Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι δεν είναι επιτρεπτή η επιβολή διοικητικής κύρωσης με «ποινικό» χαρακτήρα από διοικητικό δικαστήριο, όταν έχει προηγηθεί αμετάκλητη αθώωση από ποινικό δικαστήριο για την ίδια φορολογική παράβαση.
Το ανώτατο δικαστήριο επικαλέστηκε την αρχή ne bis in idem, η οποία κατοχυρώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και απαγορεύει τη διπλή καταδίκη ή δίωξη για την ίδια πράξη, όταν έχει ήδη υπάρξει τελεσίδικη δικαστική κρίση.
Σε μια υπόθεση, ένας επιχειρηματίας κατηγορήθηκε για τη λήψη εικονικών τιμολογίων, πράξη που συνιστά τόσο φορολογική όσο και ποινικά κολάσιμη παράβαση. Ο ίδιος παραπέμφθηκε σε ποινικό δικαστήριο, το οποίο και τον αθώωσε με αμετάκλητη απόφαση, κρίνοντας ότι δεν υπήρχαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για δόλο. Παρά την αθώωση, η φορολογική διοίκηση του επέβαλε βαρύ διοικητικό πρόστιμο για την ίδια πράξη. Κατά της απόφασης αυτής προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, αναγνωρίζοντας ότι η διοικητική κύρωση είχε ποινικά χαρακτηριστικά λόγω του ύψους και της φύσης της, έκρινε ότι δεν επιτρέπεται η επιβολή της, καθώς ενεργοποιείται η αρχή ne bis in idem. Το πρόστιμο ακυρώθηκε.
Σε μια δεύτερη υπόθεση, ένας ελεύθερος επαγγελματίας διώχθηκε ποινικά για μη απόδοση ΦΠΑ, αλλά το Τριμελές Πλημμελειοδικείο τον αθώωσε τελεσίδικα, λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές οικονομικές δυσκολίες που επικαλέστηκε. Παρά την αθώωση, η φορολογική αρχή του επέβαλε διοικητική κύρωση για την ίδια παράβαση. Ο επαγγελματίας άσκησε προσφυγή στο διοικητικό δικαστήριο, επικαλούμενος την αρχή ne bis in idem. Το διοικητικό δικαστήριο, δεσμευόμενο από την αμετάκλητη αθώωση, ακύρωσε την απόφαση επιβολής του προστίμου, κρίνοντας ότι πρόκειται για κύρωση «ποινικού» χαρακτήρα που δεν μπορεί να επιβληθεί δεύτερη φορά.
