«Στην Γερμανία και στην Ολλανδία ζουν αντιστοίχως ένα εκατομμύριο και 240.000 Τούρκοι με δικαίωμα ψήφου. Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 2015, το κόμμα του Ερντογάν AKP έλαβε το 59,7% των ψήφων στην πρώτη χώρα και το 73% στην δεύτερη. Υπό το φως των αριθμών αυτών δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς για ποιον λόγο ο Τούρκος πρόεδρος ήθελε τόσο πολύ να οργανώσει συγκεντρώσεις στις δυο αυτές χώρες, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι στην πατρίδα του το «όχι» στην μεταρρύθμιση σημειώνει ξεκάθαρο προβάδισμα επί του «ναι».
Αυτό ίσχυε τουλάχιστον μέχρι χθες το βράδυ. Διότι, άθελά τους, η Γερμανία και η Ολλανδία μπορεί να έκαναν στον Ερντογάν μια τριπλή, τεράστια χάρη», σημειώνει η La Stampa.
