Στις 4 και πρώτα 2 λεπτά με μία πέτρα στα χέρια τους, που εκτοξεύεται στο εσωτερικό του μαγαζιού κάτω από την πολυθρόνα, δύο άτομα κάνουν γυαλιά καρφιά την τζαμαρία και μπαίνουν μέσα στο κατάστημα.
«Μπήκανε μέσα στοχευμένα, άνοιξαν και τα δύο τα ψυγεία και βεβηλώσανε τον χώρο. Με πολύ μεγάλη πέτρα σπάσανε την τζαμαρία και επιτόπου πάνω στα γυαλιά πατάγανε όπως φαίνεται και από την οθόνη και γρήγορα με μαύρη τσάντα σαν των σκουπιδιών βάζανε μέσα τις καλύτερες κρέμες. Αυτό μου έκανε εντύπωση, πώς πήγανε στοχευμένα στο πιο ακριβό υλικό», δήλωσε η Δήμητρα Κατσαφάδου.
Ο ένας που φοράει μαύρο καπέλο έχει παντελώς ακάλυπτα τα χαρακτηριστικά του, ο δεύτερος από δίπλα φοράει μία μάσκα προστασίας για τον κορονοϊό και έχοντας από μία μαύρη σακούλα σκουπιδιών ο καθένας τους στα χέρια κατευθύνονται αμέσως στο ψυγείο με τις πιο ακριβές καλλυντικές κρέμες του καταστήματος.
«Κάνανε πλιάτσικο, δηλαδή μπήκανε τέσσερις και κάτι και μέσα σε πέντε λεπτά είχανε μαζέψει όλο το ψυγείο που οι κρέμες μου φυλάσσονται εκεί και μέχρι στιγμής η απογραφή δείχνει ότι είναι πάνω από 500 τεμάχια που πήρανε. Επειδή οι κρέμες μου αποτελούνται από καλά υλικά, η ζημιά είναι αρκετά μεγάλη οικονομικά».
«Ήταν τόσο γρήγορες οι κινήσεις από το σπάσιμο της τζαμαρίας μέχρι να βουτήξουν θα έλεγα όλες τις κρέμες που ήτανε ταχυδακτυλουργικά. Τώρα να τις μεταπουλήσουν; Δεν γνωρίζω. Να είναι κάτι από ανταγωνιστική εταιρεία; Θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι τόσο κακές οι προθέσεις του κόσμου».
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι η ταμειακή μηχανή ήταν άθικτη και οι δράστες πήραν τα ακριβότερα προϊόντα από το μαγαζί.
«Δεν με ενδιαφέρει καθόλου, αφού δεν έχει χαθεί ανθρώπινη ζωή, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, ίσα ίσα που το αντιμετώπισα χιουμοριστικά στα social media. Δε με απασχολεί καθόλου στο ψυχολογικό κομμάτι.
Το μόνο που λέμε στο χωριό μας είναι αυτή η μαγάρα ρε παιδί μου, ότι να σου μπούνε στον χώρο σου, να βεβηλώσουνε αυτό που φτιάχνεις με τόση αγάπη. Και στην τελική ας μου έλεγαν ότι: ‘Θέλω πράγματα’, θα τους τα ‘δινα με την καρδιά μου, δεν είναι ότι…
Να σπάσουνε τώρα το μαγαζί, να στεναχωριούνται οι πωλήτριες, να κλαίει εκεί η υπεύθυνη του προσωπικού».
