Οικονομία

Όλες οι αλλαγές στην αγορά εργασίας από 1 Ιανουαρίου - Τι θα ισχύει

Όλες οι αλλαγές στην αγορά εργασίας από 1 Ιανουαρίου - Τι θα ισχύει
Μία σειρά από αλλαγές έρχονται στην αγορά εργασίας από 1.1.2020 για όλους τους εργαζόμενους της χώρας. Πρόκειται για πρόσφατες αλλαγές που ισχύουν με νόμο αλλά και αλλαγές που έρχονται με νέο σχέδιο νόμου.

Οι αλλαγές αφορούν το ωράριο εργασίας, την καθυστέρηση καταβολής μισθών, τις υπερωρίες, την μερική εργασία αλλά και όσους εργαζομένους είναι αναγκασμένοι να εργάζονται ανασφάλιστοι. Το Dikaiologitika News σας παρουσιάζει αναλυτικά όλες τις αλλαγές. Συγκεκριμένα:

1.Θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας αν ο εργοδότης καθυστερήσει πέραν των 2 μηνών να σας καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης.

2. Στο καθεστώς μερικής απασχόλησης λ, στο εξής εάν ο εργοδότης ζητήσει στον εργαζόμενο να απασχοληθεί επιπλέον ώρες πέραν του συμφωνηθέντος ωραρίου (και σε κάθε περίπτωση, μέχρι τη συμπλήρωση του πλήρους ημερήσιου ωραρίου εργασίας), τότε οι επιπλέον αυτές ώρες θα αμείβονται με προσαύξηση 12%. Κατ΄ αυτό τον τρόπο επιδιώκεται η περαιτέρω ενίσχυση της εργασίας πλήρους ωραρίου (καθώς αυτή αποτελεί κεντρική επιλογή της πολιτικής μας για την αγορά εργασίας) και, κυρίως, η αποτροπή των εργοδοτών από την συστηματική προσφυγή σε καταχρηστικού τύπου συμβάσεις μερικής απασχόλησης.

3. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας διακρίνονται σε εθνικές γενικές, σε κλαδικές, σε επιχειρησιακές, σε εθνικές ομοιοεπαγγελματικές και σε τοπικές ομοιοεπαγγελματικές. Οι κλαδικές, επιχειρησιακές και εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις δεν επιτρέπεται να περιέχουν όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους εργασίας των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων. Σχετικά με το ποια σύμβαση εργασίας θα υπερισχύει αν «συντρέχουν» περισσότερες των δύο ο νέος νόμος προβλέπει εξαιρέσεις ειδικά για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αποδεδειγμένη οικονομική δυσχέρεια από κλαδικές συμβάσεις.

Έτσι, δημιουργείται πεδίο ευελιξίας, ούτως ώστε οι επιχειρήσεις, σε συνεννόηση με τους εργαζομένους τους, να βρίσκουν τη χρυσή τομή στις εργασιακές σχέσεις που τους διέπουν, χωρίς την υποχρέωση εφαρμογής διατάξεων που είναι ανεφάρμοστες για αυτούς.

4.Σε περίπτωση που διαπιστώνεται μη αναγραφή εργαζομένου σε ισχύοντα πίνακα προσωπικού που τηρείται από τον εργοδότη, θα του επιβάλλεται (στον εργοδότη) πρόστιμο ποσού 10.500 ευρώ για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο χωρίς να του ζητούνται εξηγήσεις. Επίσης ο εργοδότης έχει σημαντική έκπτωση προστίμου στις 2.000 ευρώ εάν προσλάβει τον εργαζόμενο με σύμβαση πλήρους απασχόλησης για ένα χρόνο, αυστηροποιούνται οι κυρώσεις σε περίπτωση υποτροπής, συστηματοποιούνται οι έλεγχοι θεσπίζοντας υποχρεωτικούς επανελέγχους ενός 12μήνου και

5.Δημιουργείται μητρώο παραβατών για την αδήλωτη εργασία για να ενισχυθεί η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα της Επιθεώρησης Εργασίας.

6. Ανάπτυξη και ενσωμάτωση στο σύστημα νέων ψηφιακών λειτουργιών, όπως το ψηφιακό ωράριο και η κάρτα εργασίας. Ειδικότερα έρχεται το νέο ετος το ψηφιακό ωράριο και η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Με σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας θα θεσπιστεί στον ιδιωτικό τομέα η εφαρμογή του «ψηφιακού ωραρίου» από 1.1.2020, ενώ την 1 Μαρτίου 2020 θα τεθεί σε πιλοτική εφαρμογή η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας σε Τράπεζες και Σούπερ μάρκετ με την καθολική εφαρμογή της να ολοκληρώνεται στο τέλος του 2020.

7. Δραστική απλοποίηση και αλλαγή στη σχεδιαστική φιλοσοφία με πυρήνα την ενιαιοποίηση επιμέρους λειτουργιών και οδηγιών χρήσης.

8. Κωδικοποίηση και απλοποίηση του σχετικού νομοθετικού και κανονιστικού περιεχομένου (νόμοι, κανονιστικές ρυθμίσεις και εγκύκλιοι) για καλύτερη εφαρμογή της νομοθεσίας.

9. Ενίσχυση των επιχειρησιακών και αναλυτικών δυνατοτήτων του συστήματος, για την παροχή ολοκληρωμένης πληροφόρησης στους κοινωνικούς εταίρους, στα ερευνητικά κέντρα και στην πολιτεία.

10.Βελτίωση διαλειτουργικότητάς του με άλλες κρίσιμες βάσεις δεδομένων της πολιτείας, ιδίως δε του ΕΦΚΑ και της ΑΑΔΕ και, κατά συνέπεια, την περαιτέρω αξιοποίησή του ως μέσου σχεδιασμού ορθολογικών και αποδοτικών δημόσιων πολιτικών για την τόνωση της απασχόλησης, τον έλεγχο της αγοράς εργασίας και τη ριζική αντιμετώπιση παθογενών συμπεριφορών όπως η αδήλωτη, η υποδηλωμένη και η ανασφάλιστη εργασία.

11. Αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και μείωση κόστους συμμόρφωσης των εργοδοτών.