Πολιτική

Τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης είναι κατά των εργαζομένων - Tα στοιχεία που το αποδεικνύουν

Τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης είναι κατά των εργαζομένων - Tα στοιχεία που το αποδεικνύουν Φωτογραφία: RONALD WITTEK/EPA
Ακροδεξιά κόμματα υιοθετούν «αριστερή» φωνή αλλά μέσω της διαδικασίας ψήφου, προωθούν δεξιές αντεργατικές πολιτικές.

Συχνά στις ΗΠΑ και την Ευρώπη η ακροδεξιά παρουσιάζεται ως υπερασπιστής της εργατικής τάξης και... εκπρόσωπος των «ξεχασμένων» πολιτών. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι η εργατική τάξη στρέφεται προς σε αυτήν επειδή «προδόθηκε από την αριστερά». Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι τα ακροδεξιά κόμματα έχουν μετακινηθεί προς τα... αριστερά σε κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, όπως τα εργασιακά δικαιώματα, αντικαθιστώντας τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ως τα «νέα κόμματα της εργατικής τάξης». Παρά τη δημοτικότητα αυτού του αφηγήματος - ακόμη και μεταξύ των σοσιαλδημοκρατικών ελίτ στην Ευρώπη - οι εργαζόμενοι δεν έχουν στραφεί προς τα ακροδεξιά κόμματα, αλλά μάλλον προς την κυρίαρχη δεξιά και τους Πράσινους. Και σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύει ο Guardian, αν και τα ακροδεξιά κόμματα προσπαθούν να έχουν «αριστερή» φωνή, εξακολουθούν να υποστηρίζουν δεξιές αντεργατικές πολιτικές.

Ο Guardian ανέλυσε τα πρότυπα ψήφου των ακροδεξιών ομάδων σε μια σειρά κοινωνικοοικονομικών θεμάτων. Συγκεκριμένα, εξέτασε τις δύο ακροδεξιές ομάδες του απερχόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2019-2024): την ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID) που περιλαμβάνει τον «Εθνικό Συναγερμό» της Μαρίν Λεπέν, και τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), όπου κυριαρχεί το κόμμα της Ιταλίδας πρωθυπουργού, Τζόρτζια Μελόνι, «Αδέλφια της Ιταλίας». Εξέτασε επίσης το ουγγρικό κόμμα Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν, το οποίο βρίσκεται στο τιμόνι των (νέων) «Πατριωτών για την Ευρώπη» (PfE), που σχηματίστηκε ως ανεπίσημος διάδοχος του ID μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου.

Η ανάλυση

Η ανάλυση εξέτασε τις ψήφους όλων των ακροδεξιών κομμάτων σε οκτώ θέματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως η καταβολή ενός επαρκούς κατώτατου μισθού, η διασφάλιση της διαφάνειας στις αμοιβές, η παροχή ποιοτικών θέσεων πρακτικής άσκησης και ο καθορισμός ενός παγκόσμιου ελάχιστου φόρου για τις πολυεθνικές εταιρείες.

Διαφάνεια στις αμοιβές και επαρκείς κατώτατοι μισθοί

Η ανάλυση, για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, δείχνει πως, σε αντίθεση με ό,τι η ακροδεξιά θέλει να πιστεύουμε - πείθοντας όλο και περισσότερους - τα μοτίβα ψήφου της σε προτεινόμενες οδηγίες της ΕΕ δεν δείχνουν στάση υπέρ των εργαζομένων σε κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, πόσο μάλλον «αριστερή». Ακριβώς το αντίθετο: σχεδόν και στα οκτώ θέματα που εξετάστηκαν, η συμπεριφορά της ακροδεξιάς στην ψηφοφορία υποδηλώνει μια στάση αδιάφορη, αν όχι εντελώς εχθρική, απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα είναι η απόρριψη της οδηγίας για διαφάνεια στις αμοιβές και η αντίθεση σε οδηγία της ΕΕ για επαρκείς κατώτατους μισθούς - αρνητικά ήταν κυρίως μέλη της ομάδας ID.

Διαπιστώνονται επίσης ουσιαστικές διαφορές στις συνήθειες ψήφου μεταξύ των ακροδεξιών κομμάτων, σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα άλλων πολιτικών ομάδων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ενώ οι περισσότερες πολιτικές ομάδες ψηφίζουν σχεδόν ομόφωνα για κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, οι δύο ακροδεξιές ομάδες (ιδίως το ECR) εμφανίζονται συχνά αρκετά διχασμένες.

Φορολόγηση πολυεθνικών

Για παράδειγμα, όσον αφορά την προτάση για τον ελάχιστο συντελεστή φόρου εταιρειών στην ΕΕ, που στηρίχθηκε από το 92% των ευρωβουλευτών, βουλευτές από ID και ECR εμφανίστηκαν σε μεγάλο βαθμό διχασμένοι.

Τρία κόμματα της ομάδας ID ψήφισαν κατά της οδηγίας, συμπεριλαμβανομένης της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» (AfD), τρία ψήφισαν υπέρ και δύο απείχαν. Στο ECR, τα μισά από τα 10 ακροδεξιά κόμματά του ψήφισαν κατά, τέσσερα απείχαν και μόνο ένα ψήφισε υπέρ.

Η χαμηλή πειθαρχία στην ψηφοφορία εντός των ομάδων δείχνει ότι τα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα δεν αποτελούν κεντρικό ζήτημα στην ατζέντα της ακροδεξιάς. Ενδιαφέρον έχει το στοιχείο ότι η στάση του ουγγρικού Fidesz ήταν λιγότερη αρνητική απέναντι στην φορολόγηση των πολυεθνικών στην ΕΕ σε σχέση με τα άλλα ακροδεξιά κόμματα.

Πιο... ήπιος ο νότος

Τα ακροδεξιά κόμματα της νότιας Ευρώπης, όπως η ιταλική «Λέγκα» (ID), τα «Αδέλφια» της Μελόνι και η Ελληνική Λύση (ECR), ψήφισαν πιο θετικά σε ζητήματα αναφορικά με τα δικαιώματα των εργαζομένων, τονίζει ο Guardian. Οι «Σουηδοί Δημοκράτες», το Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα της Εσθονίας και το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας ψήφισαν πιο αρνητικά - αν και οι εργαζόμενοι στις χώρες τους έχουν ισχυρά δικαιώματα.

Αν και η έρευνα δείχνει ότι το ECR δίνει μεγαλύτερη έμφαση σε κοινωνικοοικονομικά ζητήματα από ό,τι το ID, η προβληματική εκλογική πειθαρχία στα ακροδεξιά κόμματα, επιβεβαιώνει ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων παραμένουν δευτερεύον θέμα στην ατζέντα τους. Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με το άσυλο και τη μετανάστευση, θέματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της ακροδεξιάς, όπου διαπιστώνεται ομοφωνία στις δύο ομάδες για μια Ευρώπη-φρούριο.

Ο Guardian καταλήγει στο συμπέρασμα ότι παρόλο που η ακροδεξιά προσπαθεί να μιλάει όλο και πιο... αριστερά, στην πραγματικότητα εξακολουθεί να ψηφίζει προς την κατεύθυνση υπονόμευσης των εργασιακών δικαιωμάτων.

Εν κατακλείδι, οι πολίτες δεν πρέπει μόνο να ακούν τι λένε τα ακροδεξιά κόμματα, αλλά κυρίως να βλέπουν τι κάνουν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία: η ακροδεξιά είναι κατά των εργαζομένων, καταλήγει ο Guardian.