Στην οδηγία επισημαίνεται ότι η διερεύνηση και αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών διακοπής εμπίπτει στο πλαίσιο της διοικητικής ευθύνης και συνάδει με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της εξυπηρέτησης του πολίτη.
Oι Υπηρεσίες θα πρέπει να διερευνούν και να αξιολογούν την πρόθεση εμπρόθεσμης καταβολής και την αιτία μη πραγματοποίησης της πληρωμής (συνήθως, λάθη, παραλείψεις ή δυσλειτουργίες του εισπρακτικού μηχανισμού).
Εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις, ο ασφαλισμένος μπορεί να συνεχίζει την ρύθμιση, καταβάλλοντας το σύνολο των εισφορών ή δόσεων που θα έπρεπε να είχαν πληρωθεί, αν η ρύθμιση δεν είχε διακοπεί.
Η παρέμβαση αυτή διευθετεί δίκαια αιτήματα ασφαλισμένων και κοινωνικών φορέων και αποκαθιστά το κύρος και την αξιοπιστία του Οργανισμού, αποτρέποντας παράλληλα την αδικαιολόγητη απώλεια εσόδων.
Τέλος, σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με “νέα ρύθμιση” ή προσπάθεια “έμμεσης αναβίωσης” της ρύθμισης Ν.4321/15.
