Η σημερινή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Υπουργικό Συμβούλιο αποτελεί case study για την επικοινωνιακή διαχείριση που κάνει το Μαξίμου. Στην εισαγωγική τοποθέτησή του, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να δημιουργήσει εντυπώσεις με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, δεν θεώρησε σκόπιμο να πει οτιδήποτε για τις αποτυχίες της κυβέρνησης και τα σκάνδαλα, ενώ επανέλαβε για πολλοστή φορά τις παροχές στις οποίες έχει ήδη προχωρήσει.
Τα πυροτεχνήματα
Στην αρχή της ομιλίας του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε ξανά με διθυραμβικό τόνο στις αλλαγές για τις συλλογικές συμβάσεις που ανακοίνωσε χτες η Νίκη Κεραμέως. Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ιστορική τη συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και παρατήρησε: «Νομίζω ότι πρόκειται για μία σημαντική τομή, η οποία απαντά και σε ένα πάγιο αίτημα των εργαζομένων, αναβαθμίζοντας στην πράξη τη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων».
Γιατί όμως συνιστά «τομή» μια συμφωνία που δεν επαναφέρει στην πραγματικότητα τις συλλογικές συμβάσεις; Με το νέο πλαίσιο, οι βασικές μνημονιακές ρυθμίσεις παραμένουν σε ισχύ: Ο κατώτερος μισθός καθορίζεται από την κυβέρνηση και όχι από την Εθνική Συλλογική σύμβαση, οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν των κλαδικών και τα συνδικάτα δεν έχουν δικαίωμα να προσφύγουν μονομερώς στη διαιτησία όταν οι εργοδότες δεν υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις. Ο πρωθυπουργός εκτοξεύει ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα για να δείξει κοινωνική ευαισθησία, σε μια εποχή όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν εξαιρετικά κακές συνθήκες στους χώρους δουλειάς (το χτεσινό θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα στον ΗΣΑΠ είναι ενδεικτικό) και βλέπουν το πραγματικό εισόδημά τους να ροκανίζεται από την ακρίβεια.
Οι αποσιωπήσεις
Κατά τη συνήθη τακτική του, ο Μητσοτάκης είτε δεν είπε τίποτα είτε αναφέρθηκε ακροθιγώς στις τρανταχτές αποτυχίες, τα σκάνδαλα και τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών. Υποστήριξε ότι «ο πληθωρισμός δείχνει να τιθασεύεται». Την ίδια ώρα που η ακρίβεια σε όλες τις δημοσκοπήσεις είναι το Νο1 κοινωνικό πρόβλημα, κάτι που αποτελεί την πιο τρανταχτή απόδειξη ότι τα όποια μέτρα της κυβέρνησης οι πολίτες δεν τα νιώθουν στην τσέπη τους. Για τον τραγέλαφο με τον «Φραπέ» στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ ο πρωθυπουργός δεν είπε απολύτως τίποτα. Όπως ακριβώς δεν έκανε καμία αναφορά σε όσα συγκλονιστικά αποκαλύπτονται στη δίκη για τις υποκλοπές, όπου μάρτυρας κατέθεσε ότι γνώριζε από πριν τις ερωτήσεις που θα του γίνονταν από τους βουλευτές της ΝΔ στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Ο Μητσοτάκης δεν θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στα τεράστια ερωτήματα που εγείρονται τις τελευταίες ημέρες, εκτιμώντας προφανώς ότι η σιωπή είναι η καλύτερη λύση όταν καμία απάντηση δεν μοιάζει πειστική. Τα κυβερνητικά σκάνδαλα δείχνουν ότι το τρίπτυχο «υπευθυνότητα, εμπιστοσύνη, παραγωγικότητα» το οποίο περιέγραψε ο Μητσοτάκης ως πυλώνα του κυβερνητικού προγράμματος, είναι ένα σύνθημα χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα.
Ξανά οι ίδιες εξαγγελίες
Ακολουθώντας μια από τις πιο προσφιλείς επικοινωνιακές τακτικές της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε σήμερα για πολλοστή φορά παροχές που έχουν δρομολογηθεί εδώ και καιρό, όπως το επίδομα ενοικίου και το επίδομα των 250 για τους συνταξιούχους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το επίδομα για τους συνταξιούχους ανακοινώθηκε πρώτη φορά τον… Απρίλιο. Έκτοτε ανακοινώνεται ξανά και ξανά για να δίνονται «θετικές ειδήσεις» για το κυβερνητικό έργο και να δημιουργείται η εντύπωση ότι η κυβέρνηση κάνεις συνεχώς παροχές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις παροχές της ΔΕΘ. Τις διαβάζουμε ως «σκέψεις» την άνοιξη, ως «αποκλειστικά ρεπορτάζ» το καλοκαίρι, ως «ανακοινώσεις» το φθινόπωρο και ως «εκταμιεύσεις» το χειμώνα. Με τα πακέτα της ΔΕΘ η κυβερνητική προπαγάνδα βγάζει όλη τη χρονιά.
Η πραγματικότητα
Το πρόβλημα βέβαια της κυβέρνησης είναι ότι η όσο καλή και αν είναι μια επικοινωνιακή στρατηγική, δεν μπορεί να πείσει όταν προσκρούει στην πραγματικότητα. Ο κόσμος κρίνει με βάση αυτά που έχει στην τσέπη του. Και με αυτά που έχει στην τσέπη του μπορεί να ψωνίσει όλο και πιο λίγα στο σούπερ μάρκετ κάθε μήνα.































