Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι γενικοί διευθυντές έμειναν στο απυρόβλητο ή για να ξεφύγουν από την κατάρρευση αναγκάστηκαν σε μετανάστευση. Η διεθνής εταιρία εύρεσης προσωπικού με ειδίκευση στα στελέχη επιχειρήσεων, EgonZehnder, έχει συγκεντρώσει στοιχεία που δείχνουν ότι είναι λίγα εκείνα τα στελέχη και σε συγκεκριμένους κλάδους (πχ κατασκευές, λιανεμπόριο) που δεν απέφυγαν τις περικοπές στις αποδοχές τους, αν και πάλι ήταν περιορισμένες σε σχέση με τους απλούς εργαζόμενους.
Είναι ενδεικτικό ότι στον τομέα του φαρμάκου ένα κλάδο που επλήγη από την κρίση, υπήρξαν απλώς περιορισμοί στα μπόνους που λαμβάνουν πια, οι νέοι Γενικοί Διευθυντές.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, ένας γενικός διευθυντής σε ιδιωτική επιχείρηση στην Ελλάδα, που θεωρείται «μέση» δηλαδή έχει 300 – 500 άτομα προσωπικό και κάνει τζίρο από 75 έως 100 εκατ. ευρώ ετησίως, λαμβάνει ετησίως από 170 έως 250 χιλ. ευρώ. Μοναδική περίπτωση να υπάρξει διαφοροποίηση προς τα κάτω στις αμοιβές αυτού του επιπέδου είναι ένας Γενικός Διευθυντής να συνταξιοδοτηθεί. Διαπιστώθηκε ότι όπου συνέβη κάτι τέτοιο, οι επιχειρήσεις επέλεξαν να αντικαταστήσουν τον CEO που αποχωρεί αναβαθμίζοντας κάποιον από τους διευθυντές που βρίσκονταν στο πιο κάτω «σκαλοπάτι». Στην περίπτωση αυτή διαπιστώθηκε ότι οι συμφωνίες για τις νέες αποδοχές που θα λαμβάνουν οι καινούργιοι CEOθα είναι στην καλύτερη περίπτωση μεταξύ 120 – 150 χιλ. ευρώ. Άρα οι επιχειρήσεις πετυχαίνουν αφενός να μειώσουν τη λειτουργική τους δαπάνη, αφετέρου να αναβαθμίσουν στελέχη τους, που γνωρίζουν «πρόσωπα και πράγματα» για τη λειτουργία της «εκ των έσω».
