Όσο η τιμή του ελαιόλαδου, βρίσκεται στα ύψη και η ζήτηση από τους καταναλωτές το ίδιο, πληθαίνουν τα κρούσματα αισχροκέρδειας αλλά και νοθείας. Όσοι καταναλωτές δε, αγοράζουν όχι τυποποιημένο ελαιόλαδο, αλλά «τενεκέ από το χωριό», κινδυνεύουν να μην μαγειρεύουν με αγνό ελαιόλαδο, αλλά νοθευμένο και πολλές φορές επικίνδυνο λάδι.
Η τιμή του ελαιόλαδου φέτος, μέχρι τώρα έχει φτάσει τα 7,8-8,5 ευρώ το λίτρο στα ελαιοτριβεία. Τιμή που «τραβά» προς τα πάνω και η αύξηση του εργατικού κόστους, για το μάζεμα του καρπού. Πως όμως θα καταλάβει ο καταναλωτής, το νοθευμένο λάδι;
Η πρώτη ένδειξη για νοθεία, αποτελεί το χρώμα και η γεύση του ελαιόλαδου. Το χρώμα του είναι χαρακτηριστικό και ανάλογα με την ποικιλία του μπορεί να είναι από ανοιχτό έως σκούρο πράσινο. Η σημαντικότερη όμως ένδειξη είναι η γεύση και το άρωμα. Τα νοθευμένο λάδι έχει συνήθως οσμή τηγανητής πατάτας, ειδικά όταν η νοθεία έχει γίνει με ηλιέλαιο. Το παρθένο ελαιόλαδο έχει χαρακτηριστική φρουτώδη οσμή ελιάς ενώ η γεύση του είναι συνήθως πικρή ή πικάντικη ανάλογα με την ποιότητα του. Ο καταναλωτής, θα πρέπει επίσης να γνωρίζει, ότι το νοθευμένο λάδι δεν παγώνει.
Αν το χρώμα, η γεύση ή το άρωμα του λαδιού που έχετε αγοράσει, νομίζετε ότι δεν είναι η κανονική, μπορείτε να απευθυνθείτε σε ένα χημικό εργαστήριο, ζητώντας ανάλυση των τιμών Κ και της οξύτητας. Στη συνέχεια και αφού λάβετε την επίσημη έκθεση αποτελεσμάτων, απευθυνθείτε στον ΕΦΕΤ και καταγγείλτε τη νοθεία, σε κάποια από την ενώσεις καταναλωτών.