Η κυβερνητική πρόταση για το ασφαλιστικό είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από τις προγραμματικές δηλώσεις της τότε κυβέρνησης, ότι θα σταματήσει τις μειώσεις των συντάξεων, θα αυξήσει τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης και θα αποκαταστήσει το δημόσιο, καθολικό, αναδιανεμητικό και αλληλέγγυο χαρακτήρα της. Η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν εφαρμόζει πλέον εκείνες τις δεσμεύσεις της στο λαό, αλλά αυτές του 3ου μνημονίου για νέες σφαγιαστικές περικοπές κύριων, επικουρικών συντάξεων και άλλων ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Ως αρμόδιος Υπουργός έφερα τότε και ψηφίστηκαν στη βουλή 96 νομοθετικές ρυθμίσεις, με τις οποίες καταργήθηκαν πολλές μνημονιακές αντιασφαλιστικές αδικίες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όμως, εν συνεχεία δεσμεύτηκε στο τρίτο μνημόνιο ότι θα τις καταργήσει. Μετά τις εκλογές κατάργησε ήδη 14 από αυτές και ακολουθούν κι άλλες.
Η κυβέρνηση, προωθεί νέα λεηλασία των συντάξεων, όχι για να τις σώσει, γιατί κάτι τέτοιο αποδείχθηκε με τις 11 προηγούμενες μειώσεις ότι δεν μπορεί να γίνει με αυτό τον τρόπο, αλλά για να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της από το 3ο μνημόνιο για αφαίρεση 1,8 δις ευρώ, το 2016, από τις τσέπες των ήδη φτωχοποιημένων συνταξιούχων, για να τα δώσει, στους δανειστές της χώρας.
Η κοινωνική Ασφάλιση έχει προβλήματα, όχι λόγω υψηλών δαπανών της, αφού οι συντάξεις μειώθηκαν 35-50% τα χρόνια των μνημονίων, αλλά λόγω της μείωσης των εσόδων της, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας.
Επομένως μπορεί να στηριχτεί και να αναβαθμιστεί, μόνον εφόσον διασφαλιστούν και αυξηθούν τα έσοδά της., Δηλαδή, εάν μειωθεί η ανεργία με την κατάργηση των μνημονίων λιτότητας και την προώθηση αναπτυξιακού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης. Χτυπηθεί η εισφοροδιαφυγή και η ανασφάλιστη εργασία, ώστε να εξοικονομηθούν 8 δις ευρώ ετησίως. Αρχίσουν να αυξάνονται οι μισθοί με την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τον δραστικό περιορισμό των ελαστικών μορφών εργασίας προς όφελος της πλήρους και σταθερής. Αυξηθεί η κρατική χρηματοδότησή της σύμφωνα με τις ανάγκες της και την υποχρέωση του κράτους από την τριμερή χρηματοδότηση. Ανακεφαλαιοποιηθεί, δηλαδή αποκατασταθεί η διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών της από τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και την εργοδοσία. Αξιοποιηθεί με ασφάλεια και όχι με ρίσκο ή τζόγο η εναπομείνασα κινητή και ακίνητη περιουσία της. Γίνει βαθειά διαγραφή του δημοσίου χρέους, ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίοι δημόσιοι πόροι για την χρηματοδότησή της.
Η δημιουργία άμεσα ενός υπέρ – Ταμείου κύριων συντάξεων, με συμπίεση προς τα κάτω των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, θα προκαλέσει λειτουργικό χάος, οργανωτική παραλυσία και ταλαιπωρία έως βασανισμού των υπαλλήλων του και των ασφαλισμένων. Θα αυξήσει το χρόνο αναμονής για τη χορήγηση συντάξεων, θα χειροτερεύσει το επίπεδο τους. Η διάχυση ελλειμμάτων των πιο «προβληματικών» ασφαλιστικών ταμείων θα έχει δραματικές συνέπειες για όλες τις συντάξεις. Τέτοιας έκτασης οργανωτικές αλλαγές στον υπόλοιπο κόσμο γίνονται με μεταβατική περίοδο 3 έως και 10 ετών και μετά από διάλογο με τους φορείς των ασφαλισμένων, που εδώ δεν υπήρξε.
