Αρχικά, το WWF Ελλάς καλεί τους πολίτες να επισκεφθούν την ειδική ιστοσελίδα και «να ενημερωθούν γύρω από το θέμα, να κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους οι εργασίες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την αειφορία και να αναλάβουν δράση ενάντια στη νέα μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν οι θάλασσες και το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας».
Όπως αναφέρει το Ταμείο σε ανακοίνωσή του, «πέραν των περίπου 17.000 τ.χλμ. στην Ήπειρο και τη ΒΔ Πελοπόννησο που έχουν δοθεί για εργασίες, έως σήμερα, μία θαλάσσια περιοχή σχεδόν 60.000 τ.χλμ. έχει χωριστεί σε 9 οικόπεδα και έχει ήδη παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μάλιστα, επιπρόσθετα θαλάσσια οικόπεδα αναμένεται να παραχωρηθούν στο άμεσο μέλλον».
Επιπλέον, στην ανακοίνωση σημειώνεται πως: «Η θαλάσσια αυτή περιοχή που ισοδυναμεί με το 30% της ηπειρωτικής Ελλάδας, καλύπτει σχεδόν το σύνολο του Ιονίου Πελάγους και φτάνει ως τα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, περιλαμβάνοντας επομένως και την Ελληνική Τάφρο που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλα βάθη σε πολύ μικρή απόσταση από την ακτή. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελληνική Τάφρο, και συγκεκριμένα δυτικά- νοτιοδυτικά της Πύλου, εντοπίζεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου που ξεπερνά τα 5.100 μέτρα. Η Ελληνική Τάφρος αποτελεί σπίτι για δεκάδες παγκοσμίως σπάνια είδη που βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας, όπως είναι οι φάλαινες (πτεροφάλαινες), τα κητώδη (φυσητήρες, ζιφιοί), τα δελφίνια (ρινοδέλφινα, σταχτοδέλφινα, ζωνοδέλφινα), οι θαλάσσιες χελώνες και οι μεσογειακές φώκιες. Οποιαδήποτε ερευνητική ή εξορυκτική δραστηριότητα στην ανοιχτή θάλασσα και σε βάθη χιλιάδων μέτρων απειλεί όχι μόνο αυτά τα μοναδικά είδη που ζουν στην περιοχή, αλλά και τις παράκτιες κοινότητες, την εθνική οικονομία και κατ' επέκταση, το μέλλον της χώρας μας».
Σε δήλωσή του ο υπεύθυνος θαλασσίου προγράμματος στο WWF Ελλάς, Δημήτρης Ιμπραήμ, δηλώνει: «Σε μία χώρα το μέλλον της οποίας εξαρτάται από την καλή κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και των θαλασσών της, η πιθανότητα εξόρυξης πετρελαίου δίπλα στις μαγευτικές ακτές του Ιονίου, της Δυτικής Ελλάδας και της Κρήτης θα έπρεπε να θεωρείται αδιανόητη. Ποτέ στην ιστορία της η χώρα μας δεν είχε διακινδυνεύσει τόσα πολλά για να κερδίσει τόσα λίγα. Στην εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση, η προστασία των θαλασσών μας οφείλει να είναι αδιαπραγμάτευτος όρος, και δεν αξίζει να γίνει θυσία στον βωμό της φθηνής ανάπτυξης υπέρ του πρόσκαιρου κέρδους της πετρελαϊκής βιομηχανίας».
