Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αποφάσισε ότι το τεκμήριο νόμιμης κοινοποίησης διοικητικών πράξεων, όπως αυτό καθορίζεται από τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), δεν μπορεί να εφαρμοστεί εάν ο παραλήπτης της πράξης αμφισβητήσει ότι πράγματι την έλαβε. Η απόφαση αυτή αφορά περιπτώσεις στις οποίες η φορολογική διοίκηση (π.χ. η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων - ΑΑΔΕ) στέλνει κοινοποιήσεις πράξεων με συστημένη επιστολή, θεωρώντας ότι αυτές έχουν επιδοθεί νομίμως μετά από 15 ημέρες.
Η υπόθεση έφτασε στο ΣτΕ μετά από έφεση της ΑΑΔΕ, η οποία επιδίωκε την ανατροπή προηγούμενης απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Το Πρωτοδικείο είχε ακυρώσει μια διαδικασία αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου, διότι έκρινε ότι η κοινοποίηση της πράξης δεν είχε γίνει νόμιμα. Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο θεώρησε ότι, για να είναι έγκυρη η κοινοποίηση με συστημένη επιστολή, πρέπει να υπάρχει αποδεικτικό παραλαβής από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ), το οποίο να περιλαμβάνει πληροφορίες όπως η ημερομηνία παραλαβής και η υπογραφή του παραλήπτη. Στην προκειμένη περίπτωση, το Δημόσιο δεν προσκόμισε επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο παραλήπτης έλαβε τη συστημένη επιστολή.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο ΣτΕ για να αποφασίσει αν το τεκμήριο κοινοποίησης που προβλέπεται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ότι δηλαδή μια πράξη θεωρείται κοινοποιημένη μετά από 15 ημέρες από την αποστολή της) παραβιάζει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη σε έννομη προστασία. Το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι, αν ο παραλήπτης αμφισβητεί την παραλαβή, το τεκμήριο αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η φορολογική αρχή υποχρεούται να αποδείξει, με κάθε διαθέσιμο μέσο, ότι η πράξη πράγματι παραδόθηκε στον παραλήπτη ή ότι εκείνος έλαβε γνώση του περιεχομένου της.
Η απόφαση του ΣτΕ ουσιαστικά προστατεύει τους πολίτες από ενδεχόμενες αυθαιρεσίες της διοίκησης, καθώς διασφαλίζει ότι δεν μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις ή μέτρα (όπως κατασχέσεις) χωρίς να έχει αποδειχθεί ότι ο πολίτης έλαβε γνώση της σχετικής πράξης.