόνια ό,τι περνάει από το χέρι μας στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη, για να αναδείξουμε την Αλήθεια και όλους τους ενόχους, ώστε ακόμα και στη Νορβηγία να γίνουν αντιληπτές οι παθογένειες του επιτελικού και επιχειρησιακού κράτους της Ελλάδας μας και να μην περιορίζεται κανείς στην κατάθεση μιας άποψης διαβάζοντας μόνο τις επικεφαλίδες, μη γνωρίζοντας την ουσία.
Θα προστατεύσουμε δε τη μνήμη των νεκρών μας, την τιμή και την υπόληψή μας ως συγγενείς και εγκαυματίες με κάθε μέσο και από κάθε αήθη, έμμεση ή άμεση προσβολή, γιατί εμείς πάντοτε κινούμαστε με γνώμονα την Αλήθεια και την προάσπιση της με σεβασμό και ψυχραιμία, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».
Το Διοικητικό Συμβούλιο
