Τα ακίνητα αυτά, τα οποία χαρακτηρίζονται «αγνώστου ιδιοκτήτη», περνούν στον έλεγχο του Δημοσίου, αφού πέρασε και η προθεσμία για να δηλωθούν, αλλά και η προθεσμία για να διεκδικηθούν από τους ιδιοκτήτες, αφού ήδη είχαν γίνει «αγνώστου ιδιοκτήτη».
Οι ιδιοκτήτες τους μπορούν ακόμη να προσφύγουν δικαστικά, αλλά μόνο για να διεκδικήσουν χρηματική αποζημίωση και όχι για να πάρουν πίσω τα ακίνητα.
Τι θα γίνει με τα χιλιάδες ακίνητα «αγνώστου ιδιοκτήτη»
Μέχρι στιγμής, δεν έχει ξεκαθαριστεί το πώς θα αξιοποιηθούν αυτά τα ακίνητα.
Μία πιθανή λύση είναι να περάσουν στο Υπερταμείο προς αξιοποίηση.
Η εκτίμηση είναι ότι κάθε χρόνο γύρω στα 200.000 ακίνητα θα περιέρχονται στο Δημόσιο, εάν οι ιδιοκτήτες τους δεν σπεύσουν να τα δηλώσουν. Υπενθυμίζεται πως για τα παλαιά προγράμματα (1997-1999) ένα ακίνητο χαρακτηρίζεται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», εάν δεν δηλωθεί σε 15 χρόνια.
Για τα νέα προγράμματα (από το 2008 και μετά), ένα ακίνητο χαρακτηρίζεται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» αν δεν δηλωθεί μέσα σε επτά χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του Κτηματολογικού Γραφείου στη θέση του Υποθηκοφυλακείου.
Μπροστά στον κίνδυνο να χαθούν κι άλλα ακίνητα επειδή δεν δηλώθηκαν, από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) διεκδικούν νομοθετική παράταση της προθεσμίας στα 20 χρόνια για όλα τα προγράμματα κτηματογράφησης.
