Μια νέα εντυπωσιακή επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει ότι τα ανακόντα, ένα από τα μεγαλύτερα φίδια του πλανήτη, έφτασαν στο μέγιστο μέγεθός τους πριν από περίπου 12,4 εκατομμύρια χρόνια και από τότε… δεν μεγάλωσαν άλλο.
Παρά τις τεράστιες κλιματικές αλλαγές που ακολούθησαν, τα ερπετά αυτά κατάφεραν να επιβιώσουν και να διατηρήσουν το κολοσσιαίο τους μέγεθος μέχρι σήμερα.
Η έρευνα στα απολιθώματα
Τα σύγχρονα ανακόντα έχουν συνήθως μήκος 4 έως 5 μέτρα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να φτάσουν ακόμη και τα 7 μέτρα. Στη νέα μελέτη, επιστήμονες με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Cambridge ανέλυσαν 183 απολιθωμένους σπονδύλους ανακόντα, που βρέθηκαν στην πολιτεία Falcón της Βενεζουέλας. Τα απολιθώματα ανήκαν σε τουλάχιστον 32 διαφορετικά φίδια.
Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι τα αρχαία ανακόντα είχαν μήκος επίσης 4 έως 5 μέτρα, δηλαδή παρόμοιο με τα σημερινά. Όπως δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Andrés Alfonso-Rojas:
«Μετρώντας τα απολιθώματα, διαπιστώσαμε ότι τα ανακόντα εξελίχθηκαν σε μεγάλο μέγεθος σώματος λίγο μετά την εμφάνισή τους στη Νότια Αμερική πριν από περίπου 12,4 εκατομμύρια χρόνια και το μέγεθός τους δεν έχει αλλάξει από τότε».
Επιβίωση απέναντι στους κλιματικούς «γίγαντες»
Κατά την περίοδο του Μέσου έως Άνω Μειόκαινου, πριν από 12,4 έως 5,3 εκατομμύρια χρόνια, πολλά ζώα έφτασαν σε γιγαντιαία μεγέθη λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών, των εκτεταμένων υγροτόπων και της άφθονης τροφής. Την ίδια περίοδο ζούσαν κολοσσοί όπως ο 12μετρος καϊμάν Purussaurus και η γιγαντιαία χελώνα του γλυκού νερού Stupendemys, μήκους 3,2 μέτρων.
Όλοι αυτοί οι «τιτάνες» εξαφανίστηκαν, πιθανότατα όταν το παγκόσμιο κλίμα ψυχράνθηκε και οι βιότοποι συρρικνώθηκαν. Το ανακόντα, όμως, αποτελεί τη μεγάλη εξαίρεση.
«Οι γιγάντιοι κροκόδειλοι και οι χελώνες εξαφανίστηκαν από το Μειόκαινο, αλλά οι γιγάντιες ανακόντες επέζησαν – είναι εξαιρετικά ανθεκτικές», εξηγεί ο Alfonso-Rojas.
Τα νέα αποτελέσματα επιβεβαιώνονται
Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τα συμπεράσματά τους χρησιμοποιώντας και μια δεύτερη ανεξάρτητη μέθοδο, την «ανακατασκευή της προγονικής κατάστασης». Με βάση το εξελικτικό οικογενειακό δέντρο των φιδιών, ανακατασκεύασαν το μήκος σώματος των αρχαίων ανακόντων και συγγενικών ειδών, όπως οι βόες.
Και αυτή η μέθοδος κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα: τα πρώτα ανακόντα είχαν ήδη φτάσει τα 4 έως 5 μέτρα μήκος από την αρχή της εμφάνισής τους.
Ο υδάτινος τρόπος ζωής ήταν το «κλειδί»
Το αποτέλεσμα αυτό ανέτρεψε την επικρατούσα άποψη ότι τα ψυχρόαιμα ζώα φτάνουν στο μέγιστο μέγεθός τους μόνο στις θερμότερες ιστορικές περιόδους. Αντίθετα, οι ανακόντες παρέμειναν γίγαντες ακόμη και όταν το κλίμα άρχισε να ψυχραίνεται.
Το μεγάλο μυστικό της επιβίωσής τους φαίνεται πως είναι ο υδρόβιος τρόπος ζωής και η ευέλικτη διατροφή τους. Οι υγρότοποι του Μειόκαινου μοιάζουν πολύ με τον σημερινό Αμαζόνιο, έναν βιότοπο που συνεχίζει να προσφέρει άφθονη τροφή, όπως ψάρια και καπιμπάρες.
Έτσι, ακόμη και μετά από εκατομμύρια χρόνια κλιματικών αλλαγών, οι σύγχρονες ανακόντες συνεχίζουν να διατηρούν το εντυπωσιακό μήκος σώματός τους, αποτελώντας ένα ζωντανό απολίθωμα αντοχής και εξέλιξης.
