Ο Υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Γιώργος Σταθάκης απάντησε σήμερα σε επίκαιρες ερωτήσεις βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας Ν σχετικά με την επαναφορά και αποκατάσταση της επιδότησης μισθολογικού κόστους επεσήμανε ότι με το νόμο 1767/88 και αργότερα το νόμο 1836/89 δικαιούνταν οικονομική ενίσχυση βιομηχανικές, βιοτεχνικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις σε παραμεθόριες περιοχές, καθώς και στις περιοχές Καλαμάτας και Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας.
Με νέες υπουργικές αποφάσεις επεκτάθηκε και σε άλλους νομούς. Η οικονομική ενίσχυση, που είχε τη μορφή της επιδότησης κόστους μισθοδοσίας, καταβαλλόταν από τον ΟΑΕΔ (ο οποίος αντλούσε τις πιστώσεις από το ΠΔΕ). Η καταβολή της επιδότησης σταμάτησε το 2010 κυρίως λόγω έλλειψης πιστώσεων. Έκτοτε, και με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σωρεύθηκαν οφειλές προς τους δικαιούχους ύψους 200 εκατ. ευρώ.
Το συγκεκριμένο μέτρο συνιστά μη συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο κρατική ενίσχυση καθώς μεταξύ άλλων:
(α) Ποτέ δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από το κοινοτικό δίκαιο διαδικασία κοινοποίησης και έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε έχει υπαχθεί σε Κανονισμό de Minimis ή σε απαλλακτικό κανονισμό.
(β) Είναι ειδικού χαρακτήρα (άρα προσκρούει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης).
(γ) Δεν έχει χρονικό περιορισμό.
(δ) Δεν επιδοτεί νέες θέσεις εργασίας αλλά υπάρχουσες σε υφιστάμενες επιχειρήσεις.
Από την περίοδο που θεσπίστηκε το μέτρο μέχρι σήμερα έχουν επέλθει ριζικές μεταβολές στην ελληνική αγορά εργασίας και έχει μεταβληθεί σε σημαντικό βαθμό η αποτύπωση των σχετικών μεγεθών και δεικτών σε περιφερειακό επίπεδο.
Το ενδιαφέρον των βουλευτών της ΝΔ είναι όψιμο, δεδομένου ότι από το πρώτο εξάμηνο του 2010 και έπειτα, η επιδότηση δεν έχει καταβληθεί. Άλλωστε υπάρχει έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών με ημερομηνία 21/3/2013 με το οποίο ζητείται από το Υπουργείο Εργασίας να καταργήσει το συγκεκριμένο μέτρο.
Τον Φεβρουάριο του 2016 υπογράφεται από τα συναρμόδια υπουργεία ΚΥΑ με την οποία καταργούνται όλες οι σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις. Στην αιτιολόγηση αναλύονται διεξοδικά οι παρακάτω λόγοι κατάργησης:
(α) Υπάρχει ασυμβατότητα με το κοινοτικό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων.
(β) Υπάρχει αδυναμία χρηματοδότησης από το εθνικό σκέλος του ΠΔΕ.
(γ) Είναι αμφίβολη η αποτελεσματικότητα στην ενίσχυση της απασχόλησης και στην τόνωση της ανάπτυξης.
(δ) Ήδη από την αρχική λειτουργία του μέτρου υπάρχουν στρεβλώσεις στην εφαρμογή του.
Τα συναρμόδια Υπουργεία σχεδιάζουν νέα μέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας, με βάση τις παρούσες συνθήκες της ελληνικής οικονομίας και τις δημοσιονομικές δυνατότητες, φροντίζοντας παράλληλα, όπως οφείλουν, να είναι συμβατά με τους κοινοτικούς κανονισμούς περί ανταγωνισμού. Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζεται ειδική ενίσχυση των παραμεθόριων και άλλων μειονεκτικών περιοχών μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου. Εκτός αυτού, το 35% των πόρων του ΕΣΠΑ έχει κατευθυνθεί μέσω του περιφερειακού του σκέλους στις περιφέρειες, για να σχεδιάσουν ειδικά μέτρα στην επικράτειά τους.
Προκειμένου να αποζημιωθούν οι επιχειρήσεις που, ενώ ήταν ενταγμένες στο μέτρο, δεν έχουν εισπράξει την αντίστοιχη επιχορήγηση τα τελευταία 5 έτη, διερευνάται η αναδρομική υπαγωγή τους στον Κανονισμό de Μinimis (1407/2013/ΕΕ). Σύμφωνα με τον κανονισμό επιτρέπεται να δοθεί στις ΜΜΕ κρατική ενίσχυση έως 200.000 ευρώ ανά τριετία σε κάθε επιχείρηση. Η λύση αυτή θα καλύψει μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν έχουν εισπράξει παράλληλα άλλη επιχορήγηση από το 2010-2015. Κάθε άλλος τρόπος αποζημίωσης δεν είναι συμβατός με το κοινοτικό δίκαιο.
