Σύμφωνα με τον σύνδεσμο, η ΑΑΔΕ προχώρησε στην έκδοση της εγκυκλίου Ε2024/2024 χωρίς να υπάρχει νομοθετικό έρεισμα, επιχειρώντας ουσιαστικά να θεσπίσει μια νέα φορολογική κατηγορία που δεν προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία.
Όπως υπενθυμίζει το Stama Greece, τον Απρίλιο του 2024 η ΑΑΔΕ επιχείρησε να επιβάλει τέλος επιτηδεύματος ύψους 600 ευρώ για κάθε ακίνητο που εκμισθώνεται με καθεστώς βραχυχρόνιας μίσθωσης, όταν ο εκμισθωτής είναι είτε ιδιώτης με τουλάχιστον τρία ακίνητα είτε εταιρεία – ανεξαρτήτως αριθμού ακινήτων. Η Αρχή, μέσω της επίμαχης εγκυκλίου, όρισε ότι κάθε τέτοιο ακίνητο αποτελεί «υποκατάστημα» του εκμισθωτή, παρά το γεγονός ότι ούτε η νομοθεσία ούτε η νομολογία υποστηρίζουν τέτοια ερμηνεία.
Ο Σύνδεσμος, εκπροσωπώντας εταιρείες του κλάδου, προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταθέτοντας αίτηση ακυρώσεως τον Ιούνιο του 2024. Σύμφωνα με το Stama, η εγκύκλιος είναι «παράνομη και ανυπόστατη» καθώς η έννοια του υποκαταστήματος προϋποθέτει φυσική παρουσία για συναλλαγές ή παραγωγή – στοιχεία που δεν ισχύουν στη βραχυχρόνια μίσθωση, η οποία συμφωνείται εξ αποστάσεως και δεν συνοδεύεται από παροχή υπηρεσιών.
Η πρώτη νίκη για τον Σύνδεσμο ήρθε με την απόφαση 602/2025 του Β’ Επταμελούς Τμήματος του ΣτΕ, το οποίο με πλειοψηφία 5-2 έκανε δεκτή την αίτηση ακυρώσεως. Το Δικαστήριο έκρινε πως η ΑΑΔΕ υπερέβη την αρμοδιότητά της, ερμηνεύοντας αυθαίρετα και επεκτατικά την ισχύουσα νομοθεσία.
Η υπόθεση, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της, παραπέμφθηκε ήδη στην Ολομέλεια του ΣτΕ για οριστική κρίση.