Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης «τα σπάει» με τον Χάρη Δούκα και βάζει πλώρη, ως «δελφίνος», για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή είναι η κοινή παραδοχή όλων, μετά την επίθεση που εξαπέλυσε κατά του Αλέξη Τσίπρα, διαφοροποιούμενος από τον Δήμαρχο Αθηναίων και τασσόμενος κατά του διαλόγου με τον πρώην πρωθυπουργό εφόσον αυτός ιδρύσει νέο κόμμα.
Οι πληροφορίες επιμένουν πως ο Μαν. Χριστοδουλάκης είχε διαμηνύσει στην πλευρά Δούκα για την «αυτονόμησή» του και το σπάσιμο της συνεργασίας μαζί του. Επενδύοντας δε στον «κομματικό πατριωτισμό», το νεαρό στέλεχος, με επιρροή όντως στον κομματικό μηχανισμό, περνάει στο κλαμπ όσων επιδιώκουν να αμφισβητήσουν ή και να διεκδικήσουν τη θέση του Νίκου Ανδρουλάκη αν το ΠΑΣΟΚ δεν πάει καλά στις εκλογές.
Οι φιλοδοξίες του κάθε ηγετικού στελέχους είναι απολύτως θεμιτές.
Η αρχική πλατφόρμα του Μανώλη Χριστοδουλάκη όμως έχει ένα μεγάλο κενό: Αν το ΠΑΣΟΚ έβγαινε πρώτο κόμμα και αν ο Αλέξης Τσίπρας ιδρύσει νέο κόμμα, με ποιον θα συνεργαζόταν για να σχηματίσει κυβέρνηση, αν δεν συνομιλούσε με τον πρώην πρωθυπουργό; Με τη... Νέα Δημοκρατία; Ή την Πλεύση Ελευθερίας; Γιατί τίποτε άλλο δεν θα έχει μείνει, από τη στιγμή που με τον Βελόπουλο δεν γίνεται και το ΚΚΕ αρνείται οποιαδήποτε συνεργασία;
Και κάτι ακόμα: Πόσο βοηθάει το ΠΑΣΟΚ, αν είναι στόχος του είναι όντως (που είναι) ο Μητσοτάκης, τα κορυφαία του στελέχη να έχουν ως στόχο τον Τσίπρα; Ο καθένας μπορεί να καταλάβει και να κατανοήσει τον ανταγωνισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης για την επιρροή και τα ποσοστά στις εκλογές, δύσκολα ωστόσο δεν μπορεί να μην διακρίνει ένα «αντι-Τσίπρα» άτυπο μέτωπο δυνάμεων που λένε πως είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους.
ΥΓ: Ας μην ξεχνούν στη Χαριλάου Τρικούπη και κυρίως ας μην λησμονούν προοδευτικά στελέχη όπως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης πως από το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» μεγάλος κερδισμένος βγήκε ο Μητσοτάκης. Και μεγάλος χαμένος το ΠΑΣΟΚ. Ή όχι;
