Οι αρεοπαγίτες έκριναν ότι ο δανειακός όρος της σύμβασης είναι δηλωτικός όρος της δανειακής σύμβασης και «επομένως εκφεύγει του ελέγχου καταχρηστικότητας», δηλαδή δεν υπόκειται σε έλεγχο καταχρηστικότητας από τα δικαστήρια.
Ειδικότερα, δανειολήπτρια ζητούσε να κριθεί άκυρος ως καταχρηστικός, ο όρος της δανειακής συμβάσεως σε ξένο νόμισμα (ελβετικό φράγκο) με ρήτρα αποπληρωμής είτε στο ξένο νόμισμα είτε σε ευρώ, με βάση την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία με το ευρώ κατά τον χρόνο πληρωμής.
Η δανειολήπτρια είχε λάβει το 2007 δάνειο ύψους 243.225 ελβετικών φράγκων (150.000 ευρώ) κατόπιν προτροπής, όπως υποστηρίζει των υπαλλήλων της Τράπεζας, λόγω του χαμηλού επιτοκίου, και το 2015 μετά τις αλλαγές στην ισοτιμία μεταξύ ευρώ και φράγκου βρέθηκε να οφείλει 239.041 ευρώ.
