Όταν η πολιτική της «ορθότητας» δεν έχει ουσία προελαύνει ο... Τραμπισμός.
Οικονομία και ακρίβεια, μεταναστευτικό, κοινωνικές ανισότητες και woke ατζέντα τροφοδοτούν ξανά τη συζήτηση για το αν και κατά πόσο οι «συστημικές» κυβερνήσεις στη Δύση έχουν πράγματι τον πολίτη στο επίκεντρο της πολιτικής τους.
Το μήνυμα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού
Η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει το ηχηρό μήνυμα που έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και – τουλάχιστον- προβληματίζεται.
Αρνείται μεν την προσομοίωση των εκλογικών κοινών ΗΠΑ- Ελλάδος αναγνωρίζει, όμως, ότι υπάρχουν κοινά μηνύματα και κοινά προβλήματα τα οποία οφείλει να δει και να λύσει.
«Δεν υποτιμούμε την λαϊκή ετυμηγορία αλλά δεν κάνουμε και προβολές. Σίγουρα αναδεικνύεται ένας έντονος προβληματισμός των πολιτών παντού για τις κοινωνικές ανισότητες μία στροφή προς τον συντηρητισμό αλλά και μία αντίδραση προς την woke ατζέντα αλλά αυτή είναι μία διάσταση του εκλογικού αποτελέσματος στις ΗΠΑ» τονίζει κυβερνητικός αξιωματούχος.
Πρέπει να γείρει η πλάστιγγα δεξιότερα;
Λίγες μόνο ώρες μετά την σαρωτική νίκη Τραμπ το Μαξίμου καλείται να απαντήσει στο επίμονο ερώτημα αν πρέπει να γείρει την πλάστιγγα δεξιότερα:
«Ούτε όχι ούτε ναι. Η κυβέρνηση οφείλει να είναι προσανατολισμένη στο να είναι πιο αποτελεσματική» απαντά συνεργάτης του πρωθυπουργού.
Κι όμως. Μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και τις εσωκομματικές αιχμές τόσο στα εθνικά όσο και σε αστοχίες ή παραμέληση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων κάποιοι διακρίνουν κάποιες διστακτικές κινήσεις εκ μέρους της κυβέρνησης. Οι όποιες κυβερνητικές φωνές για τολμηρά βήματα στα ελληνοτουρκικά, κόπασαν ενώ ο πρωθυπουργός άρχισε να συμπεριλαμβάνει στις προτεραιότητες του την μεσαία τάξη. Αρκεί;
Πιεστικά ερωτήματα
Στην Αμερική οι οικονομικοί δείκτες ευημερούν αλλά οι πολίτες πληρώνουν 18 δολάρια το κομμάτι την πίτσα. Όχι μόνο ο Αμερικανός αλλά και ο Πορτορικανός δεν θέλει μετανάστες για να μην του πάρουν τη δουλειά. Πιστεύει τον Τραμπ και όχι την Τζένιφερ Λόπεζ γιατί πιστεύει βαθιά ότι υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες. Και ο θρήσκος ή οικογενειάρχης Αμερικανός γυρίζει την πλάτη στην woke ατζέντα που προτάσσει τον πάσης φύσεως δικαιωματισμό.
Όσο και αν προσπαθήσει κανείς να αποφύγει τους παραλληλισμούς με την Ελλάδα ή με άλλες ευρωπαικές χώρες που ολοένα και περισσότεροι ψηφοφόροι ριζοσπαστικοποιούνται τα ερωτήματα είναι υπαρκτά.
Γιατί κομμάτι της Ελίτ (βλέπε Έλον Μασκ) συσπειρώνονται γύρω από ηγέτες με ακροδεξιά ατζέντα; Γιατί ένας φτωχός στηρίζει Λεπέν ή Όρμπαν ή ένας θρησκόληπτος ενοχλείται περισσότερο από τον γάμο των ομοφυλόφιλων και καταψηφίζει μία κυβέρνηση ακόμη και αν δεν διαταράσσεται το εισόδημα του;
Στο Μαξίμου (ή τουλάχιστον κάποιοι στην κυβέρνηση) μετά και το αποτέλεσμα στις ΗΠΑ συνειδητοποιούν ότι είναι παρωχημένη η τακτική να προσπαθείς να «τσουβαλιάζεις» τους πολίτες που αντιδρούν σε κάτι ή να επιχειρείς να τους βάλεις την ταμπέλα «ψεκασμένος». Αναγνωρίζουν ότι πίσω από την όποια αντίδραση υπάρχει πρόβλημα που αναζητά λύση.
Ανοιχτή στήριξη στον Τραμπ
Ήδη, υπάρχουν βουλευτές και στελέχη της Ν.Δ. που στηρίζουν ανοικτά την πολιτική Τραμπ. Όπως ο βουλευτής Χίου Νότης Μηταράκης ο οποίος απείχε από την ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
«Συγχαρητήρια στον Ντόναλντ Τραμπ για την εκλογή του. Θα γραφτούν πολλά για την εκλογική αναμέτρηση και τις επιπτώσεις, σίγουρα είναι μια αντίδραση στην επιθετική woke culture και στην παράνομη μετανάστευση.» ανέφερε χαρακτηριστικά σε ανάρτηση του ο πρώην υπουργός Μετανάστευσης.
Παρόμοια και η συγχαρητήρια ανάρτηση και του πρώην Περιφερειάρχη και στελέχους της Ν.Δ. Γ. Πατούλη που είχε παραβρεθεί και στην πρώτη ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ. «Ελπίζουμε αυτή η αλλαγή να επιφέρει το καλό της ανθρωπότητας χωρίς πολέμους και την Ελλάδα στο παγκόσμιο προσκήνιο» έγραψε και συνόδευσε την ανάρτηση του με μία φωτογραφία όπου ανταλλάσσει χειραψία με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Καμπανάκια
Γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση θα πιέζεται από εδώ και πέρα ολοένα και περισσότερο να δώσει πειστικές απαντήσεις και συγκεκριμένες λύσεις στα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας όπως η ασφάλεια, η εγκληματικότητα η ακρίβεια, η σωστή λειτουργία του κράτους αν δεν θέλει οι πολίτες να της γυρίσουν οριστικά την πλάτη.
Αυτό ήταν άλλωστε και το «καμπανάκι» που χτύπησε ο Κ. Καραμανλής στην τελευταία του ομιλία στη Θεσσαλονίκη όταν υποστήριξε ότι οι ηγεσίες οφείλουν να ακούν την κριτική του κόσμου και να μην τους αντιμετωπίζουν με αλαζονεία ή υποτιμητικά.