Η κυβερνητική πρόταση οριστικοποιεί, την ανατροπή, που έφεραν οι μνημονιακοί νόμοι 3863/2010 και 3865/2010, που έλεγε ότι θα καταργήσει, δηλαδή το σπάσιμο της κύριας σύνταξης σε εθνική και αναλογική, ώστε να εφαρμόσει την δέσμευσή της από το 3ο μνημόνιο για μεγαλύτερη σύνδεση εισφορών – παροχών, που οδηγεί στη μετατροπή του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό και εξατομικευμένο.
Η κυβερνητική πρόταση δεν είναι εξισωτική, αλλά κατεδαφιστική. Δεν καταγράφει αυξήσεις για τους χαμηλοσυνταξιούχους, αντίθετα τους φτωχοποιεί ακόμα περισσότερο. Μέχρι 31/12/2019 καταργεί, σταδιακά, το ΕΚΑΣ για όλους τους 300.000 χαμηλοσυνταξιούχους δικαιούχους του, οδηγώντας τους κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας με μείωση μηνιαίου εισοδήματος 193 ευρώ κατά μέσο όρο. Συνολικά πλήττει όλο το λαό και τη νεολαία και για αυτό οι κοινωνικές αντιστάσεις θα πάρουν παλλαϊκό χαρακτήρα και θα επισπεύσουν πολιτικές εξελίξεις.
Η ΛΑΕ δεν βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο με κανένα. Βρίσκεται σε σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με τα μνημόνια της λιτότητας, την ταπεινωτική κηδεμονία των δανειστών, και με τις κυβερνήσεις που τα εφαρμόζουν ανεξάρτητα, πως αυτές αυτοπροσδιορίζονται πολιτικά. Η αντιπαράθεσή μας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ γίνεται από την σκοπιά του αγώνα, για να μην συνεχιστεί η εφαρμογή των καταστροφικών για το λαό και τη χώρα μνημονίων. Κυρίως όμως από τη σκοπιά ότι υπάρχει άλλος δρόμος με την εφαρμογή μίας εναλλακτικής πολιτικής ακύρωσης των μνημονίων, βαθειάς διαγραφής του δημοσίου χρέους και προώθησης σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Η πολιτική επιλογή του Πρωθυπουργού να συνεχίσει, και όχι να ανατρέψει, όπως είχε δεσμευτεί, τα μνημόνια μετατρέποντας το περήφανο ΟΧΙ του λαού και της νεολαίας στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου σε ταπεινωτικό ΝΑΙ θεωρούμε ότι είναι καταστροφική για το λαό και τη χώρα, αλλά κυρίως συκοφαντική για την αριστερά, στο όνομα της οποίας η κυβέρνηση περικόπτει συντάξεις, επιβάλλει φορομπηχτικές πολιτικές και ξεπουλά δημόσιες υποδομές και περιουσία.
Αποδείχτηκε πλέον ότι μέσα στην Ευρωζώνη δεν μας αφήνουν να εφαρμόσουμε ένα αντιμνημονιακό, προοδευτικό πρόγραμμα. Θα μας εκβιάσουν με εργαλείο την ΕΚΤ με πιστωτική ασφυξία. Για να μπορέσουμε να το εφαρμόσουμε, πρέπει η Ελλάδα να φύγει από αυτή.
Για να επιβιώσει ο λαός μας, χρειάζεται εθνικό νόμισμα ως εργαλείο, για να αποκτήσουμε ανεξάρτητη νομισματική πολιτική, με την οποία να στηρίξουμε και ν’ αναβαθμίσουμε τις κοινωνικές πολιτικές. Να ενισχύσουμε τις εξαγωγές. Να υποκαταστήσουμε τις εισαγωγές με εγχώρια προϊόντα. Να αυξήσουμε την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό. Να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Η μετάβαση θα έχει δυσκολίες, αλλά δεν θα είναι καταστροφή, όπως ισχυρίζονται πολιτικοί αντίπαλοί μας. Καταστροφή είναι η συνέχιση των μνημονίων. Στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ το επόμενο διάστημα θα παρουσιάσουμε ακόμα πιο ολοκληρωμένα την εναλλακτική πρόταση μας.
