Λόγω της αντισυνταγματικότητας, η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για οριστική κρίση.
Ειδικότερα, το ύψος του επιδόματος καθορίζεται ανάλογα με τη χώρα που θα αποσπαστεί ο κάθε δάσκαλος και τις τοπικές συνθήκες διαβίωσης, ενώ χορηγείται προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες αντιμετώπισης των ειδικών συνθηκών διαβίωσης που υπάρχει σε κάθε χώρα της αλλοδαπής.
Κατόπιν αυτών, το ΣτΕ έκρινε ότι το επίμαχο επίδομα, σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 78 του Συντάγματος, δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, καθώς έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί προσαύξηση μισθού και επιπρόσθετα είναι αντισυνταγματική η φορολόγησή του καθώς επιβλήθηκε αναδρομικά.
Συγκεκριμένα, κρίθηκε αντισυνταγματικό το άρθρο 22 του νόμου 2954/2001.
